Οι νοικοκυραίοι ελπίζουν να επιβιώσουν ξύνοντας τον
πάτο της κατσαρόλας, την ώρα που η Κυβέρνηση τελειοποιεί τα εργαλεία με τα
οποία θα μπορέσει να τους σπάσει τα κόκκαλα για να τους βγάλει το μεδούλι.
Η παρανόηση στο δημοσίευμα της Μπιλντ περί της
πρόθεσης της Ελλάδας να μη πληρώσει την οφειλή του Ιουλίου μόνο τυχαία δεν
ήταν.
Σε τούτο συμφωνούν ακόμη και οι πλέον γερμανόφιλοι των ΜΜΕ, εκδηλώνοντας
την υποψία ότι η γνωστή φυλλάδα δρα ως φερέφωνο του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών.
Αυτό ίσως είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη μισή μπορεί είναι ότι και το Ελληνικό Υπουργείο
Οικονομικών μπορεί εξ' ίσου να είχε μερίδιο στην όλη σκηνοθεσία.
Όχι μόνο διότι ούτως ή άλλως βάση του δημοσιεύματος
υπήρξαν οι προηγηθείσες δηλώσεις του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών.
Αλλά διότι προς διάψευση του την επομένη
στιγμή ο κ.Τσακαλώτος δεν περιορίσθηκε στην αποσαφήνιση των αρχικών του
δηλώσεων, αλλά ως μη όφειλε, προχώρησε στην προσθήκη ότι "η Ελλάδα δεν
υπάρχει περίπτωση να μη αποπληρώσει την οφειλή του Ιουλίου".
Γιατί το έκανε αυτό? Για να καθησυχάσει τις αγορές?
Αστεία πράγματα.
Από τον τελευταίο που περιμένουν να ενημερωθούν και να
αντιδράσουν αναλόγως οι αγορές είναι οποιοσδήποτε Έλληνας αξιωματούχος.
Για να καθησυχάσει τους δανειστές? Βλακώδης θεωρία.
Οι
δανειστές έχουν την ευκαιρία να δέχονται τις διαβεβαιώσεις του Υπουργού στις
καθημερινές μυστικές συνομιλίες τους.
Άρα ο μόνος λόγος που απομένει είναι η ανάγκη
προετοιμασίας της Ελληνικής κοινής γνώμης γι'αυτό που πιθανότατα πρόκειται να συμβεί τον
επόμενο μήνα.
Να μη κλείσει τυπικά η αξιολόγηση (ουσιαστικά έχει
κλείσει με τα μέτρα που ήδη ψήφισε και συνεχίζει ακόμα να ψηφίζει στα μουλωχτά
η Βουλή).
Να μη εκταμιευθεί η δόση και να πληρώσει η Κυβέρνηση την οφειλή εξ ιδίων.
Να μη εκταμιευθεί η δόση και να πληρώσει η Κυβέρνηση την οφειλή εξ ιδίων.
Με τα σκληρά φορολογικά βάρη και κυρίως με τον ανηλεή
διωγμό των φορολογουμένων η Κυβέρνηση "πέτυχε" ένα θυριώδες
πλεόνασμα, το οποίο σε συνδυασμό με την μη εξόφληση των οφειλών του Δημοσίου
στους ιδιώτες, επιτρέπει την κάλυψη των χρεολυσίων του Ιουλίου.
Η "επιτυχία" αυτή, ως ήταν φυσικό δεν είχε
ως αποτέλεσμα τον έπαινο των δανειστών, όπως αφελώς ή ίσως και υποκριτικά
προεμήνυε η Ελληνική Κυβέρνηση.
Τουναντίον τους άνοιξε την όρεξη να ανασκευάσουν τους
σχεδιασμούς τους λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι τα υψηλά πλεονάσματα είναι εφικτά
για τα επόμενα εκατό χρόνια.
Άρα όχι μόνο δεν χρειάζεται περικοπή χρέους, αλλά
ούτε καν η συνέχιση εκταμιεύσεων των υπολειπομένων δόσεων από τα δάνεια, που
είχαν συμφωνηθεί.
Υπό την έννοια αυτή βρισκόμαστε πράγματι μπροστά σε
μια αθέτηση των υποχρεώσεων των δανειστών, αλλά αυτό ούτε πρώτη φορά συμβαίνει,
ούτε η Ελληνική Κυβέρνηση πέφτει από τα σύννεφα, όπως θέλει να παριστάνει.
Διότι πέραν της δήθεν διευκρινιστικής δήλωσης του
κ. Τσακαλώτου, υπήρξε και μια ατάκα του ίδιου του Πρωθυπουργού, που δεν πρέπει να
υποτιμηθεί.
Η μοιρολατρική ευχή "λύση για το χρέος κι όποτε
είναι ας έλθει" προϊδεάζει για την απεγνωσμένη αναζήτηση ενός
επικοινωνιακού σωσιβίου για την εφαρμογή αποφασισμένων εξαιρετικά επώδυνων
πολιτικών.
Μακάρι τα επερχόμενα γεγονότα να μας διαψεύσουν, γιατί
ο μαρτυρικός αυτός λαός δεν αξίζει το κολαστήριο, που του επιφυλάσσουν
δανειστές και δικομματικό πολιτικό κατεστημένο.
Όμως αυτά που συμβαίνουν και αυτά που σκοπίμως
διαραίονται και μεθοδικώς αξιοποιούνται από τα ΜΜΕ προδίδουν ότι ίσως
βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της εφαρμογής ενός ακόμη πιο εφιαλτικού σχεδίου.
Φαίνεται ότι η εντολή έχει ήδη δοθεί.
"Τσακίστε τους τα κόκκαλα και φέρτε μας το
μεδούλι"
Και η Ελληνική Κυβέρνηση δεν μοιάζει διατεθειμένη να
φανεί απείθαρχη.
Τουναντίον δείχνει
ότι το κύριο μέλημά της είναι η εξασφάλιση του κατάλληλου αναισθητικού.
Μιας επικοινωνιακής καραμέλας ("λύση για το χρέος") που θα κρατήσει
τους νοικοκυραίους σε καταστολή.
Έτσι ώστε η ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων με τα ακαταγώνιστα εργαλεία, που έχει θέσει στη διάθεσή της η Ελληνική Βουλή, να τσακίζει απερίσπαστη τα κόκκαλα των τελευταίων "νοικοκυραίων" και να διοχετεύει το μεδούλι στα ταμεία της Γερμανικής καγκελαρίας.
Έτσι ώστε η ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων με τα ακαταγώνιστα εργαλεία, που έχει θέσει στη διάθεσή της η Ελληνική Βουλή, να τσακίζει απερίσπαστη τα κόκκαλα των τελευταίων "νοικοκυραίων" και να διοχετεύει το μεδούλι στα ταμεία της Γερμανικής καγκελαρίας.