Εμβρόντητοι τις τελευταίες ημέρες οι Έλληνες πολίτες παρακολουθούν το γαϊτανάκι ασέλγειας στο οποίο επιδίδονται θεσμικοί και λοιποί παράγοντες αυτού του τόπου.
Τον χορό έσυραν πρώτοι μερικοί φιλάργυροι "αγιορείτες" και στη συνέχεια πιάσθηκαν σ’ αυτόν εκόντες-άκοντες μια μακρά σειρά ανεκδιήγητων διακεκριμένων μελών της κοινωνίας μας.
Πρόκειται για ένα ιδιόρρυθμο χορό στον οποίο έχουν επιδοθεί με φρενήρη ρυθμό ετερόκλητοι χορευτές από διάφορους επαγγελματικούς χώρους, διάφορες κοινωνικές τάξεις, διαφορετικό μορφωτικό επίπεδο.
Αλλά με κοινά ορισμένα καθοριστικά χαρακτηριστικά.
Φαρισαϊκό προσωπείο. Ιδιοτέλεια. Ελαστική συνείδηση.
Ανεκδιήγητοι "καλόγεροι" συλλαμβάνονται «κλέπτοντες οπώρας» και επιμένουν να ασελγούν επί του σώματος της ορθοδοξίας, απολαμβάνοντας μέχρι στιγμής μιας ιδιότυπης ασυλίας εκ μέρους της ηγεσίας της επίσημης εκκλησίας.
Κρατικοί λειτουργοί όλων των βαθμίδων υποβαστάζοντας τους κορυφαίους χορευτές-καλόγερους ασελγούν παντοιοτρόπως επί της δημόσιας περιουσίας.
Δικηγόροι, συμβολαιογράφοι ασελγούν επί του επαγγέλματος τους και επί του εμπραγμάτου δικαίου.
Δικαστικοί ασελγούν επί της δικαιοσύνης.
Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι ασελγούν επί της νομικής επιστήμης.
Κυβέρνηση, κομματικά στελέχη, πολιτικά κόμματα, βουλευτές ασελγούν επί του πολιτεύματος.
Όλοι μαζί ασελγούν θρασύτατα επί της νοημοσύνης μας.
Κοντόφθαλμοι και μικρόνοες δεν κατανοούν ότι έχουν εμπλακεί ανεπιστρεπτί σε ένα χορό, πού σταδιακά μετατρέπεται στο χορό του Ζαλόγκου.
Διότι τι άλλο από ασέλγεια επί της ορθοδοξίας αποτελούν οι μακροχρονίως μεθοδευόμενες πρωτοφανείς επιδόσεις φιλαργυρίας των μοναχοειδών, αλλά και η αδικαιολόγητη ανοχή των λοιπών ενοίκων του Αγίου Όρους καθώς και των μεγαλόσχημων ποιμένων της ελληνικής και οικουμενικής εκκλησίας;
Τι άλλο από ασέλγεια επί της δημοσίας περιουσίας είναι οι πράξεις και παραλήψεις, κυβερνητικών παραγόντων και λοιπών εμπλεκομένων κρατικών λειτουργών είτε αυτοβούλως είτε κατόπιν άνωθεν εντολών κινηθέντων;
Τι άλλο από ασέλγεια επί της δικαιοσύνης αποτελούν οι μεθοδεύσεις εισαγγελικών λειτουργών προς αποφυγή της αποστολής της δικογραφίας στη Βουλή;
Τι άλλο από ασέλγεια εκ μέρους δικηγόρων, συμβολαιογράφων, πανεπιστημιακών δασκάλων, δικαστών και εισαγγελέων κατά της νομικής επιστήμης αποτελούν η δήθεν άγνοια ότι οι λιμνοθάλασσες και το νερό τους είναι πράγματα κοινά της πάσι, επί των οποίων δεν νοούνται εμπράγματα δικαιώματα;
Ή όταν επικαλούνται την αρχή της ιεραρχίας στην εισαγγελική λειτουργία για να δικαιολογήσουν αδικαιολόγητες επεμβάσεις παρεμπόδισης νομίμων συνεπειών από την ελεύθερη αξιολογική κρίση ηρωικών εισαγγελικών λειτουργών; Νομίμων συνεπειών για την επέλευση των οποίων αφ’ ής στιγμής προκύψει η αξιολογική κρίσις ουδεμία πλέον εναντία πρωτοβουλία συγχωρείται ούτε στους ίδιους τους χειριστές της δικογραφίας, ούτε σε οποιονδήποτε προϊστάμενό τους. Ή όταν παρεκτρέπονται σε δικαστικές εκτιμήσεις περί πλάνης υπουργών, ενώ η αρμοδιότητά τους εξικνείται μόλις μέχρι την διάγνωση αποχρωσών ενδείξεων; ΄Η όταν προφασίζονται ότι δεν κατανοούν ότι αυτή και μόνη η υπογραφή των κυβερνητικών στελεχών αποτελεί το αναγκαίο πραγματικό περιστατικό κατά την έννοια της αποχρώσας ενδείξεως το επαρκές για την παραπομπή και ότι τα ζητήματα της αμελείας του δόλου ή της πλάνης δεν εμπίπτουν στη αρμοδιότητα των εισαγγελέων;
Η πολλώ μάλλον όταν πεισματικά επιμένουν να παρακρατούν παρανόμως τη δικογραφία την ώρα που πλέον στη Βουλή έχουν προγραμματισθεί διαδικασίες για σύσταση εξεταστικής και προανακριτικής επιτροπής;
Τι άλλο από ασέλγεια επί της δημοκρατίας είναι οι απαράδεκτοι τακτικοί ελιγμοί των κατ’ ευφημισμό αποκαλουμένων αριστερών κομμάτων, όταν την μια βδομάδα για λόγους καθαρά καιροσκοπικής ψηφοθηρίας είναι έτοιμα να προσφέρουν σανίδα σωτηρίας στους ασελγούς και στην συνέχεια σύρονται στην υπερψήφιση της προτάσεως για σύσταση προανακριτικής επιτροπής εξ αιτίας της παλλαϊκής κατακραυγής;
Τι άλλο από ασέλγεια στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς είναι η εφαρμογή κομματικής πειθαρχίας στους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ώστε να μην εξετασθούν τυχόν ποινικά κολάσιμες δραστηριότητες κυβερνητικών στελεχών;
Τι άλλο από ασέλγεια επί της βουλευτικής των ιδιότητος θα είναι η ψήφος βουλευτών οι οποίοι θα υποκύψουν στον αυτοεξευτελισμό άλλα να απαιτούν οι ψηφοφόροι τους, άλλα να πιστεύουν οι ίδιοι και άλλα τελικά να ψηφίζουν;
Από την αρχή η υπόθεση του Βατοπεδίου διαφάνηκε ότι θα εξελισσόταν σε ένα κατά θείαν οικονομία ιδιότυπο κρας-τεστ.
Όχι τόσο για την κυβέρνηση, που η συνολική ανεπάρκειά της και η κατ’ ιδίαν επικινδυνότητα μερικών στελεχών της έχουν γίνει προ πολλού αντιληπτές και στον έσχατο ψηφοφόρο της.
Όσο για όλους τους υπόλοιπους, που είτε εκ δόλου είτε εξ αμελείας αναγκάσθηκαν να βγάλουν τη μάσκα των αγωνιστών της τάξης και της ηθικής, των σαμουράι του δικαίου και της δημοκρατίας, των μαρτύρων της πίστης και των διδασκάλων του γένους και να σφικταγκαλιαστούν σε ένα ασελγή εκστασιακό χορό του Ζαλόγγου, που τους οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αυτοεξευτελισμό και την καταισχύνη.
Ο χρόνος, που απομένει σε όλους αυτούς είναι ελάχιστος αλλά ακόμη επαρκής για σώσουν τουλάχιστον τα προσχήματα.
Για την κοινή γνώμη δεν υπάρχουν αμφιβολίες.
Για τον μέσο πολίτη «χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει».
«Όταν τον λύκο τον βλέπουνε τον ντορό του ψάχνουνε;» σκέπτεται ορθολογικά ο μέσος ψηφοφόρος.
Επομένως στις ελάχιστες ώρες, που απομένουν μέχρι την ψηφοφορία της Παρασκευής ας γίνουν επί τέλους τα αυτονόητα:
Να διαβιβασθεί αμέσως η δικογραφία στην Βουλή και να παραστούν άπαντες οι Βουλευτές και να ψηφίσουν σύμφωνα με ότι τους επιτάσσει η νοημοσύνη και η συνείδησή τους.
Ας αναλογιστούν επί τέλους άπαντες ότι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, σ’ αυτήν την ψηφοφορία δεν κρίνεται πλέον η νομιμότητα κάποιων υπουργικών δραστηριοτήτων.
Αξιολογείται η αξιοπρέπεια των θεσμικών οργάνων και παραγόντων των δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου