Το Βατοπεδινό άγος.Δαιμονικό ζιζάνιο ή καρπός θείας προνοίας;

…τω στόματι αυτών και τοις χείλεσι με τιμά,
η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ΄ εμού.
Ματθ. ιε΄8

Με αηδία και αποτροπιασμό παρακολουθεί το ορθόδοξο χριστεπώνυμο πλήρωμα, αλλά και οι πιστοί των άλλων χριστιανικών δογμάτων, ακόμη και οι αλλόθρησκοι και οι άθρησκοι εντός και εκτός Ελλάδος, τη βορβορώδη υπόθεση σφετερισμού δημοσίων εκτάσεων, που κυριαρχεί στην επικαιρότητα κατά το τελευταίο διάστημα.
Σύμφωνα με τις δημοσιοποιημένες πληροφορίες ένα ετερόκλητο πλήθος τρωκτικών συνεργάσθηκε αρμονικά στην εκτέλεση πολυδαίδαλων σατανικών μεθοδεύσεων με στόχο την αναιδή οικειοποίηση βαρύτιμων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού λαού.
Στόχο τον οποίο μέχρι στιγμής φαίνεται να έχει πετύχει σύμφωνα με το νομικό τυπικό μιας ηθικά ανερμάτιστης διοικητικής γραφειοκρατίας.
Ο μέσος πολίτης διέρχεται εποχή ισχνών αγελάδων. Με δυσκολία πλέον πορίζεται τον άρτον τον επιούσιον. Η τραπεζική μάστιγα απειλεί να τον επαναφέρει στην εσχάτη ακτημοσύνη.
Και την ίδια στιγμή γίνεται θεατής ενός εφιαλτικού χορού χιλιάδων στρεμμάτων, ολυμπιακών κτιρίων, εκατοντάδων εκατομμυρίων.
Ενός χορού οργιώδους απληστίας στον οποίο φέρονται να επιδίδονται ανενδοίαστα επιφανείς παράγοντες της κοινωνίας μας, που οικειοθελώς ανέλαβαν το τιμητικό χρέος να φυλάσσουν Θερμοπύλες, αλλά τελικώς μεταλλάχθηκαν σε εφιάλτες της Μήδων χλιδής ορεγόμενοι.
Και αυτού του αντιαισθητικού χορού ποιος φέρεται να είναι κορυφαίος ο χορευτής;
Προς δυσάρεστη έκπληξη και βαθύτατη απογοήτευση ούτε κάποιος επίγονος της Σαλώμης, ούτε έστω κάποιος τιποτένιος τελώνης.
Ένας μεγαλόσχημος αρχιμανδρίτης, ένας πνευματικός ποιμένας, ένας που αν όχι κατά χάριν, πάντως κατά θείαν οικονομίαν εχρίσθη αρχιπεριβολάρης στο περιβόλι της Παναγίας.
Καθίσταται πλέον προφανές ότι το άλας εμωράνθη.
Και ίσως αυτό είναι το κορυφαίο γεγονός, που θα αποτελέσει την σάλπιγγα αφύπνισης των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας.
Διότι η ελληνική κοινωνία βιώνει τα τελευταία χρόνια το απάνθρωπο τέλμα μιας απίστευτης ηθικής εξαθλίωσης.
Και ο τραγικός μοναχός αποτελεί στην ουσία την νομοτελειακή κατάληξη του ταυτόσημου κοινωνικού δράματος.
Δεν είναι άλλωστε ο μόνος πρωταγωνιστής. «Αξιοσέβαστες» προσωπικότητες, πολιτικοί, νομικοί, κρατικοί λειτουργοί δραστηριοποιούνται, διασυνδέονται, συνεισφέρουν τις γνώσεις και το κύρος τους στην επίτευξη ενός τυπικά νομιμοφανούς αλλά ηθικά επαίσχυντου στόχου.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά, που διάφορα σκάνδαλα είδαν το φώς της δημοσιότητας με πρωταγωνιστές παρόμοιες, ενίοτε και τις ίδιες προσωπικότητες. Παρόλα αυτά ελληνική κοινωνία υπήρξε ανησυχητικά απαθής.
Αυτή η αρρωστημένη αδράνεια της κοινωνίας κατέστησε ίσως επιβεβλημένη την προνοιακή εμπλοκή του αρχιμανδρίτη.

Διότι ως προς το οικονομικό της μέγεθος η υπόθεση του Βατοπεδίου ίσως να μην είναι το μεγαλύτερο των σκανδάλων.
Η ηγετική παρουσία όμως του καλόγερου την κατέστησε τον κορυφαίο σκανδαλισμό.

Μπορεί και εδώ όπως και στο παρελθόν να μην καταλογισθούν ή να κουκουλωθούν νομικές αταξίες.
Η παρουσία όμως του μοναχού στοιχειοθετεί «θανάσιμα» θρησκευτικά αμαρτήματα και αναπότρεπτα παράγει απέραντη ηθική απαξία.
Και μάλιστα στο Άγιο όρος που θεωρητικά αποτελεί τον διαχρονικό μαχητικό θεματοφύλακα της ασκητικής ηθικής.
Η δράση λοιπόν του τραγικού μοναχού μπορεί να αποτελεί ένα απεχθές άγος για το Όρος.
Σε μια δεύτερη όμως ανάγνωση μπορεί να αποτελεί και μια ηχηρή σάλπιγγα, που θα συνεγείρει την κοινωνία.
Ολοι όσοι θέλουν να συγκαταλέγουν εαυτούς στις υγιείς δυνάμεις αυτού του τόπου δεν μπορούν πλέον να παραμείνουν απαθείς.
Διότι «ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη».
Και ουδείς πλέον μπορεί να συνεχίσει να προσποιείται ότι καθεύδει υπό τους εκκωφαντικούς ήχους της Βατοπεδινής σάλπιγγας.
ΟΙ έντιμοι πολιτικοί, οι έντιμοι δικαστές, οι έντιμοι κρατικοί λειτουργοί, οι έντιμοι δικηγόροι,
οι έντιμοι συμβολαιογράφοι, αλλά και οι δικηγορικοί σύλλογοι, οι θεολογικές σχολές, οι πανεπιστημιακοί, οι πνευματικές και πολιτιστικές δυνάμεις αυτού του τόπου, κάθε έντιμος πολίτης δεν μπορεί να αδιαφορήσει.
Και βεβαίως πλέον οφείλουν να εγείρουν το θεσμικό τους ανάστημα ο Πατριάρχης, ο Αρχιεπίσκοπος, η Σύνοδος της Ιεραρχίας, σύμπας ο κλήρος απανταχού της οικουμένης.
Και πρώτοι από όλους οφείλουν να εξαγνίσουν το άγος, που απειλεί να δυσφημίσει ανεξίτηλα το Ορος, οι ίδιοι οι αγνοί Αγιορίτες μοναχοί, διότι αν επιλέξουν να κρυφθούν πίσω από τα διαγγέλματα του μοιραίου πρωταγωνιστή της αλγεινής αυτής υπόθεσης, θα προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο χειμαζόμενο ποίμνιο, αλλά και στο δοκιμαζόμενο Άγιο Όρος.
Ας μην παραβλέψουν ότι:

«Ουαί τω κόσμω από των σκανδάλων. Ανάγκη γαρ ελθείν τα σκάνδαλα, Πλήν ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι΄ου το σκάνδαλον έρχεται.»
Ματθ. ιη΄ 7.