Αν οποιοσδήποτε λογιστής σε οποιαδήποτε μικρομεσαία επιχείρηση, έπεφτε έξω στους υπολογισμούς του σε ποσοστό παραπάνω από συν πλην δέκα τοις εκατό, θα απολυόταν χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Προφανώς τα κριτήρια αξιολόγησης είναι πολύ διαφορετικά στο δημόσιο τομέα.
Εκεί μπορείς να προϋπολογίζεις έλλειμμα 1,6%, μετά από λίγους μήνες να σου προκύπτει 5% (διαφορά σχεδόν 300%) και να θεωρείσαι μια χαρά επιτυχημένος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας.
Και η χειρότερη μικρομεσαία επιχείρηση παρακολουθεί στενά την οικονομική της πορεία, κάνει ταμείο κάθε μέρα, βγάζει ισοζύγιο κάθε μήνα και οικονομικά αποτελέσματα τουλάχιστον κάθε τρίμηνο.
Αν είσαι όμως Ελληνικό Δημόσιο, κατά την αντίληψη της Κυβέρνησης, μπορείς να δηλώνεις ανερυθρίαστα ότι μέχρι τον Ιούνιο(διάβαζε μέχρι τις Ευρωεκλογές) δεν θα έχεις εικόνα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού και να παραμένεις δοξασμένος «τσάρος της οικονομίας».
Το ανόητο επιχείρημα ότι στην Ευρωζώνη η περίπτωσή της Ελλάδας είναι μεν από τις χειρότερες αλλά υπάρχουν καναδυό άλλοι «χειροτερότεροι» και ότι ακόμη και ο κ. Αλμούνια αδυνατεί να κάνει προβλέψεις, μάλλον θα πρέπει να μας ανησυχεί παρά να μας καθησυχάζει.
Διότι το συνολικό μήνυμα που εκπέμπεται και που δικαίως εξοργίζει τους Ευρωπαίους πολίτες, είναι ότι αυτοί, που ορίζουν τις τύχες μας τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο δεν διαθέτουν ούτε τα στοιχειώδη επαγγελματικά προσόντα ενός λογιστή μικρομεσαίας επιχείρησης με βιβλία Γ΄κατηγορίας.
Αυτό είναι αν μη τι άλλο ένα από τα οξύμωρα του σύγχρονου καπιταλισμού…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου