Θεός φυλάξοι τον Πρωθυπουργό από τους δικούς του ανθρώπους…

Αν αληθεύει η πληροφορία που δημοσιοποιεί το in.gr, ότι δηλαδή η Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κα Μαριλένα Κοππά κατέθεσε ερώτηση στην Ευρωβουλή σχετική με την παιδική χαρά της πλατείας του Αγ. Παντελεήμονα, τότε πράγματι οι πιθανότητες να βελτιωθεί το διεθνές κύρος της χώρας είναι ελάχιστες.

Σύμφωνα με το εν λόγω δημοσίευμα η κα Κοππά ερωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν συνάδει με το Κοινοτικό κεκτημένο και με την Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, η απαγόρευση πρόσβασης, σε δημόσιους χώρους, με βάση την εθνικότητα ή την φυλετική καταγωγή. Αφορμή δε απετέλεσε η απόφαση του Δημάρχου Αθηναίων να κλείσει την παιδική χαρά έπειτα από διαμαρτυρίες και αντιδράσεις κατοίκων σχετικές με δραστηριότητες οικονομικών μεταναστών.
Δεν αμφιβάλει κανείς ότι πολλοί από «τους διαμαρτυρόμενους» μπορεί να εμφορούντο από ρατσιστικές αντιλήψεις και να εξυπηρετούσαν διάφορες σκοτεινές πολιτικές σκοπιμότητες. Ενδεχομένως ακόμη και η απόφαση του κου Δημάρχου να κλείσει την παιδική χαρά για λόγους ανακαίνισης να μην είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση σε ένα προφανές κοινωνικό και ελάχιστα τεχνικό πρόβλημα.

Εν τοις πράγμασι όμως η ερώτηση της ευρωβουλευτού αποτελεί για τη χώρα μας βαρύτατη καταγγελία παραβίασης στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και όλα αυτά σε μια περίοδο όπου η Ελλάδα και ο Πρωθυπουργός προσωπικά καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανακτηθεί η χαμένη αξιοπιστία και η εθνική μας αξιοπρέπεια.
Σε μια περίοδο όπου ακριβώς όλοι περίπου οι γείτονές μας δεν σταματούν να μας καταγγέλλουν με κάθε ευκαιρία στα διεθνή fora για υπερβολικό εθνικισμό και για θέματα δήθεν καταπίεσης μειονοτήτων.
Στις παρούσες λοιπόν συνθήκες το τελευταίο πράγμα, που έχει ανάγκη ο τόπος, είναι Έλληνες ευρωβουλευτές οι οποίοι αντί να αναφέρουν τις όποιες ανησυχίες τους στο κόμμα τους και τη κυβέρνησή τους, προστρέχουν στους διάφορους κοινοτικούς επιτρόπους ζητώντας την έγκληση της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή τάξη.

Από αρχαιοτάτων χρόνων αυτή η έρμη χώρα έχει υποστεί πολλές απώλειες από παρόμοιες νοοτροπίες και πρακτικές, που τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών φαίνεται να μην έλειψαν ποτέ.
Είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα πολλοί προσέφυγαν στον Πέρση μεγάλο βασιλέα για να προωθήσουν τους προσωπικούς τους σχεδιασμούς, στο μεσαίωνα πολλοί ζήτησαν την παρέμβαση των δυτικών και του Πάπα για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα, ενώ αργότερα πολλοί προσδένονταν με διάφορα σκεπτικά στο άρμα διαφόρων δυτικών αυλών.
Στο πρόσφατο εξ άλλου παρελθόν όλοι θυμούνται κάποιους καλοθελητές, που κατήγγειλαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τους πολιτικούς τους αντιπάλους ότι παραβιάζουν τις κοινοτικές διαδικασίες πότε χορηγώντας πλαστά διαβατήρια στα βαλκανικά σιτηρά και πότε μοιράζοντας στα φτωχόπαιδα «κοινωνικό χυμό» από ροδάκινα κοινοτικής απόσυρσης.
Καθώς και κάποιους άλλους ανεγκέφαλους, που είτε περιέρχονταν τις δυτικές κυβερνήσεις κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ για δήθεν υπόθαλψη της τρομοκρατίας είτε διενεργούσαν απογραφές που αποκάλυπταν την δήθεν «δημιουργική λογιστική» των κυβερνήσεων Σημίτη.
Φαίνεται λοιπόν ότι η κακοδαιμονία μας σε ότι αφορά το πολιτικό προσωπικό της χώρας συνεχίζει να μας στοιχειώνει ανά τους αιώνες.

Κατ’ αρχήν κάποιος θα πρέπει να ενημερώσει την κα Κοππά, ότι η χώρα διαθέτει νόμιμη κυβέρνηση, η οποία μάλιστα μετά τις 4 Οκτωβρίου τυχαίνει να είναι σοσιαλιστική με ένα Πρωθυπουργό ιδιαίτερα ευαίσθητο σε θέματα οικονομικών μεταναστών και ιδιαίτερα γνωστό για τις προοδευτικές αντιλήψεις του και τους αγώνες του τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.
Επίσης όλοι οι αρχηγοί και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι όλων των κομμάτων θα πρέπει να δώσουν τις δέουσες οδηγίες στους ευρωβουλευτές τους, ώστε να φροντίζουν να συστρατεύονται σε κοινούς εθνικούς στόχους και όχι να υπονομεύουν με τις άστοχες πρωτοβουλίες τους τις προσπάθειες της εκάστοτε εκλεγμένης κυβέρνησης για διαφύλαξη της εθνικής μας κυριαρχίας. Πολλώ μάλλον εφ’ όσον αυτή έχει δείξει άριστα δείγματα γραφής στα επί μέρους θέματα, που τους ενδιαφέρουν.

Διότι πέρα από τις επί μέρους πολιτικές διαφορές και ανεξάρτητα από τις όποιες θεμιτές ή αθέμιτες προσωπικές στρατηγικές οφείλουμε επί τέλους να σοβαρευθούμε ως έθνος, αν θέλουμε να μας πάρουν και οι άλλοι κάποτε στα σοβαρά.

Όσο για τον κο Παπανδρέου, όπως λέει και η λαϊκή παροιμία, προς το παρόν του ευχόμεθα ολόψυχα ο Θεός να τον φυλάει από τους δικούς του ανθρώπους μια που τους πολιτικούς του αντιπάλους τους γνωρίζει και φυλάγεται μόνος του από αυτούς…