Όσοι πιστεύουν ότι στην εποχή μας δεν γίνονται πλέον θαύματα, θα πρέπει να μεταβάλλουν άποψη.
Όσοι νομίζουν ότι όταν το πολιτικό σύστημα βυθίζεται στην αμαρτία, χάνει και τη θεία χάρι, οφείλουν να το ξανασκεφθούν.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών κατέδειξαν ότι εκεί που θριαμβεύει η διαφθορά, εκεί όπου απλώνεται η ανομία, εκεί όπου βασιλεύει η απελπισία, εκεί παρεμβαίνει θαυματουργικά ο Ύψιστος για να δώσει φώτιση στους πρωτοκλασάτους πολιτικούς, παραμυθία στον άφρονα και αγνώμονα όχλο και ελπίδα σωτηρίας στους ελεήμονες διεθνείς τοκογλύφους μας.
Και δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι ο Κύριος επέλεξε αυτή την μικρή γωνιά του πλανήτη, όπου κατοικεί αυτός ο υπερούσιος ορθόδοξος λαουτζίκος, προκειμένου να καταδείξει το μεγαλείο της φιλευσπλαχνίας του, διασώζοντας την εσχάτη στιγμή την πρωθυπουργική καρέκλα και δι αυτής ολόκληρη της ζώνη του ευρώ.
Δεν χωρεί καμία αμφιβολία, καθόσον το θαύμα του οποίου γίναμε όλοι μάρτυρες συνετελέσθη με το ίδιο πανομοιότυπο τρόπο, που γνωρίζουμε από την καινή διαθήκη για την περίπτωση φωτίσεως του Αποστόλου Παύλου (μεγάλη η χάρη του).
Όπως ακριβώς τότε έτσι και προχθές, είναι προφανές ότι κατά την εσχάτη στιγμή όπου το κυβερνητικό κόμμα κατέρρεε σπαρασσόμενο από εσωτερικές διαμάχες και ο κος Παπανδρέου ελοιδωρείτο και κατεδιώκετο από πληθώρα στελεχών υπήρξε θεία επιφοίτηση, η οποία μετέβαλε άρδην τον αδελφοκτόνο ψυχισμό και την αυτοκαταστροφική διάθεση των διωκτών του Πρωθυπουργού.
--«Πάρι, Πάρι και εσύ τέκνον Παντελή διατί διώκετε τον αδελφόν σας Γεώργιο; Και εσύ ανυπόμονε Ευάγγελε, διατί συνωμοτείς εναντίον του αδελφού σου;», φαίνεται να ήχησε αυστηρή η φωνή του Πανάγαθου στους παραστρατημένους πολιτικούς εγκεφάλους.
Και ευθύς αμέσως έγινε θαύμα θαυμάτων!!!
Οι ορκισμένοι πολέμιοι των αντιλαϊκών μέτρων και ανηλεείς διώκτες του Πρωθυπουργού, κκ. Πάρις Κουκουλόπουλος και Παντελής Οικονόμου ανέβλεψαν μετά την θεία επιφοίτηση, κατάλαβαν το μέγεθος της πλάνης τους και προσέτρεξαν μεταμελημένοι στον κο Παπανδρέου προσφέροντάς του πίστη και χέρι βοηθείας.
Ομοίως από τη μια στιγμή στην άλλη ο κος Ευάγγελος Βενιζέλος εγκατέλειψε την τεράστια (Ιουλιανή μεσούντος του Ιουνίου) «συνομωσία ανατροπής της κυβέρνησης» και προσήλθε αποφασισμένος να πράξει το πατριωτικό του καθήκον στήριξης του αγωνιζόμενου υπέρ βωμών και εστιών Πρωθυπουργού.
Και βεβαίως ο μεγαλόψυχος κος Παπανδρέου διακρίνοντας αμέσως την θεϊκή βάση αυτής της ανέλπιστης μεταστροφής, έκανε την ατομική του υπέρβαση, παραμέρισε την προσωπική του δυσαρέσκεια και προήγαγε τους μεταμεληθέντες αντιπάλους του σε υπουργούς στυλοβάτες του μνημονίου.
Και την επομένη ημέρα στη Βουλή άνοιξαν οι ουρανοί (που κρατούν τα κεραμίδια ξεκάρφωτα) και τα γνωστά «εξαπτέρυγα της ανάγκης» και τα «χερουβείμ της ανοησίας» έψαλαν εν χορώ το Δόξα εν υψίστοις Τροϊκανοίς και επί ΠΑΣΟΚ ειρήνη, εν Ευρωζώνη ευδοκία…
Και μέσα σε αυτή την ιλαρή και ευφρόσυνη θαυματουργική ατμόσφαιρα ο νέος Τσάρος της Οικονομίας κατελήφθη από θείο οίστρο και υποσχέθηκε στους καταχειροκροτούντες και δοξάζοντες συναδέλφους του ότι οσονούπω θα πείσει τους «αγανακτισμένους» να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Δεν θέλω να φανώ άπιστος Θωμάς, όμως φοβούμαι ότι και τα θαύματα, κε Αντιπρόεδρε, έχουν τα όριά τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου