Έπειτα από δύο χρόνια αχαλίνωτης οσφυοκαμψίας, οι κακομοίρηδες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ συνέβαλαν καθοριστικά στην καταψήφιση ενός άρθρου, που αφορούσε στο ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων.
Από εκείνη την ιστορική στιγμή και μετά, αντικείμενο διερεύνησης από χιλιάδες πολιτικούς αναλυτές, αλλά και έγκριτους ψυχολόγους ανά τον κόσμο, είναι η ανεύρεση των αιτίων, που οδήγησαν αυτούς τους μέχρι χθες πειθαρχημένους και απολύτως συνεργάσιμους επαγγελματίες στην εκδήλωση μιας τόσον απροσάρμοστης προς τα κοινοβουλευτικά ειωθότα συμπεριφοράς.
Δεν ήταν μόνον οι Ευρωπαίοι εταίροι, οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οίκοι, οι παγκοσμίου εμβέλειας οικονομικές και πολιτικές λέσχες, που ευλόγως ανησύχησαν από αυτή την εξέλιξη, υπό τον φόβο της διακύβευσης των οικονομικών συμφερόντων και του εξουσιαστικού τους κύρους. Το παράδοξο αυτό φαινόμενο, που διαδραματίσθηκε στο sui generis Ελληνικό Κοινοβούλιο και σε μερικά λεπτά η είδηση έκανε το γύρω του πλανήτη, φάνηκε να εγείρει τεράστιο επιστημονικό ενδιαφέρον στους τομείς της πολιτικής επιστήμη, αλλά και της ψυχιατρικής.
Γιατί άραγε αυτοί οι κακομοιριασμένοι άνθρωποι, αφού ψήφισαν ασμένως και με κλειστά μάτια σωρεία νομοθετικών ρυθμίσεων, που ρήμαξαν τη χώρα, υποδουλώνοντάς την σε ξένα οικονομικά συμφέροντα και καταστρέφοντας το μέλλον πολλών επερχόμενων γενεών, αποφάσισαν ξαφνικά να αντιδράσουν σε μια τριτεύουσας σημασίας ρύθμιση ενός δευτερεύοντος νομοσχεδίου;
Πρόκειται άραγε για μια πραγματική συνειδησιακή αφύπνιση;
Πρόκειται μήπως για μια ύστατη προσπάθεια να περισώσουν τα τελευταία ράκη της πολιτικής τους αξιοπρέπειας;
Ήταν ίσως υποκριτική αντίδραση προκειμένου να κατευνάσουν την μήνι των προσωπικών τους ψηφοφόρων εν όψει επικείμενων εκλογών;
Μήπως έστω, όπως έσπευσε να διαρρεύσει το «Μαξίμου», ήσαν ποταποί υπηρέτες συντεχνιακών συμφερόντων;
Καμία δυστυχώς από όλες αυτές τις εξηγήσεις δεν μπορεί να ερμηνεύσει πειστικά την συμπεριφορά των βουλευτών.
Διότι αν επρόκειτο πράγματι για αιφνίδιο ξύπνημα της βαθειά υπνώττουσας συνείδησής τους θα κατάφερναν να εμποδίσουν την ψήφιση του άρθρου 24, που επιτρέπει περικοπή των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα για συνταξιούχους κάτω των 60 ετών.
Αν επρόκειτο για σκίρτημα του εν ανεπαρκεία εθνικού τους φιλοτίμου, θα κατεψήφιζαν ομαδικά το άρθρο 7, που διευκολύνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από το Ταμείο «Αξιοποίησης».
Αν καθοδηγούνταν από συντεχνιακά συμφέροντα θα προτιμούσαν μάλλον να παρεμποδίσουν την ψήφιση του άρθρου για τους δικηγόρους.
Και βέβαια είναι μάλλον αφελές να πιστεύει κανείς ότι το ωράριο των φαρμακείων μπορεί να επηρεάσει κατ’ ελάχιστον την απαξιοτική εικόνα, που έχει σχηματίσει ο μέσος πολίτης για τον Βουλευτή της περιφέρειάς του.
Η αιτία λοιπόν της αντίδρασης βρίσκεται αλλού και πράγματι μπορεί εύκολα να την αντιληφθεί κανείς αν ανατρέξει στα πρακτικά της συνεδρίασης της Βουλής.
Εκεί λοιπόν θα δει ότι ο μέγας και πολύς κος Λοβέρδος, ο οποίος έχει αναγάγει την υποκριτική τέχνη σε βασικό εργαλείο διαχείρισης της πολιτικής του εικόνας, επιδόθηκε για άλλη μια φορά σε ένα ρεσιτάλ αλαζονείας και αυταρχισμού, που προκάλεσε την έντονη δυσαρέσκεια όλων των πτερύγων της Βουλής.
Επεχείρησε κατ’ ουσίαν στο πλαίσιο της συζήτησης του πολυνομοσχεδίου να περάσει εντελώς αιφνιδιαστικά μια τροπολογία περί του ωραρίου των φαρμακοποιών παραβιάζοντας την σχετική διαδικασία, που προβλέπεται από τον κανονισμό της Βουλής.
Και παρά το γεγονός ότι οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι όλων των κομμάτων, συνηγορούντος και του Προεδρείου της βουλής, τον παρεκάλεσαν να μην επιμείνει και να επανέλθει με τροπολογία σε επόμενη συνεδρίαση, εκείνος παρέμεινε ανυποχώρητος. Ούτε οι συμβουλές και οι παραινέσεις του κου Κακλαμάνη κατάφεραν να κάμψουν την ξεροκεφαλιά του Υπουργού, που προ ολίγων ωρών είχε κάνει επίδειξη κουτσαβακισμού, απειλώντας το πανελλήνιο με μακελειό σε περίπτωση, που «κάποιοι» επεδίωκαν την διερεύνηση ευθυνών του κου Γ. Παπανδρέου (!!!).
Φαίνεται λοιπόν ότι αυτή η άκρως υποτιμητική για το Κοινοβούλιο και τους Βουλευτές συμπεριφορά του Υπουργού σε συνδυασμό με την εν γένει πολιτεία του, εξόργισε τους συναδέλφους του και οι βετεράνοι απέφυγαν να ασκήσουν την επιρροή τους προς διάσωσή του.
Έτσι τα κόμματα της αριστεράς κατεψήφισαν, η δεξιά εδήλωσε παρούσα και μια κρίσιμη ομάδα βουλευτών του ΠΑΣΟΚ έγειρε την πλάστιγγα, προσφέροντας ένα μίνι κοινοβουλευτικό Βατερλώ στον επιπόλαιο Υπουργό.
Το ενδιαφέρον πάντως δεν βρίσκεται στο συγκεκριμένο συμβάν, που ούτως ή άλλως παρά τις ανησυχίες του «Μαξίμου», αφού δεν είχε σοβαρή αιτία δεν πρόκειται να έχει και αξιόλογη συνέχεια.
Το ενδιαφέρον βρίσκεται αλλού:
Για τους μνηστήρες της Πηνελόπης χρειάσθηκαν 20 ολόκληρα χρόνια μέχρι να αποδυναμωθούν βιολογικά ανταγωνιζόμενοι σε άκρατη οινοποσία και πάσης φύσεως κραιπάλη, ώστε με ευκολία να τους εξοντώσει ο πολυμήχανος Οδυσσέας. Για τους μνηστήρες όμως της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ φαίνεται ότι άρκεσαν είκοσι μέρες για να απαξιωθούν επικοινωνιακά ανταγωνιζόμενοι σε κάθε είδους ανοησία, ώστε με ευκολία να τους εξοντώσει πολιτικά ο πολυμήχανος Παπανδρέου.
Διότι τι μηχανεύθηκε ο κος Παπανδρέου;
Απλούστατα εφάρμοσε την γνωστή αγγλική παροιμία, αμόλησε τους λάσκα το σκοινί και άστους να πνιγούνε μόνοι τους.
Και πράγματι αποτραβήχτηκε, τους άφησε ελεύθερο το πεδίο και ιδού το αποτέλεσμα.
Ο κος Βενιζέλος βουτήχτηκε ως το λαιμό στο βούρκο της οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας και ο κος Λοβέρδος με τον κο Χρυσοχοΐδη βάλθηκαν να αυτοκτονήσουν και μάλλον το έχουν ήδη καταφέρει, αν κρίνουμε και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που φέρνουν πέμπτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου