Η θεσμική αλλοίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωζώνης, η μεθοδική αποδυνάμωση των νότιων και περιφερειακών οικονομιών, η άλλοτε οικειοθελής και άλλοτε καταναγκαστική παραχώρηση μεγάλους μέρους της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών σε μια αμφιβόλου ηθικής ποιότητας ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, έδωσε τη δυνατότητα στη Γερμανίδα Καγκελάριο να αποκτήσει αυτοκρατορική ισχύ.
Ισχύ την οποία με την μέχρι τώρα πολιτεία της έχει αποδείξει ότι ή δεν θέλει, ή δεν μπορεί ή δεν γνωρίζει πώς πρέπει να την χρησιμοποιήσει για την βελτίωση της ζωής των Ευρωπαίων πολιτών.
Δέσμια σε μια στείρα νεοφιλελεύθερη αντίληψη, που θέτει σε πρώτη προτεραιότητα την διάσωση των τραπεζών και την κερδοφορία μεγάλων πολυεθνικών, έχει αποδειχθεί ικανή να μετέλθει οποιουδήποτε μέσου, ακόμη και αν οδηγεί σε ανθρωπιστική καταστροφή εκατομμύρια Ευρωπαίους.
Το χειρότερο από όλα είναι ότι φαίνεται να αγνοεί πως οι επί μέρους εθνικές οικονομίες των χωρών της Ευρωπαϊκής ηπείρου είναι συγκοινωνούντα δοχεία και ότι δεν ειναι δυνατόν να καταστραφούν οικονομικά οι υπόλοιπες χώρες και να διασωθεί μόνη η Γερμανία.
Είτε από άγνοια, είτε από νοητική ανεπάρκεια, είτε από άλλους σκοτεινούς και ανομολόγητους λόγους, η Γερμανίδα Καγκελάριος εμμένει φανατικά σε μια κακώς εννοούμενη δημοσιονομική πειθαρχία εξαρτημένη απολύτως από πολιτικές σκληρής λιτότητας, που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των παραγωγικών δομών στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών.
Και ενώ όλοι οι οικονομικοί δείκτες καταδεικνύουν την αποτυχία αυτού του μοντέλου, σε σημείο που πλέον ανησυχεί σοβαρά ολόκληρος ο πλανήτης για τις δυσμενείς επιπτώσεις του στην παγκόσμια οικονομία, το επιτελείο της καγκελαρίου αρνείται πεισματικά να παραδεχθεί τα λάθη του και να αλλάξει, να βελτιώσει έστω, την τακτική του.
Ο αντίκτυπος αυτής της ολέθριας οικονομικής πολιτικής έχει ήδη σοβαρό υφεσιακό αντίκτυπο στην Γερμανική οικονομία του θηριώδους εξωτερικού χρέους, αλλά το επιτελείο της κας Μέρκελ επιμένει να κρύβει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τη διαφορά επιτοκίων η Γερμανία θα είχε καταρρεύσει πρίν από οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα.
Όμως οι Γερμανοί πολιτικοί αποκρύπτουν την αλήθεια από το γερμανικό λαό και επιτρέπουν στην Καγκελάριο να θέτει τη χώρα σε τεράστια οικονομική διακινδύνευση έχοντας μετατρέψει τη Γερμανία από παραγωγική-αναπτυξιακή ατμομηχανή της Ευρώπης σε μία υφεσιακή χώρα τοκογλύφο.
Αν αυτή η πολιτική συνεχισθεί, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα η δομική κρίση της Ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά και της ίδιας της Γερμανίας θα καταντήσει μη αναστρέψιμη με καταστροφικές όχι μόνο οικονομικές, αλλά και κοινωνικές συνέπειες για όλους τους λαούς.
Χωρίς πρωτογενή τομέα, βιομηχανική, αγροτική παραγωγή, καμία εθνική οικονομία δεν μπορεί να επιβιώσει με χρηματοοικονομικά προϊόντα και τοκογλυφία.
Γιατί η τοκογλυφία μπορεί πρόσκαιρα να βουλώσει κεντρικά ελλείμματα, να εξασφαλίσει μπόνους για τους τραπεζίτες και χορηγίες για τα πολιτικά κόμματα, αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, να προσφέρει ικανοποιητικούς μισθούς, να τονώσει την ζήτηση, να φέρει ανάπτυξη, να προσφέρει μακροπρόθεσμη οικονομική πρόοδο και κοινωνική ευημερία.
Αυτά όλα είναι γνωστά στις πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ, αλλά δυστυχώς φαίνεται να είναι εγκλωβισμένες σε μια αρρωστημένη λογική συντήρησης της εξουσίας τους και σπατάλης πολιτικού χρόνου.
Την ίδια στιγμή μια διαστροφική Ευρωπαϊκή γραφειοκρατία είναι ικανή να κάνει τα πάντα προκειμένου να διατηρήσει τις παχυλές αποδοχές της και τα υπόλοιπα προνόμιά της, αδιαφορώντας για την ανθρωπιστική καταστροφή, που συντελείται ήδη σε τεράστιες μάζες Ευρωπαϊκών πληθυσμών.
Αυτό σημαίνει ότι δυστυχώς η σωτηρία της Ευρώπης επαφίεται για άλλη μια φορά στους πολίτες της.
Μ αυτήν την έννοια οι Γερμανικές εκλογές, εξ αιτίας του μεγάλου ειδικού βάρους της Γερμανίας στη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού μέλλοντος έχουν καθοριστική σημασία.
Η αλήθεια είναι ότι η ψήφος του Γερμανού ψηφοφόρου θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό, αν το Ευρωπαϊκό σκάφος θα αλλάξει πορεία την ύστατη αυτή ώρα, η αν θα συνεχίσει την ανόητη πλεύση του, που θα το οδηγήσει με ορατή πλέον μαθηματική ακρίβεια σε ένα άνευ προηγουμένου βιβλικών διαστάσεων οικονομικό και κοινωνικό ναυάγιο.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο κατά πόσον ο μέσος Γερμανός ψηφοφόρος έχει κατανοήσει την κρισιμότητα της υπόθεσης.
Γι αυτό ο ρόλος των Ελλήνων ομογενών, που έχουν καλλίτερη πληροφόρηση για τις καταστροφικές συνέπειες των νεοφιλελεύθερων συνταγών της Καγκελαρίου, γίνεται περισσότερο σημαντικός.
Όσοι Έλληνες της Γερμανίας διαθέτουν δικαίωμα ψήφου, θα πρέπει να το χρησιμοποιήσουν σωστά προκειμένου όχι απλώς να προσφέρουν το λιθαράκι τους στην πανεθνική προσπάθεια σωτηρίας της πατρίδας.
Αλλά και για να κάνουν το καθήκον τους για τη εξασφάλιση του Ευρωπαϊκού μέλλοντος.
Του μέλλοντος της ίδιας της Γερμανίας,
Σε τελική ανάλυση του μέλλοντος του δικού τους και των παιδιών τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου