Οι δηλώσεις των συνδικαλιστών όλων των παραγωγικών κλάδων, που επισκέφθηκαν τον Πρωθυπουργό εν όψει της Διεθνούς εκθέσεως Θεσσαλονίκης, επιβεβαίωσαν πανηγυρικά το ιστορικά μοναδικό επίτευγμα αυτής της κυβέρνησης.
Καμία παραγωγική τάξη, κανένας επαγγελματικός κλάδος, κανένα κοινωνικό στρώμα δεν συμφωνεί με τους κυβερνητικούς χειρισμούς, κανείς δεν ελπίζει τίποτα από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, κανείς δεν πιστεύει τις κυβερνητικές υποσχέσεις, κανείς δεν εμπιστεύεται πια αυτή την κυβέρνηση και αυτόν τον πρωθυπουργό.
Χαρακτηριστικό της εδραίας πεποίθησης περί της ανικανότητας της κυβέρνησης, είναι το γεγονός ότι όλοι οι προσερχόμενοι στο πρωθυπουργικό γραφείο συνδικαλιστές δεν παρέδιδαν στον κ. Καραμανλή λίστα αιτημάτων, όπως παραδοσιακά συνηθίζεται. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να καλύψουν το κενό οικονομικής διακυβέρνησης του έδιναν πλήρη σχέδια μέτρων εξόδου από την οικονομική κρίση.
Μάταιος κόπος. Τον Αράπη κι αν το πλένεις το σαπούνι σου χαλάς…
Έτσι όχι μόνο οι εκπρόσωποι των εργαζομένων (ΓΕΣΕΕ , ΑΔΕΔΥ) εξερχόμενοι του Μαξίμου έσπευσαν να προαναγγείλουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά σαφώς απογοητευμένοι εμφανίσθηκαν και οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων, των εμπόρων, των επαγγελματοβιοτεχνών.
Αυτοί μάλιστα οι τελευταίοι, που προφανώς δεν μπορεί να κατηγορηθούν για αντιπολιτευτικές σκοπιμότητες, έσπευσαν να δηλώσουν ότι είναι προς το συμφέρον της οικονομίας να προκηρυχθούν άμεσα εκλογές και είναι προς το συμφέρον του τόπου να υπάρξει διευρυμένη κυβέρνηση με συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων.
Η άποψη αυτή μπορεί να είναι αναντίρρητα πολιτικά ανεδαφική. Όμως αποκαλύπτει την μαύρη απογοήτευση στην οποία έχουν περιέλθει συνδικαλιστικοί παράγοντες, που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, αλλά έχουν πλέον πεισθεί ότι η παράταση ζωής αυτής της κυβέρνησης μόνο δεινά μπορεί να επισωρεύσει στον λαό και στον τόπο. Η πολιτική τους τοποθέτηση τους εμποδίζει να παραδεχθούν την αναγκαιότητα διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Το ένστικτο όμως της οικονομικής τους αυτοσυντήρησης τους υπαγορεύει την ανάγκη άμεσης απαλλαγής από οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι λοιπόν προφανές ότι κανένας εχέφρων πολίτης σ’ αυτόν το τόπο δεν ελπίζει σε βελτίωση διακυβέρνησης μέσω ενός οποιασδήποτε εκτάσεως ανασχηματισμού.
Μόνο μερικοί βουλευτές, που κινδυνεύουν να μην επανεκλεγούν, μερικοί καρεκλοκένταυροι, που δυσκολεύονται να αποχωρισθούν τις χρυσοφόρες καρέκλες τους, άντε και μερικοί δελφίνοι, που προσβλέπουν στην εκλογική συντριβή της Ν.Δημοκρατίας για να σιγουρέψουν το πολιτικό τέλος του σημερινού αρχηγού.
Κατά τα λοιπά ουδείς πιστεύει πραγματικά ότι θα σωθεί η κυβερνώσα παράταξη από ένα ανασχηματισμό.
Ούτε καν αυτός ο ίδιος ο ταλαίπωρος Πρωθυπουργός. Όχι γιατί δεν έχει επαρκή «πάγκο» στη διάθεσή του. Ακόμα υπάρχουν κάποιοι, που δεν έχουν προλάβει να βολέψουν την εκλογική τους πελατεία ή να εμπλουτίσουν τη συλλογή των κατοικιών και των σκαφών τους.
Ούτε διότι με ένα ανασχηματισμό μόλις οκτώ μήνες από τον προηγούμενο «θα αλλάξει ο Μανωλιός βάζοντας τα ρούχα αλλιώς», όπως κάποιοι διατείνονται.
Προϋπόθεση για να «αλλάξει ο Μανωλιός» είναι να διαθέτει ρούχα. Όμως είναι κοινό μυστικό ότι αυτός «ο Μανωλιός» είναι γυμνός.
Το κολοσσιαίο πρόβλημα αυτής της παράταξης είναι ότι δεν είναι μόνο γυμνή από αξιόλογα στελέχη, αλλά απεδείχθη θεόγυμνη κυρίως από πρωθυπουργό.
Γι αυτό τα περί ανασχηματισμού αποτελούν φαιδρά κουραφέξαλα και δεν είναι συμπτωματικό ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ο κ. Καραμανλής αξιολογείται από τους πολίτες ως ανικανότερος από τον «κανένα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου