ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ-Αρχή της ευελιξίας ή Ποιός κοροϊδεύει και παραπληροφορεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό;

Μετά το λουκέτο της Βουλής η χώρα μετακινήθηκε από τον αστερισμό των σκανδάλων στον αστερισμό της ψηφοθηρίας..
Και ενώ για τα σκάνδαλα εφαρμοζόταν η συνταγή της ψυχραιμίας, της παρέλκυσης και της αποσιώπησης, τώρα στο κυνήγι της ψήφου επικρατεί ο πανικός, η άκρατη πολυλογία και το πούλημα εξυπνάδας.
Όπως είναι λοιπόν φυσικό ο ταλαίπωρος πολίτης βομβαρδίζεται καθημερινά από τόσο μεγάλες ποσότητες πολιτικής αρλουμπαρίας, που άλλοτε τον εξοργίζουν, άλλοτε τον διασκεδάζουν αλλά σίγουρα του επιτείνουν την τάση φυγής προς τις παραλίες.
Οι τηλεοπτικές κοκορομαχίες διακρίνονται βεβαίως παραδοσιακά για την απίθανη προχειρότητά τους και σε προεκλογικές περιστάσεις αναμφίβολα δεν αξίζουν της παραμικρής προσοχής.

Ως ένα βαθμό και η κατά περίπτωση αμετροέπεια των αρχηγών των μικρών κομμάτων δικαιολογείται από την απεγνωσμένη προσπάθειά τους να κερδίσουν λίγων λεπτών δημοσιότητα στα δελτία ειδήσεων των οκτώ.
Όμως η θεσμική βαρύτητα του Πρωθυπουργικού αξιώματος επιβάλλει την τήρηση πολύ συγκεκριμένων κανόνων σοβαρότητας και αξιοπιστίας..
Ακόμη και όταν ο Πρωθυπουργός επιστρατεύεται ως αρχηγός κόμματος για τις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα, ο θεσμικός του ρόλος επιτάσσει την επιμελή προετοιμασία της δημόσιας εμφάνισής του και κυρίως του περιεχομένου του λόγου τον οποίο εκφωνεί.
Πολύ περισσότερο όταν το κοινό δεν είναι κάποιοι κομματικοί συνδαιτυμόνες κατά τη διάρκεια συμποσίου σε κοσμικό ψητοπωλείο, αλλά υψηλοί Ευρωπαίοι προσκεκλημένοι .

Το Σύμφωνο σταθερότητας, εργαλείο οικονομικής σύγκλισης των ευρωπαϊκών κρατών, όταν εγκρίθηκε το 1997 στην περίοδο των «παχιών αγελάδων», έχει καταντήσει σήμερα ο εφιάλτης του κ. Παπαθανασίου και ο ηθικός αυτουργός των βασανιστηρίων του μέσου Έλληνα φορολογούμενου.
Φυσική και αναμενόμενη λοιπόν υπήρξε η εξαγγελία του κ. Παπανδρέου ότι οι Ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η Σοσιαλιστική ομάδα του Ευροκοινοβουλίου θα παλέψουν συντονισμένα για την προσαρμογή του στην νέα διεθνή πραγματικότητα..
Φυσική και αναμενόμενη ενδεχομένως και η ανάγκη του κ. Πρωθυπουργού να διαφωνήσει κάθετα με την εξαγγελία του κ. Παπανδρέου.
Ατυχής όμως ο χώρος , που επέλεξε για να διατυπώσει τις αντιρρήσεις του και πολύ ατυχέστερα τα επιχειρήματά του.

Σε εκδήλωση του Ιδρύματος «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ» μπροστά σ’ ένα εξειδικευμένο ακροατήριο, από το οποίο δεν έλειπε και ο κ. Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ο κ. Πρωθυπουργός υποστήριξε ότι «δεν τίθεται ζήτημα κατάργησης του Συμφώνου Σταθερότητας» και ότι «βεβαίως πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει και εφαρμόζεται ήδη για τις σημερινές έκτακτες συνθήκες, τις έκτακτες περιστάσεις, η αρχή της ευελιξίας.»
«Δεν είναι ώρα, ούτε για εμπαιγμούς, ούτε για παραπληροφόρηση». Κατέληξε ο κ. Καραμανλής. «Ως αυθεντικοί εκφραστές του ευρωπαϊκού προσανατολισμού στη Χώρα μας, έχουμε σε αυτά τα θέματα ξεκάθαρες θέσεις»…
Το ερώτημα λοιπόν που σίγουρα απασχόλησε τους περισσότερους από τους ακροατές του σε αυτή τη σεμνή τελετή πρέπει να ήταν:
Πόσο «ξεκάθαρες» αλήθεια είναι οι γνώσεις των συγγραφέων του πρωθυπουργικού λόγου γύρω από το θέμα, που του υπαγόρευσαν να διαχειρισθεί;
Διότι βεβαίως οι ακροατές του όσο κι αν ψάχνουν δεν μπορούν να συσχετίσουν την «αρχή της ευελιξίας» με την ανάγκη χαλάρωσης του Συμφώνου σταθερότητας εξ αιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Είναι σίγουρα γνωστό στον κ. Ζισκάρ Ντ’ Εστέν ότι η αρχή της ευελιξίας στην Ευρώπη συζητείται εδώ και αρκετά χρόνια ως μέσο συνεργασίας μιας ομάδος Ευρωπαϊκών κρατών και κυρίως ως σύστημα λήψεως αποφάσεων στον αντίποδα του συστήματος της ομοφωνίας.
Πρόσφατα δε υιοθετείται με την εξειδικευμένη μορφή της ευελιξίας και ασφάλειας στις εργασιακές σχέσεις με στόχο την αντιμετώπιση της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή ένωση.
Καμία σχέση με το ζήτημα, που έθεσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα σε σχέση με αυτά, που ήθελε να ανταπαντήσει ο κ. Αρχηγός της ΝΔ.
Ποια όμως θα είναι η εντύπωση, που δημιουργείται στον κ. Ζισκάρ Ντ’ Εστέν όταν ακούει τον κ. Πρωθυπουργό να δηλώνει αυθεντικός εκφραστής του Ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας και τιμητής όσων εμπαίζουν και παραπληροφορούν και εμφανίζεται να έχει άγνοια γύρω από απλά Ευρωπαϊκά ζητήματα, όπως η ταλαίπωρη αρχή της ευελιξίας;
Μήπως θα πρέπει ο κ. Πρωθυπουργός αντί να μέμφεται την αντιπολίτευση να αναζητήσει αυτούς, που τον εμπαίζουν και τον παραπληροφορούν εντός των τειχών του κόμματός του;
Μήπως κάποιοι τον κοροϊδεύουν ασύστολα, πασάροντάς του επιχειρήματα, που δεν αντέχουν στη βάσανο ούτε ενός οδηγού ευρωπαϊκών αρχών για αρχαρίους;