ΕΥΠ: Ζητούνται κοπτοραπτούδες….

Με αφορμή το σχόλιο ενός άγνωστου φίλου στην χθεσινή μας ανάρτηση επισημαίναμε τα εξής:
«Πέρα από τα ζητήματα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας και του τρόπου ασκήσεως της πολιτικής ή της δημοσιογραφίας, περί των οποίων πολλές απόψεις μπορούν να υποστηριχτούν, αυτές τις μέρες γινόμαστε θεατές ενός απίστευτου βανδαλισμού της ποινικής διαδικασίας.
Αυτό το όργιο διοχέτευσης υλικού της δικογραφίας στις δημοσιογραφικές επιχειρήσεις σ' αυτό το στάδιο, συνήθως προτού λάβουν γνώση οι παράγοντες της ποινικής δίκης, και η επιλεκτικά αποσπασματική διοχέτευση διαφόρων στοιχείων στην κοινή γνώμη δεν τιμά την Ελληνική Δικαιοσύνη, δεν τιμά το δικαστικό σώμα και προφανώς αφήνει έκθετη την Ελληνική Κυβέρνηση για τον τρόπο που διαχειρίζεται τις θεσμικές λειτουργίες της Ελληνικής Δημοκρατίας».

Δεν πέρασαν μερικές ώρες και ανακοινώθηκε ως κεραυνός εν αιθρία η αντικατάσταση του Διοικητή της ΕΥΠ με μια εξόφθαλμα προσχηματική αιτιολογία.
Η κίνηση αυτή της Κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα περίεργη διότι ένα Διοικητή, που κατάφερε να βγει αλώβητος από τα φιάσκα των Πακιστανών και των τηλεφωνικών υποκλοπών των κινητών τηλεφώνων πολλών υψηλά ισταμένων μεταξύ των οποίων και του Πρωθυπουργού, ένα Διοικητή, που ανανεώθηκε επ’ αόριστον η θητεία του μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, τον απέπεμψαν μετά πολλών επαίνων πάνω στον κολοφώνα της δόξης της ΕΥΠ εξ αιτίας της επιτυχημένης συμμετοχής της στην «εξάρθρωση» του «συνδικάτου του εγκλήματος».
Είναι μια κίνηση της Κυβέρνησης, που σε πρώτη ματιά τουλάχιστον φαντάζει από αήθης έως παρανοϊκή.

Επειδή βέβαια η εναλλαγή προσώπων στην ΕΥΠ ανήκει στην ανεξέλεγκτη κρίση της εκάστοτε Κυβέρνησης, η σχετική είδηση δεν θα παρουσίαζε κανένα ενδιαφέρον αν δεν συνοδευόταν από συγκλονιστικές δηλώσεις του αποπεμφθέντος Διοικητή.
Ο κ. Κοραντής, ως αρμόζει σε Διοικητές της ΕΥΠ υπήρξε πάντοτε φειδωλός στης δηλώσεις του και ως αρμόζει σε Διπλωμάτες υπήρξε πάντοτε προσεκτικός και διακριτικός στις διατυπώσεις του.
Γι αυτό η μαρτυρία του περί των λόγων της αποπομπής του έχει μεγάλη αξία, πολλώ μάλλον καθόσον θα πρέπει να θεωρηθεί και απολύτως ειλικρινής, αφού ως γνωστόν τρείς παράγοντες «λύνουν» τη γλώσσα των θνητών. Η μέθη, η οργή και η πικρία.
Και μέθη βεβαίως δεν υπήρξε ούτε κατ’ ελάχιστον, όμως η οργή του ανδρός εύλογα ξεχείλισε και η πικρία και μεγάλη υπήρξε και δικαιολογημένη.

Σύμφωνα λοιπόν με τις δηλώσεις του κ. Κοραντή, που δημοσιεύονται σε πολλές εφημερίδες η άδικη αποπομπή του, αντίθετα με όσα ευτράπελα υποστηρίζει ο κ. Παυλόπουλος, οφείλεται σε ένα και μόνο λόγο:
Ότι αφού κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας κατάφερε να υποκλέψει δεκάδες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις πολλών και διαφόρων εμπλεκομένων κατηγορουμένων και μη για συμμετοχή στη προσφάτως αποκαλυφθείσα εγκληματική οργάνωση, δεν φρόντισε να μοντάρει δεόντως τις υποκλαπείσες συνομιλίες ώστε να μην υπάρχουν ονόματα στελεχών της Κυβέρνησης στις μαγνητοφωνήσεις, που παρέδωσε στην Ελληνική Αστυνομία, η οποία με τη σειρά της τις παρέδωσε στους ανακριτικούς λειτουργούς και κάπου σ’ αυτή την άκρως υπηρεσιακή διαδρομή τα στοιχεία διέρρευσαν στον τύπο και διάφορα πρωτοκλασάτα κυβερνητικά ονόματα συνδέθηκαν εμμέσως πλην σαφώς με τους φερόμενους ως αρχηγούς της περίφημης σπείρας.

«Δεν θα έκανα ποτέ κοπτοραπτική στο υλικό των ακροάσεων…. Δεν θα επέτρεπα ποτέ την παραποίηση στοιχείων της δικογραφίας. Φαντάζεστε τι θα γινόταν όταν η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια και ένας δικηγόρος αποκαλύψει πως ενώ το ηχογραφημένο υλικό είναι διάρκειας 2 λεπτών, λείπουν 5 δευτερόλεπτα από αυτό; Τι θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε τότε;».

Τι λέει λοιπόν με απλά λόγια ο κ. Κοραντής.
Λέει ότι κάποιοι είχαν την απαίτηση να μαγειρέψει (να κοπτοράψει κατά την δική του ορολογία) το υλικό με βάση το οποίο θα έκανε τις έρευνές της η ΕΛΑΣ και στη συνέχεια θα στήριζε την δικαία κρίση της η Ελληνική Δικαιοσύνη.

Κι αν θυμηθούμε άλλες υποθέσεις όπου κάποια CD, είχαν παραδοθεί αναρμοδίως στο Μέγαρο Μαξίμου και τα οποία παραδόθηκαν στις δικαστικές αρχές μετά από κάποιες μέρες με εμφανή τα ίχνη «κοπτοραπτικής» δικαίως υποψιάζεται κανείς ότι ενδεχομένως η συγκεκριμένη τέχνη αποτελεί αγαπημένη και συνήθη πρακτική στην Κυβερνώσα παράταξη.
Από την άλλη συνήθης έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια και η πρακτική της διαρροής στοιχείων της ποινικής προδικασίας στον τύπο, κυρίως σε υποθέσεις με πολιτικό ενδιαφέρον.

Σ’ αυτή δε την περίπτωση η ευθύνη της Κυβέρνησης είναι και μεγάλη και ακεραία και αποκλειστική για τον εξής απλούστατο λόγο:
Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από την ΕΥΠ, απομαγνητοφωνήθηκαν από την ΕΛΑΣ και παραδόθηκαν στους ανακριτικούς λειτουργούς και διέρρευσαν προτού δοθούν στους κατηγορουμένους γιατί πολλοί συνήγοροί τους σε διάφορα κανάλια, που μετέδιδαν αποσπάσματα, επικαλέσθηκαν αδυναμία τοποθέτησης επειδή μέχρι εκείνη τουλάχιστον τη στιγμή δεν είχαν λάβει αντίγραφα των επίμαχων συνομιλιών.

Συμπέρασμα εύλογο και αβίαστο: τα στοιχεία διέρρευσαν κατά την διαδρομή τους από την ΕΥΠ μέχρι τα ανακριτικά γραφεία, τουτέστιν «από τη λεχώνα ως τη μαμή»…
Επομένως φέρουν ευθύνη πολύ συγκεκριμένοι Υπουργοί, που είναι ο κ. Παυλόπουλος για την ΕΥΠ, ο κ. Μαρκογιανάκης για την ΕΛΑΣ και ο κ. Δένδιας για την Δικαιοσύνη.
Αν μάλιστα σκεφθούμε ότι κάποιες συγκεκριμένες διαρροές πλήττουν πολιτικά (επιτυχώς ή όχι είναι άλλο θέμα) τον ίδιο τον κ. Μαρκογιαννάκη τότε το θέμα αποκτά περισσότερο σασπένς, αλλά παραμένει γενικά απολύτως αηδιαστικό.
Αηδιαστικό γιατί κατά την δήλωση του κ. Διοικητή της ΕΥΠ δεν αποπέμφθηκε για τον παράνομο τρόπο, που συνέλλεξε τα στοιχεία, αλλά γιατί δεν φρόντισε να τα μοντάρει στα πλαίσια των κομματικών συμφερόντων και των κυβερνητικών επικοινωνιακών αναγκών.
Αηδιαστικό γιατί στο βωμό της κυβερνητικής προπαγάνδας παραβιάζονται κατάφορα τα δικαιώματα των κατηγορουμένων με τη δημοσιοποίηση στοιχείων σε στάδιο της δίκης όπου επιβάλλεται η μυστικότητα.

Τι λοιπόν μπορεί να πει κανείς;
Τι άλλο από ότι στην Ελλάδα του 2009 δεν μας αξίζει τέτοιος διασυρμός των υπηρεσιών ασφαλείας. Στην Ελλάδα του Λυκούργου, του Σόλωνα και του Κλεισθένη, του Αρείου Πάγου και της Ηλιαίας δεν αξίζει τόσος ευτελισμός της Δικαστικής λειτουργίας…