Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Ο δωδεκάλογος του Ιζνογκούντ.

Μια παλιά παροιμία λέει: «Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται».

Στην αναμπουμπούλα λοιπόν της ελληνικής εθνικής τραγωδίας δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι «χαρούμενοι λύκοι». Και μη νομίζετε ότι αυτοί είναι μόνο κάποιοι κερδοσκόποι ή κάποιοι μαυραγορίτες.

Μπορείς να τους συναντήσεις παντού. Ακόμα και στον «όμορφο κόσμο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο» της πολιτικής.

Μπορεί για τους περισσότερους η παρούσα κρίση και οι ατυχείς έως αλλοπρόσαλλοι χειρισμοί να σημάνουν την ολοκληρωτική εξαφάνισή τους από το πολιτικό σκηνικό του αύριο.

Δεν λείπουν όμως και εκείνοι, που αναγνωρίζουν στην παρούσα άθλια πολιτική συγκυρία την μοναδική τους ευκαιρία για να πατήσουν επί των «πτωμάτων» των πολιτικών τους αντιπάλων και των ερειπίων της χώρας και να υλοποιήσουν τους διακαείς ανεκπλήρωτους πόθους τους, αυτούς τους πόθους που «ο κόσμος έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι».

Σ’ αυτά λοιπόν τα καλόπαιδα με τους ευγενείς στόχους και τα υψηλά ιδανικά, που ανέκαθεν καιροφυλακτούσαν και τους έτρωγε το μαράζι για το πότε και πώς θα καταφέρουν να γίνουν «χαλίφες στη θέση του χαλίφη», αυτούς τους χαριτωμένους «Ιζνογκούντ» της αξιοθρήνητης σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας, είναι αφιερωμένες εξαιρετικά «οι οδηγίες μας για επίδοξους Πρωθυπουργούς».

Για να έχει κανείς ελπίδες να γίνει Πρωθυπουργός, οφείλει πρωτίστως και κυρίως να τύχει της ευνοίας του ξένου παράγοντα. Ως εκ τούτου καλέ μου Ιζνογκούντ:

1) Δεν πρέπει να χάνεις ευκαιρία να τρέχεις στις Βρυξέλες και να ξημεροβραδιάζεσαι σε συναντήσεις με την Ευρωπαϊκή ελίτ, δεξιώσεις, δείπνα και πάσης φύσεως κοινωνικές συναναστροφές με κοινοτικούς αξιωματούχους, έτσι ώστε να τους γίνεις αναγνωρίσιμος και, ει δυνατόν, οικείος.

2) Επειδή όμως δεν αρκεί να είσαι αναγνωρίσιμος και οικείος, αλλά πρέπει να γίνεις και ευχάριστος και συμπαθής, οφείλεις να είσαι μονίμως ευφρόσυνος και χαμογελαστός και να συμπεριφέρεσαι όσο πιο χαζοχαρούμενα μπορείς.

3) Επειδή όμως δεν αρκεί να είσαι ευχάριστος, αλλά πρέπει να είσαι και χρήσιμος στη βαρωνεία των Βρυξελών και τους οικονομικούς πάτρωνές της, θα πρέπει να μη χάνεις ευκαιρία για να την πείθεις ότι είσαι ο δικός της άνθρωπος.

4)Όταν σε επιπλήττουν για τις «αταξίες σου», εσύ θα πρέπει με ύφος κόσμιο και υποτακτικό να εξηγείς ότι δεν είσαι «κακό παιδί», αλλά ένας πειθήνιος και ικανός «υπηρέτης», πρόθυμος να εφαρμόσεις τα νέα εναλλακτικά τους σχέδια εάν τα νυν εφαρμοζόμενα αποτύχουν και δεν καταφέρουν την ολική καταστροφή της χώρας.

5)Όταν κάποιος βαρύγδουπος Κοινοτικός αξιωματούχος προσβάλλει με αλαζονικές δηλώσεις την εθνική αξιοπρέπεια της χώρας σου, προαναγγέλλοντας π.χ ότι θα χάσει την εθνική της ανεξαρτησία, εσύ πρέπει να τον λούζεις με επαίνους και κολακείες, λέγοντας λόγου χάρη πόσο φιλέλληνας είναι και πόσο προσπαθεί να βοηθήσει την Ελλάδα να ξεπουληθεί μια ώρα αρχύτερα.

6)Επειδή έτσι κι αλλιώς οι Ευρωπαίοι ομόλογοί σου είναι μεγαλομεσίτες ιδιωτικών συμφερόντων των χωρών τους, θα πρέπει να τους πείσεις ότι είσαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να βοηθήσεις την κερδοφορία τους. Πρέπει λοιπόν να πρωτοστατείς στην «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας και να είσαι ιδιαίτερα επινοητικός και αποτελεσματικός στη μεθόδευση διείσδυσης των ξένων επενδυτών στην Ελλάδα με «φαστ τρακ» και άλλες διευκολύνσεις την ίδια στιγμή, που θα εξοντώνεις τους εγχώριους επιχειρηματίες με φόρους και χρηματοοικονομική ασφυξία.

7) Στις διαπραγματεύσεις για δάνεια να είσαι συγκαταβατικός και να μην κάνεις παζάρια στα επιτόκια, γιατί αυτά είναι για «καλό σκοπό» και κινδυνεύεις να φανείς αγνώμων και τσιφούτης.

8) Όσους πολιτικούς, διοικητικούς παράγοντες, κληρικούς (πρωταγωνιστές σκανδάλων) διαμεσολαβούν «με το αζημίωτο» στις σχέσεις δημοσίου με ιδιώτες «μεγαλοεπενδυτές» απατεώνες, θεώρησέ τους φυσικούς συμμάχους στους προσωπικούς σου σχεδιασμούς και επομένως μη τους καταδιώξεις, αλλά προστάτευσέ τους με κάθε τρόπο από τους ουτοπιστές και γραφικούς, που επιζητούν την παραδειγματική τους τιμωρία.

9) Σε έξοδα παραστάσεως, αμοιβές παρατρεχάμενων και μοίρασμα λουφέδων στα ΜΜΕ δεν πρέπει να είσαι καθόλου φειδωλός γιατί είναι δαπάνες που σου φτιάχνουν την εικόνα.

10) Αντίθετα περικοπές σε μισθούς, ημερομίσθια, συντάξεις, επιδόματα, κοινωνικές παροχές αποδεικνύουν πολιτικό ρεαλισμό, υπευθυνότητα και πατριωτισμό.

11) Ψέματα, υποσχέσεις, κροκοδείλια δάκρυα και πάσης φύσεως θεατρινισμοί εξυπακούεται ότι αποτελούν επιβεβλημένα εργαλεία παραπλάνησης των ιθαγενών ψηφοφόρων.

12) Στις τυχόν αντιδράσεις ατίθασων συμπολιτών σου πρέπει να είσαι σκληρός και αδυσώπητος. Χωρίς ενδοιασμό να επαινείς την αστυνομία που τους σπάει τα κεφάλια. Έτσι θα δείχνεις πόσο αδίστακτος και αποφασισμένος θα είσαι στην εκτέλεση του όποιου έργου σου ανατεθεί.

Αυτά τα ολίγα τήρησε με ευλάβεια, χωρίς παρέκκλιση και αμφιταλαντεύσεις, σίγουρος ότι βρίσκεσαι στο σωστό δρόμο να πάρεις το χρίσμα για την πρωθυπουργία της αποικίας.

Τώρα αν παρ’ ελπίδα οι συμπατριώτες σου σε αποδοκιμάζουν και βλαστημούν την ώρα που σε ψήφισαν, μη στενοχωρηθείς. Κάθε δουλειά έχει κέρδη και ζημίες.

Και αν αντί για ένδοξος πρωθυπουργός καταλήξεις αποδιοπομπαίος γάιδαρος, τι να γίνει είναι μες στους κινδύνους του επαγγέλματος…

Δεν υπάρχουν σχόλια: