Η μεθόδευση του Γιούρογκρουπ για την δήθεν διάσωση της
Κυπριακής οικονομίας ήταν τόσο εξτρεμιστική και βάρβαρη, όπου οι απίστευτοι
πρωταγωνιστές της σπεύδουν ο ένας μετά τον άλλον να αποστασιοποιηθούν από
αυτήν.
Αφού μετήλθαν κάθε μέσο εκβιασμού και τρομοκρατίας προκειμένου
να πειθαναγκάσουν την Κύπρο να συρθεί στην καταστροφή του τραπεζικού της
συστήματος, τώρα έντρομοι μπροστά στο τσουνάμι της παγκόσμιας κατακραυγής
προσπαθούν να απαλλαγούν από το βάρος των εγκληματικών ευθυνών τους.
Εκτός της Γερμανικής καγκελαρίας, βασικού εμπνευστή της θηριωδίας,
οι υπόλοιποι από τον κο Ολάντ μέχρι τον τελευταίο κυβερνητικό παράγοντα της
Μάλτας, κατακρίνουν αναφανδόν την τελική απόφαση του Γιούρογκρουπ και προσπαθούν
να πείσουν την διεθνή κοινότητα και τους ψηφοφόρους τους ότι οι ίδιοι δεν
συμφωνούν με αυτά τα μέτρα. Ότι η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση. Ότι το «μοντέλο
Κύπρου» δεν πρέπει και δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί οπουδήποτε αλλού.
Επιεικώς, φαιδροί και αξιοθρήνητοι.
Φαιδροί διότι η απόφαση του Γιούρογκρουπ ελήφθη με ομοφωνία των
δεκαεπτά Υπουργών Οικονομικών, οι οποίοι είναι παγκοίνως γνωστό ότι βρίσκονταν
σε συνεχή επικοινωνία με τους ηγέτες των χωρών τους. Ανεξαρτήτως λοιπόν ποιος ήταν
ο αρχιτέκτονας της ιδέας ή ποιος ακριβώς συμμετείχε στην μοιραία συνεδρίαση
παραμένει αναμφισβήτητο ότι 34 άνθρωποι, 17 Πρόεδροι και πρωθυπουργοί και 17
Υπουργοί Οικονομικών ευθύνονται εξ ίσου και αλληλεγγύως για τις εγκληματικές
αποφάσεις της 24 Μαρτίου 2013.
Είναι δώρον άδωρον λοιπόν ο κος Γιούγκερ να σκούζει σα μωρά
παρθένος και να προσπαθεί να πείσει ότι το κρατίδιό του είναι τίμιο, όμορφο κι
αγγελικά πλασμένο, επειδή εκ των υστέρων άρχισε να αισθάνεται στο σβέρκο του
την καυτή ανάσα της Ευρωζωνικής «τεχνοκρατίας».
Όπως είναι ανώφελα τα κροκοδείλια δάκρυα της Ελληνικής
Κυβέρνησης, η οποία δήθεν «στήριξε» την Κύπρο ψηφίζοντας αυτά που οι Κύπριοι
είχαν προηγουμένως αποδεχθεί. Λες και δεν επρόκειτο για πακέτο μέτρων επιζήμιο
για ολόκληρο τον Ελληνισμό, για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Λες και η Κύπρος δεν
είχε προηγουμένως συρθεί στην αποδοχή τους «με το πιστόλι στον κρόταφο»…
Αξιοθρήνητοι διότι άλλοι με την ανοησία, άλλοι με την
μικροψυχία και άλλοι με την ιδιοτέλεια δεν οδήγησαν απλώς την Κύπρο στην
οικονομική κατάρρευση, αλλά εισήγαγαν ολόκληρη τη Ευρωζώνη σε ένα εφιαλτικό οικονομικό και κοινωνικό
Γολγοθά.
Ένα Γολγοθά από τον οποίο κανένα κράτος μικρό ή μεγάλο δεν
πρόκειται να γλυτώσει, εφ’ όσον πρυτανεύει η βουλιμική κερδοσκοπία των Γερμανικών
Τραπεζών, η εξοντωτική μεθοδολογία του ΔΝΤ και η μικρόνοια των Κοινοτικών αξιωματούχων.
Ένα προς ένα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης θα θυσιασθούν στο
Μινώταυρο των αγορών, κυνηγώντας την ψευδαίσθηση της σωτηρίας του ευρώ και την
χίμαιρα της Γερμανικής αυτοκρατορίας.
Φρούδες ελπίδες.
Αν αυτές οι ανόητες φαντασιώσεις είχαν μέχρι χθες έστω και
μία πιθανότητα υλοποίησης, μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ κατέστησαν απολύτως ουτοπικές.
Ο πλανήτης ολόκληρος πλέον αντιμετωπίζει την Ευρώπη σαν
κινούμενη οικονομική άμμο από την οποία αναζητά τρόπους να απομακρυνθεί το
ταχύτερο δυνατόν.
Το Ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα φαντάζει πλέον κανιβαλικό για
τους καταθέτες.
Το δε ευρώ σαν διάττον αστεράκι, που οσονούπω επίκειται η
διάλυσή του στα εξ ων συνετέθη.
Είναι λοιπόν μάταιος κόπος πια οι προσπάθεια των
αυτοκαταστροφικών ηγετίσκων της Ευρωζώνης να πείσουν ότι το μοντέλο της Κύπρου
είναι μοναδική περίπτωση.
Ουδείς εξ άλλου αμφισβητεί ότι αυτό το ασύμμετρο ληστρικό
πλήγμα στις τραπεζικές υποδομές μιας χώρας αποτελεί μοναδικό φαινόμενο.
Αυτό που πράγματι όμως φοβούνται είναι πως αυτή η «μοναδική»
τυραννισμένη χώρα δεν θα είναι και η τελευταία.
Και αυτόν το φόβο κανένας από τους αναξιόπιστους πλέον
ηγέτες της Ευρωζώνης δεν θα καταφέρει να τους το βγάλει από το μυαλό…
Υ.Γ: Η δήλωσητου Προέδρου Αναστασιάδη"«Δεν σκοπεύουμε να φύγουμε από το ευρώ", είναι επιεικώς απαράδεκτη.
Στηνδιεθνή διπλωματία υπάρχουν πράγματα, που έστω και αντα πιστεύειςδεν επιτρέπεται να τα λές.
Το "δεν σκοπεύουμε να φύγουμε από το ευρώ" είναι ένα από αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου