Στις 3 Αυγούστου γράφαμε:
Είναι δεδομένο ότι η παρούσα κυβέρνηση έχει ήδη παραδώσει το πνεύμα και το μόνο, που απομένει είναι η έκδοση της ληξιαρχικής πράξης θανάτου, που μπορεί να εκδοθεί διά των εκλογών.
«Μια ψυχή που θάβγει νάβγει», όπως λέει ο λαός. Αντί να ταλαιπωρείται ο τόπος με μια μακρά προεκλογική περίοδο καλύτερα να υπάρξει άμεση προσφυγή στις κάλπες ώστε η κυβέρνηση, που θα προκύψει να μπορέσει με νωπή τη λαϊκή εντολή να διαχειρισθεί καλύτερα τα ούτως ή άλλως τεράστια συσσωρευμένα προβλήματα.
Την Κυριακή, που μας πέρασε (30 Αυγούστου), όταν ολόκληρο το δημοσιογραφικό κατεστημένο και περίπου το σύνολο των κυβερνητικών και κομματικών στελεχών της ΝΔ και όχι μόνο αναλώνονταν σε ατέρμονες συζητήσεις περί κοσμογονικού ανασχηματισμού, εμείς γράφαμε ότι όλα αυτά είναι κουραφέξαλα. Διότι, όπως επισημαίναμε «Το κολοσσιαίο πρόβλημα αυτής της παράταξης είναι ότι δεν είναι μόνο γυμνή από αξιόλογα στελέχη, αλλά απεδείχθη θεόγυμνη κυρίως από πρωθυπουργό.»
Σε πείσμα όλων των γκουρού της διακαναλικής «παπαρολογίας» και προς απογοήτευση των πρωτοκλασάτων όλων των αποχρώσεων και ποιοτήτων, ο κ. Καραμανλής (με την χαρακτηριστική του βέβαια βραδύτητα) έδειξε να κατανοεί αυτό που γράφαμε στις 3/8 και δήλωσε περίπου αυτολεξεί στο διάγγελμά του ότι «το συμφέρον του τόπου επιβάλλει μια και μόνη διέξοδο: ξεκαθάρισμα του πολιτικού τοπίου, έτσι ώστε μια κυβέρνηση, με νωπή λαϊκή εντολή, να δράσει άμεσα και αποφασιστικά.»
Αυτές οι εκτιμήσεις και προβλέψεις μας δεν υπήρξαν αποτέλεσμα κάποιου «σπάνιου ρεπορτάζ» ή κάποιων ειδικών σχέσεων με υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, όπως συνηθίζουν να επαίρονται όλοι οι δήθεν μεγαλοδημοσιογράφοι.
Ήταν προϊόν υποτυπώδους ανάλυσης των δεδομένων με γνώμονα στοιχειώδεις γνώσεις διαλεκτικής.
Για να μπορέσει να παραμένει στην εξουσία μια κυβέρνηση χρειάζεται τη στήριξη της λαϊκής επιδοκιμασίας ή τουλάχιστον της πλειοψηφικής ανοχής.
Εφ’ όσον αυτά τα στοιχεία ελλείπουν και πολύ περισσότερο εφ’ όσον τη θέση τους καταλαμβάνει η κοινωνική απαξία και η λαϊκή οργή, η όποια κυβέρνηση χάνει πλέον την δυνατότητα διακυβέρνησης και η πτώση της είναι βεβαία και αναπόφευκτη.
Την νομοτέλεια αυτή δεν μπόρεσαν να την αποφύγουν όχι μόνο δημοκρατικά αλλά ούτε απολυταρχικά ή στρατιωτικά καθεστώτα.
Τα τελευταία ίχνη ανοχής για αυτή την κυβέρνηση τα εξήντλησε η θλιβερή παρουσία του Πρωθυπουργού στην περυσινή έκθεση Θεσσαλονίκης. Το κουκούλωμα της διαφθοράς, η αχαλίνωτη ρουσφετολογία, το ρήμαγμα της οικονομίας κατέστησαν την πορεία προδιαγεγραμμένη και μη αναστρέψιμη.
Αντίθετα και πάλι από την εντύπωση, που καλλιέργησαν τα ΜΜΕ εξ αιτίας της επαγγελματικής δολιότητος ή ανεπάρκειας συγκεκριμένων σχολιαστών και «παραθυράδων», ο κ. Καραμανλής δεν «κλείδωσε» την απόφαση των εκλογών αυτή την εβδομάδα.
Ο άνθρωπος μπορεί να χαρακτηρίζεται από απειρία και οκνηρία, πάντως δεν στερείται ενστίκτου αυτοσυντήρησης, ούτε έχει άγνοια των «ικανοτήτων» των στελεχών, που τον περιστοιχίζουν. Ο κ. Καραμανλής λοιπόν το σχέδιο της απόδρασης διά των εκλογών το έφτιαξε τουλάχιστον από το Μάϊο, οπότε αποφάσισε να κλείσει την Βουλή, και την απόφασή του την «κλείδωσε» αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, οπότε το εναρκτήριο λάκτισμα της προεκλογικής εκστρατείας του κυβερνώντος κόμματος το έδωσε ο κ. Μεϊμαράκης με την αδικαιολόγητη μείωση της στρατιωτικής θητείας.
Επακολούθησε μια ανούσια, αλλά άκρως επικοινωνιακή κινητικότητα των Υπουργών με στόχο να παρουσιασθεί η εικόνα μιας κυβέρνησης, που εργάζεται πυρετωδώς ακόμη και στους θερινούς μήνες.
Συνοδεύθηκε από όργιο μέτρων καθαρά προεκλογικού χαρακτήρα, που στην πλειοψηφία τους απλώς εξαγγέλθηκαν εν επιγνώσει ότι δεν επρόκειτο να υλοποιηθούν. Όπως για παράδειγμα το πρόγραμμα επιδότησης της αλλαγής κουφωμάτων, που είχε ξαναπροαναγγελθεί πριν απ ό τις Ευρωεκλογές και είχε παγώσει κάθε σχέδιο ανακαίνισης ξενοδοχείων ή κατοικιών.
Ό στόχος όλων αυτών των ανέξοδων εξαγγελιών ήταν να βελτιώσει την εικόνα μιας κοινωνικά ανάλγητης κυβέρνησης δημιουργώντας την εντύπωση, ότι ξαφνικά άρχισε να ενδιαφέρεται για τους επαγγελματίες, για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας , για την αναθέρμανση της αγοράς. Οι περισσότερες από αυτές τις απατηλές εξαγγελίες δεν πρόλαβαν καν να περάσουν από τα θερινά τμήματα της Βουλής. Έτσι τώρα θα επιχειρηθεί να χρησιμοποιηθούν σαν μέσα εκβίασης των ενδιαφερόμενων για την εφαρμογή τους ψηφοφόρων, στους οποίους θα πούν «ψηφίστε μας γιατί αυτά είναι μέτρα, που αν έρθει το ΠΑΣΟΚ δεν θα υλοποιηθούν».
Πρόκειται για παλιά δοκιμασμένη παλαιοκομματική συνταγή ομηρίας διαφόρων επαγγελματικών κλάδων και κοινωνικών ομάδων χαμηλού εισοδήματος.
Μάταιος κόπος διότι ούτως ή άλλως με τα καμώματά τους επί πέντε χρόνια αυτός ο Πρωθυπουργός, αυτή η κυβερνητική ομάδα, αυτή η πολιτική παράταξη έχουν χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας.
Κανείς δεν τους πιστεύει. Κανείς δεν τους εμπιστεύεται. Όλοι αδημονούν να απαλλαγούν από αυτή την απίστευτη κομπανία ανάξιων και ανάλγητων πολιτικάντηδων, που επέδραμαν σαν ακρίδες στην δημόσια περιουσία, ευτέλισαν τους θεσμούς, δυσφήμισαν την Ελληνική δημοκρατία και κατέστρεψαν ανεπανόρθωτα ακόμη και το φυσικό περιβάλλον αυτού του τόπου.
Δεν είναι τυχαίος ο εσωκομματικός τους αλληλοσπαραγμός, ούτε η απογοήτευση της κομματικής τους βάσης.
Και δεν θα είναι τυχαία η επερχόμενη άνετη νίκη του ΠΑΣΟΚ, που με ισχυρή αυτοδυναμία θα ξαναδώσει όραμα στους πολίτες και θα ξαναβάλει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και ευημερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου