Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

ΠΑΣΟΚ: Πίθος Δαναΐδων

Το παράπονό του φέρεται να εξέφρασε ο κ. Παπανδρέου για την αδράνεια των στελεχών και την υπνηλία του κομματικού μηχανισμού.
«Τα στελέχη πρέπει να λειτουργούν σαν πολλαπλασιαστές» των πρωτοβουλιών του και το κόμμα πρέπει να βάζει πλάτη σε κάθε περίπτωση.

Ταλαίπωρε Πρόεδρε, όσο και αν ηχεί σαν παραδοξολογία, η περιγραφή της στάσης των «πρωτοκλασάτων» και της κατάστασης του κόμματος, που προβάλλουν τα παράπονά σου, αποτελεί υπερβολικό εξωραϊσμό της πραγματικότητας.
Διότι η αλήθεια φευ είναι πολύ χειρότερη.
Το μεν κόμμα είναι περίπου ανύπαρκτο.
Στην πραγματικότητα κατά την «μεταΛαλιώτια» εποχή της η κομματική οργάνωση διαλύθηκε. Προφανώς η εφαρμογή των μεγαλοφυών σχεδίων για την αλλαγή ιδεολογίας, κόμματος και συμβόλων ξεκίνησε με την κατεδάφιση του κόμματος και ποτέ δεν προχώρησε περαιτέρω στη φάση της ανοικοδόμησης. ΄Εκτοτε παρέμειναν κάποιες οργανώσεις-σφραγίδες στα χέρια παραγοντίσκων παλαιοκομματικής αντίληψης, που εξαντλούνται σε προεκλογικές εξυπηρετήσεις τοπικών πολιτευτών ή δημοτικών παραγόντων.
Και δυστυχώς η κατάσταση δεν βελτιώθηκε από τις φιλότιμες προσπάθειες του σημερινού Γραμματέα, ίσως διότι οι οργανωτικές του πρωτοβουλίες βρέθηκαν σε ευθεία αντίθεση με τις οργανωτικές παραινέσεις του πολύπαθου Προέδρου.
Δηλαδή την ώρα, που ο Πρόεδρος καλούσε τον λαό σε αυτοοργάνωση, οι αρμόδιοι συμβουλάτορες και οργανοπατέρες προχωρούσαν εντελώς αντίστροφα.
Πρώτα έκαναν εκλογές για ανάδειξη Προέδρου. Μετά έκαναν συνέδριο για εκλογή ανωτάτων καθοδηγητικών οργάνων. Έπειτα εσπευσμένα προχώρησαν σε συνοπτικές διαδικασίες εκλογής ενδιαμέσων καθοδηγητικών οργάνων και συντονιστικών επιτροπών.
Δεν γνωρίζουμε αν αυτή η μεθόδευση υπήρξε αποτέλεσμα απειρίας ή σκοπιμότητας. Το βέβαιο είναι ότι ως «αυτοοργάνωση» αποτελεί παγκόσμια πατέντα. Διότι σε όλες τις ιστορικές περιόδους και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης όταν ο λαός αυτοοργανώνεται η πορεία είναι εντελώς ανάποδη.
Πρώτα ο κόσμος μαζεύεται και φτιάχνει οργανώσεις βάσεις. Μετά εκλέγει τοπικές επιτροπές (συντονιστικές). Μετά εκλέγει περιφερειακά ενδιάμεσα όργανα. Ύστερα σε συνέδριο βγάζει Κεντρική επιτροπή και τέλος εκλέγει και Πρόεδρο και εκτελεστικό γραφείο ή ότι άλλο.
Για την ιστορία έτσι ακριβώς έφτιαξε ο Ανδρέας Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ και κατάφερε από το μηδέν να οδηγήσει τις λαϊκές μάζες σε μια πρωτόγνωρη εμπειρία διακυβέρνησης, που άλλαξε την ποιότητα της δημοκρατίας, την μορφή της Ελληνικής καθημερινότητας και την διεθνή εικόνα της χώρας.
Δυστυχώς οι επίγονοι παρέλαβαν ένα κομματικό οργανισμό, που αποτελούσε πρωτοπορία στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και το μετέτρεψαν σε ψοφοδεές μικρομάγαζο.
Όσο για τους «πρωτοκλασάτους» το παράπονο ότι «δεν λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές των πρωτοβουλιών του Προέδρου» μοιάζει περισσότερο με κολακευτικό σχόλιο.
Διότι στην πραγματικότητα οι πλείστοι εξ αυτών ακολουθώντας στενόμυαλες και στενόκαρδες προσωπικές στρατηγικές συνήθως υπονομεύουν με τις πράξεις και τις παραλήψεις τους κάθε προσπάθεια του κ. Παπανδρέου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη ιστορία του πολέμου με το ΚΚΕ, που μας προέκυψε από το πουθενά.
Ο αριστερός και ο δεξιός "ψάλτης" της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησαν κάποιες αντεγκλήσεις με πιθανό στόχο να μετατωπίσουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από ένα σκάνδαλο μεγατόνων, που με μαθηματική ακρίβεια θα έπληττε σοβαρά τη δημόσια εικόνα του κυβερνώντος κόμματος. Και ακριβώς την ώρα, που οι προσπάθειες του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να αποδίδουν επικοινωνιακά και οι δημοσκοπήσεις επιβεβαίωναν την πολιτική φθορά της Κυβέρνησης, κατά ένα «περίεργο» τρόπο πρωτοκλασάτος υψηλού πολιτικού ειδικού βάρους φρόντισε με αφελείς δηλώσεις του να εμπλέξει το ΠΑΣΟΚ στον πόλεμο του ΚΚΕ με το ΛΑΟΣ.
Το αποτέλεσμα ήταν σε λίγες ώρες να συρθεί εκόν άκον ολόκληρο το επικοινωνιακό επιτελείο του ΠΑΣΟΚ, μηδέ του Προέδρου εξαιρουμένου, σε ένα ανούσιο έως αηδιαστικό πετροπόλεμο με τα μικρά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Έτσι η Νέα Δημοκρατία απεγκλωβίζεται από την επικοινωνιακή της δυσπραγία, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως το μόνο κόμμα, που ασχολείται με σοβαρά θέματα όπως τα σκάνδαλα, η ακρίβεια, οι φωτιές, η νομιμοποίηση των κολεγίων και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται για άλλη μια φορά πολύ μικρόνοο για το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τάλαινα Πρόεδρε η πικρία σου και δικαιολογημένη είναι και κατανοητή.
Ορθώς αντιλαμβάνεσαι ότι «αντλείς εις πίθον Δαναΐδων» όσο περιστοιχίζεσαι από άπειρους ή κουτοπόνηρους συνεργάτες.
Το ερώτημα που παραμένει είναι τι προτίθεσαι να κάνεις για να επισκευάσεις το πάτο του «πιθαριού».

Δεν υπάρχουν σχόλια: