ΕΡΤ : το νέο φιάσκο της τρικομματικής συγκυβέρνησης

 Δεν πέρασαν 24 ώρες από το φιάσκο της GAZPROM και η ΝΔ κατάφερε να προσφέρει στην Ελληνική, αλλά και την διεθνή κοινή γνώμη ένα νέο ακόμη μεγαλύτερο. Ίσως και με την κουτοπόνηρη σκέψη ότι το νέο θα σκέπαζε τη σοβαρότητα του προηγούμενου.

Το κλείσιμο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης και ιδιαίτερα ο τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκε, αποτελεί ένα τυπικό δείγμα ακραίου αυταρχισμού, που καμία δημοκρατική και ελάχιστες ολοκληρωτικές κυβερνήσεις τόλμησαν ποτέ να επιχειρήσουν στα τελευταία 100 χρόνια.

Αυτός ο απρόκλητος πρωτόφαντος  αυταρχισμός εξ άλλου είναι, που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων όχι μόνο σ’ όλη τη χώρα, αλλά και σε όλη την ομογένεια. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Tουλάχιστον όπου κατοικούν πολιτισμένοι άνθρωποι σε στοιχειωδώς δημοκρατικές χώρες.

Αντιδράσεις σίγουρα απρόσμενες για τους πρωταγωνιστές αυτής της απίθανης πολιτικής ασχημίας.  Απρόσμενες όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, και για τους «παρεπιδημούντες την Ιερουσαλήμ», τους θεατές και ακροατές των κρατικών μέσων ενημέρωσης.

Και τούτο διότι η στάση των εργαζομένων, ιδιαίτερα των δημοσιογράφων της ΕΡΤ τα τελευταία χρόνια κάθε άλλο παρά φιλολαϊκή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί.

Άλλοι χρωστώντας υποχρέωση στους πολιτικούς τους πάτρωνες, στους οποίους όφειλαν τον ρουσφετολογικό διορισμό τους και άλλοι δέσμιοι δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας, αφέθηκαν να γίνουν κύμβαλα μνημονιακής προπαγάνδας.

 Ιδιαίτερα όσοι συμμετείχαν σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές πολιτικού περιεχομένου, ελάχιστα κινήθηκαν με γνώμονα την πλήρη και  αντικειμενική  ενημέρωση. Με προφανή ιδιοτέλεια και χωρίς ιδιαίτερο δισταγμό συμμετείχαν «φιλότιμα» στα επικοινωνιακά τερτίπια της πλύσης εγκεφάλου, της ,  παραπληροφόρησης, της προώθησης του κοινωνικού αυτοματισμού , της δυσφήμισης των λαϊκών αγώνων και της συκοφάντησης κοινωνικών ομάδων και επαγγελματικών κλάδων, που κατά καιρούς αντιδρούσαν στα κακώς κείμενα και αισχρώς δρώμενα της Τρόϊκας και των συνοδοιπόρων της.

Έτσι οι παλλαϊκές αντιδράσεις με τη στενή έννοια της συμπαράστασης στους εργαζόμενους στην ΕΡΤ θα μπορούσαν να θεωρηθούν και ανεξήγητες. 

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ένα σημαντικό ελπιδοφόρο τμήμα πολιτών, που επιμένουν να μη «χάνουν το δάσος θαμπωμένοι  από το δένδρο». Γι αυτούς τους πολίτες ήταν εύκολο να παραμερίσουν την πικρία από την πρότερη αντικοινωνική στάση του δημοσιογραφικού επιτελείου της ΕΡΤ και να εστιάσουν στη σημασία του πολύτιμου αγαθού της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης.

Επιπλέον η συντριπτική πλειοψηφία του λαού καθώς και του αποδήμου Ελληνισμού επέδειξε ένα εξαιρετικό αισθητήριο πολιτισμού και δημοκρατίας.

Γιατί πρωτίστως την Δημοκρατία και τον πολιτισμό έσπευσαν να υπερασπισθούν όλοι αυτοί, με την φυσική τους παρουσία στους ανά την επικράτεια ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς. Με την  έντονη κινητικότητά τους στο διαδίκτυο. Με την άσκηση πίεσης σε συλλογικούς, συνδικαλιστικούς, κομματικούς φορείς.

Διατράνωσαν ουσιαστικά με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο την αντίθεσή τους στον αυταρχισμό, στον σκοταδισμό, στην αποικιοκρατική χειραγώγηση του τύπου και στην σκανδαλώδη παρεμπόδιση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.

Χάρι σ’ αυτό το υψηλό πολιτιστικό επίπεδο, την βαθειά δημοκρατική συνείδηση και το μεγαλείο ψυχής του απλού Έλληνα πολίτη οι εργαζόμενοι της  ΕΡΤ έτυχαν μιας ανέλπιστης συμπαράστασης και η Ελλάδα κατάφερε να στείλει ένα καθοριστικής σημασίας μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο.

Ότι παραμένει μια πολιτισμένη χώρα, παρά την βάρβαρη διακυβέρνηση που υφίσταται από «συμμάχους» και ανεγκέφαλους ιθαγενείς που συμπράττουν απερίσκεπτα μαζί τους σε πάσης φύσεως ασχημία και αβελτηρία.

Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της λαϊκής αντίδρασης, που ανάγκασε πολλούς βουλευτές με βεβαρυμμένο κοινοβουλευτικό  «μητρώο» να πάρουν θέση  και να σύρουν και τους αρχηγούς των κομμάτων σε μια έστω απρόθυμη ενδοκυβερνητική διχογνωμία.

Βεβαίως η στάση των κκ Βενιζέλου και Κουβέλη επί του παρόντος ουδόλως αφήνει περιθώρια περί σοβαρής πρόθεσής τους να υπερασπισθούν την ΕΡΤ ή ακόμη περισσότερο να αποσύρουν την στήριξή τους στην παρωδία συγκυβερνήσεως, όπου συμμετέχουν.

Χαρακτηριστική μάλιστα είναι η φαιδρή πρωτοβουλία της ΔΗΜΑΡ για κατάθεση προτάσεως νόμου περί ακυρώσεως της πράξεως νομοθετικού περιεχομένου.

Αντί να απαιτήσουν την απόσυρση της κατάπτυστης πράξης και την εισαγωγή στη Βουλή νομοσχεδίου με την ΕΡΤ λειτουργούσα, καταφεύγουν σε ένα κουτοπόνηρο τέχνασμα. Ένα τρίκ που πρακτικά κλείνει την ΕΡΤ, διατηρεί σε ισχύ την ΠΝΠ και εν τέλει διά της βεβαίας απορρίψεως από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της πρότασης Κουβέλη θα την επικυρώσει πανηγυρικά.

Βεβαίως τα δύο δήθεν κεντροαριστερά κομματικά μορφώματα που λειτουργούν  σαν δεκανίκια στήριξης αποικιοκρατικών μέτρων, ελάχιστα πλέον ξεγελούν με τις κουτοπονηριές τους την πλειοψηφία του χειμαζόμενου λαού.

Έτσι και στην προκειμένη υπόθεση θα ήταν ανοησία να ελπίσει κανείς ότι το σχέδιο αντικατάστασης της ΕΡΤ με ένα απόλυτα ελεγχόμενο εργαλείο σκληροπυρηνικής προπαγάνδας,  επανδρωμένο αυστηρά με πραιτοριανούς της Νέας Δημοκρατίας, θα μπορούσε να ματαιωθεί από τις προσχηματικές αντιρρήσεις των κυβερνητικών εταίρων.

Η πραγματικότητα είναι ότι τα πάντα εξαρτώνται από την εξέλιξη των αντιδράσεων του κόσμου.

Και προς αυτή την κατεύθυνση κρίσιμο ρόλο θα παίξει αυτή καθεαυτή η στάση των ίδιων των εργαζομένων της ΕΡΤ. Ιδιαίτερα αυτών που έχουν αναλάβει τον ρόλο του συντονισμού των εκπομπών της.

Αν δεν καταφέρουν να υπερβούν το στενό πεδίο του προσωπικού επαγγελματικού τους προβλήματος και να κάνουν τις εν λόγω εκπομπές βήμα προβολής των ευρύτερων ζητημάτων οικονομικής εξαθλίωσης και καθεστωτικής ανελευθερίας του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, πολύ γρήγορα  θα χάσουν τη στήριξη των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.