Τα τελευταία χρόνια ο Μπιν Λάντεν έδρασε περισσότερο ως Φαντομάς και λιγότερο ως τρομοκράτης.
Έστω και έτσι η αναγγελία του θανάτου του λειτούργησε οπωσδήποτε λυτρωτικά για εκατομμύρια ανθρώπων όχι κατ’ ανάγκην χριστιανικών πεποιθήσεων.
Αντίθετα από την εικόνα του δήθεν εκφραστή του απόλυτου Μωαμεθανισμού, που για εμπορικούς και όχι μόνο λόγους προέβαλαν κατά κόρον τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης η δράση του και κυρίως ο μύθος, που τον περιέβαλε αποτελούσαν σίγουρα βραχνά και για τον μέσο φυσιολογικό Μουσουλμάνο.
Και τούτο για δύο πολύ απλούς λόγους.
Πρώτον διότι ο Μουαμεθανισμός είναι εξ’ ίσου με τον Χριστιανισμό μια σύγχρονη Θρησκεία της αγάπης, της φιλευσπλαχνίας και της ελεημοσύνης και δεν έχει καμία σχέση με την στρεβλή εικόνα, που συνήθως καλλιεργούν ακραίοι φονταμενταλιστές τύπου Μπιν Λάντεν.
Δεύτερον γιατί επί δεκαετίες οι μαζικές εγκληματικές δραστηριότητες εις βάρος αθώων και ανυποψίαστων πολιτών επιβάρυναν αφόρητα την ατμόσφαιρα στις Δυτικές κοινωνίες, με αποτέλεσμα να καθιστούν συχνά δύσκολη την ενσωμάτωση, κατά περιόδους δε ακόμη και την επιβίωση σε εξ ίσου αθώους ανθρώπους Μουσουλμανικού θρησκεύματος ή απλώς μελαψού χρώματος.
Η αλήθεια είναι, ότι συνήθως η τρομοκρατία αποτελεί μια απολύτως διαστροφική έκφανση αρρωστημένης ψευτοεπαναστατικότητας, η οποία στην πράξη μάλλον βλάπτει παρά ωφελεί τους στόχους, που θεωρητικά υποτίθεται ότι επιδιώκει να εξυπηρετήσει.
Με απλά λόγια συνήθως ενώ θέλει να παρουσιάζεται σαν προστάτης των «ταπεινών, αδικημένων και καταφρονεμένων» λειτουργεί πάντα σαν γενεσιουργός αιτία (ή βολικό άλλοθι) επιβολής μέτρων προστασίας, ασφαλείας και επιβεβλημένης αμύνης, που καθιστούν χειρότερη τη διαβίωση των πολιτών, ιδίως των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων.
Μ’ αυτή την έννοια η δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ ότι «η μάχη ενάντια στην τρομοκρατία δεν είναι μάχη ενάντια στο Ισλάμ και κατά συνέπεια όσοι πιστεύουν στην ειρήνη και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα πρέπει να χαιρετίσουν το γεγονός», αποδίδει κατά βάση την πραγματικότητα.
Παρ’ όλα αυτά όσοι χειρίζονται αυτά τα θέματα σε πολιτικό ή διπλωματικό επίπεδο θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, ώστε να αποφευχθεί η ηρωοποίηση ή πολύ χειρότερα η μαρτυροποίηση τέτοιων προσωπικοτήτων της διεθνούς τρομοκρατίας.
Γιατί ελοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος εξ αιτίας επικοινωνιακών λαθών και υπερπροβολής να αποκτούν μετά θάνατον περισσότερους θιασώτες από όσους είχαν εν ζωή.
Εξ άλλου είναι κοινώς γνωστόν, ότι τρομοκρατία δεν παράγουν ούτε οι θρησκείες, ούτε οι ιδεολογίες ούτε τα πρόσωπα.
Ως μορφή αρρωστημένης ψευτοεπαναστατικότητας η τρομοκρατία είναι και αυτή ένα αυγό του φιδιού, που εκκολάπτεται από την αθλιότητα των βιοτικών συνθηκών, την κοινωνική αδικία, την ταξική περιθωριοποίηση.
Έχει λοιπόν απόλυτο δίκαιο ο ημέτερος Υπουργός Εξωτερικών όταν με αφορμή τον σκοτωμό του Μπιν Λάντεν προέβη στη δήλωση ότι «Ο αγώνας δεν τελειώνει εδώ» και κυρίως ότι:
«Η διεθνής τρομοκρατία είναι ένα απεχθές φαινόμενο, μια συνεχής απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, που υπονομεύει τις προοπτικές των κοινωνιών σε ολόκληρο τον κόσμο για ευημερία και ανάπτυξη».
Κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση σ’ αυτά.
Ας αλλάξουμε όμως μια λέξη στην δήλωση του κου Δρούτσα και στη θέση της λέξης τρομοκρατία ας βάλουμε τη λέξη κερδοσκοπία και ας ξαναδιαβάσουμε τη δήλωση.
«Η διεθνής κερδοσκοπία είναι ένα απεχθές φαινόμενο, μια συνεχής απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια, που υπονομεύει τις προοπτικές των κοινωνιών σε ολόκληρο τον κόσμο για ευημερία και ανάπτυξη».
Ω! του θαύματος, η νέα διατύπωση που προκύπτει προβάλλει εξ’ ίσου ορθή και ρεαλιστική.
Να λοιπόν, που τα τελευταία χρόνια οι πολίτες πολλών κρατών, ιδιαίτερα του δικού μας, έχουν βιώσει αυτή τη μορφή της σύγχρονης οικονομικής τρομοκρατίας και αισθάνονται πραγματικά να απειλείται η ύπαρξή τους ως κρατών και ως εθνών, από τους διεθνείς κερδοσκόπους, ίσως πιο άμεσα και πιο τρομακτικά από άλλες μορφές εγκληματικής δραστηριότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου