Η υπόθεση του Βατοπεδίου αποτελεί δικαιωματικά την κορωνίδα μιας ατέλειωτης σειράς σκανδάλων, που είτε γεννήθηκαν είτε ωρίμασαν, αλλά πάντως είδαν το φως της δημοσιότητας κατά τη ζοφερή πενταετία διακυβέρνησης Καραμανλή.
Είναι το σκάνδαλο των σκανδάλων όχι εξ αιτίας του οικονομικού του μεγέθους. Ενδεχομένως το σκάνδαλο της ΖΗΜΕΝΣ να υποκρύπτει πολύ μεγαλύτερο «χορό» εκατομμυρίων.
Ούτε εξ αιτίας του μεγέθους της ηθικής αναλγησίας των εμπνευστών και εκτελεστών του. Ενδεχομένως οι εγκέφαλοι των δομημένων ομολόγων, που κατασπάραξαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων δημιουργώντας ένα διηνεκή Γολγοθά για εκατομμύρια ασφαλισμένους, να διακρίνονται για μεγαλύτερη ηθική αναλγησία.
Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου αποτελεί το κορυφαίο σκάνδαλο της μεταπολεμικής περιόδου και όχι μόνον, διότι καταδεικνύει κατά τρόπο σαφή και αδιαμφισβήτητο την προϊούσα θεσμική σήψη της Νεοελληνικής Πολιτείας.
Πρόκειται για μια διαβολικής σύλληψης «μεγαλοκομπίνα», που κατέστρωσαν κάποιοι μοναχοί του Αγίου Όρους (τουτέστιν θεωρητικά κάποιοι αδάμαντες της Ορθοδοξίας) συνεργαζόμενοι με πρωτοκλασάτους κυβερνητικούς αξιωματούχους διά των οποίων κατάφεραν να υποχρεώσουν πληθώρα δημοσίων λειτουργών να δράσουν συντονισμένα, ώστε να οικειοποιηθούν σημαντικής αξίας δημόσιες εκτάσεις.
Όταν το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε, ηγετικά στελέχη της δικαιοσύνης ασέλγησαν παντοιοτρόπως επί του νομικού συστήματος της χώρας προκειμένου να παρελκύσουν την διαδικασία αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή. Και όταν αναγκάσθηκαν να ενδώσουν όχι ση φωνή της δικαστικής και επιστημονικής τους συνείδησης, αλλά στην πίεση της κοινής γνώμης, τότε ανέλαβε τη σκυτάλη ο Πρωθυπουργός και οι βουλευτές της ΝΔ για να ολοκληρώσουν το εγχείρημα της συσκότισης των ευθυνών και της παραγραφής των εγκλημάτων.
Συνεπίκουροι σ’ αυτή την προσπάθεια του κου Καραμανλή εκτός των βουλευτών του κόμματός του, αρωγοί (και αναγκαίοι συνεργοί στο έγκλημα της υπόθαλψης εγκληματιών) απεδείχθησαν οι ηγετικές ομάδες των λοιπών κομμάτων, τα οποία παρά τους περί διαφάνειας και αλήθειας φραστικούς λεονταρισμούς τους, εφρόντισαν με κεκλεισμένων των θυρών εξεταστικές επιτροπές και πολλαπλά πορίσματα να συμβάλλουν στο κουκούλωμα του σκανδάλου και την ατιμωρησία των πρωταιτίων.
Και όλα αυτά υπό την ισχυρή στήριξη και την εξ ων ουκ άνευ συστηματική προπαγάνδα των ΜΜΕ.
Αυτή λοιπόν είναι η μεγαλειώδης, όσον και τραγική ιδιομορφία αυτού του βδελυρού σκανδάλου.
Ανέδειξε την βαθειά θεσμική σήψη στην οποία έχει περιέλθει η Ελληνική Πολιτεία. Με την Εκκλησία να πρωτοστατεί σε πλεκτάνη βουλιμικής παρανόμου ιδιοποιήσεως της δημόσιας περιουσίας, τις δε τρεις πολιτειακές εξουσίες εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική να υποτάσσονται στις ανίερες ορέξεις της, άλλοτε με την ανοχή και άλλοτε με την υποστήριξη της «τέταρτης εξουσίας, του τύπου.
Ανέδειξε την δομική ανεπάρκεια της Πολιτείας να προστατέψει τον εαυτό της το Λαό και τη Χώρα από ελεεινά τρωκτικά, που επιβουλεύονται την Δημόσια Περιουσία, καθώς και την θλιβερή απομάκρυνση της Εκκλησίας και του Τύπου από τον υπαρξιακό τους ρόλο.
Κατέδειξε ότι κορυφαίες θεσμικές βαθμίδες κατέχονται από πρόσωπα ελλιπούς ειδικού βάρους, αδυνατούντα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του θεσμικού τους ρόλου και να επιβληθούν στα κυκλώματα των επιόρκων. Κυκλώματα που έχουν καταστήσει τους θεσμούς φυτώρια οικονομικής εγκληματικότητας και εφαλτήρια αντεθνικών δραστηριοτήτων, διασυνδεόμενα υπογείως μεταξύ τους με δαιδαλώδεις διαδρόμους διαπλοκής.
Πατριάρχης, Αρχιεπίσκοπος, Πρωθυπουργός, Αρχηγοί κομμάτων, Βουλευτές, ηγεσία της Δικαιοσύνης, Δημοσιογράφοι, νομικός κόσμος, άπαντες σιωπούν αιδημόνως και επιχειρούν να κρυφθούν αλυσιτελώς πίσω από την εισαγγελική πρόταση-γνωμάτευση παραγραφής του αξιοποίνου των Βατοπεδινών εγκλημάτων. Οποία κατάντια !!!
Εάν το άλας μωρανθεί εν τίνι αλισθήσεται;
Εάν η κοσμική εξουσία αποδειχθεί ανίκανη να επιβάλλει το νόμο και την τάξη, άραγε η Εκκλησία στερείται κανονικού δικαίου, ιδίων θεσμικών οργάνων και προσώπων αναλόγου ηθικού αναστήματος, ώστε να αποτελέσει τον φάρο της ηθικής, που επιτάσσει η διδασκαλία και οι παραδόσεις της;
Τι εμποδίζει την παρούσα Κυβέρνηση να επιδιώξει αστικές αποζημιώσεις του Ελληνικού Δημοσίου εις βάρος όσων με πράξεις ή παραλήψεις τους το εζημίωσαν ή πολλώ μάλλον πλούτισαν καταχρώμενοι των κρατικών τους αξιωμάτων;
Τι εμποδίζει τον νέο αρχηγό της ΝΔ να αποπέμψει όσους βαρύνονται με συμμετοχή στο σκάνδαλο ή να υποχρεώσει τους διά παραγραφής απαλλασσόμενους να απαιτήσουν τη συνέχιση της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης κάνοντας χρήση του σχετικού συνταγματικού τους δικαιώματος, προκειμένου να αποδείξουν την αθωότητά τους και να προστατεύσουν το κόμμα τους από την φθοροποιό διάχυση των ευθυνών;
Ποιος επιβάλει στα λοιπά κόμματα να σιωπούν και να υποβαθμίζουν με τη στάση τους τις διαστάσεις του σκανδάλου και την πρωτοφανή σήψη του συστήματος, που αυτό αναδεικνύει;
Ποιος εμποδίζει το Δημοσιογραφικό κόσμο να δικαιώσει τον υπαρξιακό του ρόλο, φωτίζοντας, αξιολογώντας, ελέγχοντας και κρίνοντας τους ασκούντες εξουσία πολιτική ή εκκλησιαστική, όταν εκτρέπονται σε αντικοινωνικές ή αντιδεοντολογικές συμπεριφορές;
Δυστυχώς για όσους αφορά η εισαγγελική πρόταση, αυτή αναγνωρίζει την τυπική παραγραφή του αξιοποίνου, διακόπτει την εξέλιξη της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης, παρεμποδίζει την επιβολή ποινής, αλλά δεν αναγνωρίζει την αθωότητα τους.
Δυστυχέστατα δε για όλους τους υπόλοιπους η συμπεριφορά του Ποντίου Πιλάτου, που αδοκίμως επιδεικνύουν δεν είναι ικανή να σώσει τη δημόσια εικόνα τους, δεν αποτελεί πρόσφορο μέσο για τη λύση του δράματος της Ελληνικής κοινωνίας και όσο η κάθαρση του άγους αυτού καθυστερεί τόσο οι θεσμοί των οποίων προΐστανται θα χάνουν την αξιοπιστία τους και θα καρκινοβατούν.
Το βέβαιον είναι ότι όσον δεν αποδίδεται ουσιαστική δικαιοσύνη τίποτε και κανείς δεν μπορεί να παραγράψει κανένα σκάνδαλο από τη συλλογική συνείδηση και μνήμη της ελληνικής κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου