Στην πολιτική δέκα βλάκες δεν κάνουν ένα έξυπνο, αλλά είναι σίγουρο ότι δέκα διαψεύσεις ισοδυναμούν με μια επιβεβαίωση.
Διεθνής τύπος, έγκριτοι οικονομολόγοι, παράγοντες τις ευρωπαϊκής ένωσης και πρωτοκλασάτοι υπουργοί ευρωπαϊκών κυβερνήσεων συζητούν καθημερινά για την αναδιάρθρωση του χρέους, την οποία ούτως ή άλλως οι περίφημες αγορές ήδη προεξοφλούν με την εκτόξευση των επιτοκίων ομολόγων.
Και την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση κατά την προσφιλή τακτική της αναλώνεται σε διαψεύσεις, που κανείς δεν φαίνεται να παίρνει στα σοβαρά και καταφέρεται εναντίον οποιουδήποτε τολμά στο εσωτερικό να συζητά δημοσίως για το αυτονόητο.
Ότι δηλαδή μετά ένα χρόνο βάρβαρης λιτότητας και ληστρικής φοροεπιδρομής στα μικρομεσαία εισοδήματα η χώρα βρίσκεται πλέον σε δυσμενέστερη οικονομική θέση από αυτήν, που ξεκίνησε προτού μπεί στον δήθεν μηχανισμό στήριξης.
Τόσο οι δηλώσεις του κου Στρος Καν όσο και οι δηλώσεις του εξοχότατου Κυβερνητικού εκπροσώπου έχουν έντονο το στοιχείο της εφήμερης πολιτικής υπεκφυγής.
«Αυτό που μας ενδιαφέρει τώρα είναι να υλοποιήσουμε τους στόχους που έχουμε θέσει…», λέει ο κος Πεταλωτής προσδιορίζοντας το τώρα, αλλά αφήνοντας προφανώς ανοικτό το παράθυρο για το αύριο.
«Το κόστος της αναδιάρθρωσης είναι μεγαλύτερο από το όφελος», είναι η εκτίμηση του ΔΝΤ, η οποία αναφέρεται στην παρούσα συγκυρία και προφανέστατα δεν αποκλείει μια επανεκτίμηση των μεγεθών κόστους-οφέλους, σε κάποια άλλη χρονική στιγμή όπου π.χ οι πιστωτές μας (ΕΚΤ-Ευρωπαϊκές Τράπεζες) θα έχουν ξεφορτωθεί τα ελληνικά ομόλογα, ας πούμε δια της εξαγοράς ελληνικού χρέους εκ του προϊόντος «αξιοποιήσεως» της δημόσιας περιουσίας.
Στο ίδιο μήκος κύματος η εκπρόσωπος της Κομισιόν διαβεβαιώνει ότι «Η επιλογή της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους οποιουδήποτε κράτους-μέλους της ευρωζώνης δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη και δεν συζητείται σε κανένα επίπεδο». Με απλά λόγια τίποτα δεν αποκλείει το θέμα που δεν βρίσκεται στη σημερινή «ημερήσια διάταξη» να τεθεί ενδεχομένως στην αυριανή…
Έπειτα από τέτοιου είδους διαψεύσεις δεν είναι καθόλου περίεργο ότι οι ανησυχούντες γίνονται ακόμη πιο ανήσυχοι, οι «αγορές» ακόμη πιο νευρικές και όσοι στοιχημάτισαν στη χρεωκοπία της χώρας σπεύδουν να επαυξήσουν τα στοιχήματά τους.
Και αφού ο κόσμος τόχει τούμπανο και μείς κρυφό καμάρι (όπως προκύπτει από τις διπλωματικές απαντήσεις μας στους δημοσιογράφους, έχουμε το θράσος να λοιδορούμε και να καταγγέλλουμε από τον απλό πολίτη μέχρι τον τέως Πρωθυπουργό κο Σημίτη, ότι όποιος αναφέρει τη λέξη αναδιάρθρωση υπονομεύει το έργο της κυβέρνησης και απεργάζεται την καταστροφή της χώρας, συνοδοιπορών με τους εχθρούς της, που στοιχηματίζουν υπέρ της οικονομικής της καταστροφής.
Επαναστατική ομολογουμένως λογική σύμφωνα με την οποία όταν κάποιος φωνάζει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, τότε θα πρέπει να του κόψουμε τη γλώσσα ή αν επιθυμούμε ακόμη πιο ριζική λύση να τυφλώσουμε τους θεατές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου