Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Η πολιτειακή αξιολόγηση της απουσίας της Ν.Δ από τη συνεδρίαση της Βουλής.

Με αφορμή την επανάληψη της απουσίας των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας από την Βουλή δεν μπορώ να αποφύγω μια παρατήρηση πολιτειακού χαρακτήρα.
Η αποχώρηση της αντιπολίτευσης από τη συζήτηση ενός θέματος στην Βουλή είναι το έσχατο μέσο αντίδρασης σε μια κατά την κρίση της αντιλαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.
Η αποχώρηση της Κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι κοινοβουλευτική εκτροπή.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν πρόκειται για αποχώρηση των βουλευτών.
Πρόκειται για παρεμπόδιση των Βουλευτών να προσέλθουν στη Βουλή και να συμμετάσχουν σε προγραμματισμένη κοινοβουλευτική διαδικασία.
Η παρεμπόδιση αποφασίσθηκε και επιβλήθηκε από τον Πρωθυπουργό.
Όταν όμως ένας άνθρωπος ή μια ομάδα ανθρώπων σχεδιάζει και εμποδίζει τη λειτουργία του Κοινοβουλίου τότε πρόκειται για πραξικόπημα.
Τυπικά χθες για δεύτερη φορά η χώρα επί αρκετές ώρες βρέθηκε σε συνθήκες κατάλυσης του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος.

Πιστεύουμε βεβαίως ότι αυτό υπήρξε αποτέλεσμα πανικού και όχι συνειδητή επιλογή σε ότι αφορά την παραπάνω θεσμική διάσταση του ζητήματος.
Όμως δεν μπορούμε να μη παρατηρήσουμε ότι το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού…


Σημείωση: καθ’ όσον πάντως αφορά στην ηθική διάσταση της στάσης των κυβερνητικών βουλευτών, το θέμα εκάλυψε άψογα ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης με την αγόρευση του κατά τη συζήτηση της προτάσεως για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής προς διερεύνηση πιθανών ποινικών ευθυνών.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αίσχος. Η Δημοκρατία στη χώρα μας έχει καταντήσει αστείο. Η αδιαφάνεια και οι μίζες έχουν καταλύσει τη Δημοκρατία ενώ τα ΜΜΕ με τη συνεχή κινδυνολογία τους έχουν χάσει την ικανότητά τους να δείχνουν τι είναι πραγματικά σημαντικό. Φοβάμαι τα χειρότερα...

choricos είπε...

Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Συμμερίζομαι απόλυτα την ανησυχία σας. Παρότι στη χώρα επικρατεί πρωτόγνωρη μιζέρια, δυστυχώς φαίνεται ότι μάλλον η εθνική κατρακύλα δεν έχει τελειώσει.
Βλέποντας όμως την νέα γενιά, που προβληματίζεται, που αντιδρά, που διεκδικεί.
Τους φοιτητές, τους μαθητές, τους νέους αγρότες, αισιοδοξώ ότι υπάρχει φως στο τούνελ. Περιδιαβάζοντας στη μπλογκόσφαιρα, συζητώντας στην παρέα, στη γειτονιά, στη δουλειά διαισθάνομαι μυριάδες μικροχειμάρρους, που συγκλίνουν στην τεράστια κοίτη της οικονομικής κρίσης και συγκροτούν ένα μεγάλο ποτάμι. Όσοι δεν αφουγκράζονται την βουή του, είναι βέβαιο ότι θα παρασυρθούν στον κάλαθο των αχρήστων της ιστορίας.
Οι αντικειμενικές συνθήκες εξελίσσονται ραγδαία. Οι υποκειμενικές συνθήκες ωριμάζουν με εκπληκτική ταχύτητα.
Σύντομα μια νέα γενιά ηγετών σε όλους τους χώρους και σε όλα τα επίπεδα θα αναδειχθούν.
Αυτοί που θα είναι ικανοί να εκφράσουν τη συνείδηση και την θέληση της σύγχρονης εποχής.
Είναι πλέον ή βέβαιο ότι οι περισσότεροι από όλες αυτές τις θλιβερές φιγούρες που προβάλλει σαν πρότυπο η τηλεόραση, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, επαγγελματίες συνδικαλιστές, «τεχνοκράτες» και λοιποί παράγοντες και παραγοντίσκοι όλων των ειδών, ποιοτήτων και επιπέδων έχουν «φάει τα ψωμιά τους» και ίσως είναι οι μόνοι που επιμένουν να προσποιούνται ότι δεν το καταλαβαίνουν.