Παραμύθια Γκεμπελικής προελεύσεως...

Στην προηγούμενη ανάρτησή μας ασχοληθήκαμε με την αξιολόγηση του άρθρου των τριών Υπουργών (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδου, Ραγκούση).

Αφήσαμε ασχολίαστη, όχι τυχαία, μια πρόταση, χαρακτηριστική της στρεβλής αντίληψης της Κυβέρνησης σχετικά με την αιτία της εθνικής μας κακοδαιμονίας.

Γράφουν λοιπόν και ισχυριζόνται οι τρείς εκλαμπρότατοι στο περισπόυδαστο άρθρο τους:

«Επιλογές με υψηλό κοινωνικό κόστος εμφανίζονταν ως "κοινωνικές κατακτήσεις", ενώ στην πραγματικότητα η χώρα απλά δανειζόταν και αργά ή γρήγορα θα πλήρωνε "τα σπασμένα". Ευθύνες γι' αυτή την κατάσταση έχουμε όλοι! Ηρθε, όμως, τώρα η ώρα της πληρωμής αλόγιστων "κατακτήσεων"».

Πρόκειται για μια πιο ήπια εκδοχή της Παγκάλιας διατύπωσης «όλοι μαζί τα φάγαμε».

Το κακό όμως είναι ότι αυτή η αντίληψη, που επί δύο χρόνια αποτελεί τον πυρήνα της συνολικής κυβερνητικής επικοινωνιακής τακτικής και αναπαράγεται από το σύνολο περίπου των ΜΜΕ δεν έχει Ελληνική καταγωγή.

Είναι απλώς το κακέκτυπο της εμετικής Γκεμπελικής προπαγάνδας, που ξεκίνησε από τα μαύρα προπαγανδιστικά χαλκεία του Βερολίνου, προωθήθηκε από γνωστές κίτρινες φυλλάδες της Γερμανίας, επιμόλυνε τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ και κατέληξε να υιοθετηθεί άκριτα από την Ελληνική κυβέρνηση, αλλά και όλους εκείνους, που πράγματι ευθύνονται για την καταλήστευση του τόπου.

Πρόκειται για ένα κατάπτυστο προπαγανδιστικό μύθο με προφανή στόχο να δημιουργήσει κοινωνικές ενοχές και να διευκολύνει την διάχυση των ευθυνών για τεράστια σκάνδαλα, αλλά κυρίως για να συσκοτίσει την πραγματική αιτία της οικονομικής κατάστασης και να πείσει τις λαϊκές μάζες να υποστούν θυσίες, που ουδόλως τους αναλογούν.

Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι αυτός ο μύθος, που παρουσιάζει ως μοναδική αιτία του κακού τον τεμπέλη και αντιπαραγωγικό Έλληνα, ο οποίος επί χρόνια διήγε τρυφηλό βίο καταναλώνοντας ασύστολα δανεικά χρήματα, αποτελεί το θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται ένα ολόκληρο οικοδόμημα οικονομικών μέτρων και θεσμικών ρυθμίσεων προς βλάβη των εθνικών και εξυπηρέτηση των ξένων συμφερόντων.

Αυτό που δεν κατάφερε η Γερμανία με την Βέρμαχτ επιχειρεί να το επιτύχει με πολυεθνικές τύπου Ζήμενς, διατηρώντας σε πλήρη λειτουργία και δεόντως εκσυγχρονισμένο το σύστημα προπαγάνδας του μακαρίτη Γκέμπελς.

Ο κος Σόϊμπλε και η κα Μέρκελ δεν παραλείπουν πλέον σε κάθε δημόσια εμφάνισή τους να απαιτούν την κατάλυση της εθνικής μας κυριαρχίας. Ο Αντικαγκελάριος κος Ρέσλερ δίνει οδηγίες για την κατάτμηση της χώρας σε οικονομικές ζώνες κομμένες στα μέτρα των Γερμανών επιχειρηματιών. Παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες Υπουργοί επιμένουν να ισχυρίζονται ότι η αιτία της κακοδαιμονίας μας είναι η κακή μας διαγωγή και όχι οι Γερμανικές μεθοδεύσεις για την κατάκτηση "ζωτικού χώρου" (Lebensraum) σε πλήρη αρμονία με τις στοχεύσεις του Γ΄Ράϊχ.

Αποτελεί πλέον κοινή πεποίθηση του μέσου Ευρωπαίου πολίτη, μηδέ των Γερμανών πολιτών εξαιρουμένων, ότι για την οικονομική κρίση δεν φταίει σε καμία περίπτωση ο Έλληνας , αλλά οι τράπεζες οι χρηματοπιστωτικές φούσκες και η αδυναμία των πολιτικών να θέσουν κανόνες και να ελέγξουν τη διεθνή κερδοσκοπία.

Αποτελεί κοινή αντίληψη όλων των οικονομολόγων, που σέβονται τον εαυτό τους ότι η κρίση στην ευρωζώνη, αλλά και το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι αποτελεί συστημικό πρόβλημα τεραστίου μεγέθους, όπου τα επί μέρους κράτη και ιδίως τα κράτη του Ευρωπαϊκού νότου δεν είναι η γενεσιουργός του αιτία, αλλά τα τραγικά θύματα.

Δεν έχει απομείνει κανείς που να μην αντιλαμβάνεται ότι το ευρώ υπήρξε το εγκληματικό εργαλείο μέσω του οποίου η Γερμανία απορρόφησε τον παραγόμενο πλούτο του ευρωπαϊκού νότου, συνεπικουρούμενη από ληστρικές πολυεθνικές γερμανικές εταιρίες, οι οποίες φρόντιζαν για τη συστηματική διαφθορά του πολιτικού και διοικητικού προσωπικού των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούντο.

Και όμως σήμερα, που ακόμη και η ίδια η Γερμανική προπαγάνδα αλλάζει πλεύση υπό το φως δημοσκοπήσεων, που καταδεικνύουν την απόρριψη του ελεεινού μύθου από την συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών ψηφοφόρων, υπάρχουν ακόμη εν Ελλάδι σημαίνοντες παράγοντες της πολιτικής (και της δημοσιογραφίας), που επιμένουν να υποστηρίζουν αυτές τις άκρως ανθελληνικές ανοησίες.

Επιρρίπτουν ανύπαρκτες ευθύνες στους πολίτες, ενώ τηρούν συστηματικά «αιδήμονα» σιωπή για τα οικονομικά σκάνδαλα επιφανών μελών της «συντεχνίας» τους, τα οποία ενώ εισήλθαν περίπου «ξυπόλυτα» στην πολιτική, κατάφεραν σε σύντομο χρόνο να αποκτήσουν αμύθητα περιουσιακά στοιχεία.

Κρίμα….