ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΥΝ(ΕΝ)ΟΧΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Τον παλιό καλό καιρό που τα παιδιά έπαιζαν ακόμα στα πεζοδρόμια και τις αλάνες, υπήρχε ένα δημοφιλές ομαδικό παιχνίδι που ονομαζόταν «στρατιωτάκια αγέλαστα, ακούνητα και αλάλητα».

Παρακολουθώντας την ευτράπελη διαδικασία της συνεδρίασης της κεντρικής επιτροπής της ΝΔ αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό αυτό το απλοϊκό συλλογικό παιχνιδάκι, το οποίο ομολογουμένως ήταν απείρως πιο διασκεδαστικό και ως εκ τούτου περισσότερο χρήσιμο από το προχθεσινό κομματικό δρώμενο.
Εξ’ άλλου ως παιδικό παιχνίδι ήταν ιδιαίτερα προοδευτικό γιατί προϋπέθετε την συμμετοχή ίσων μεταξύ τους συμμετεχόντων, χωρίς περιθώρια για αρχηγούς, μαντρόσκυλα και νταήδες και βεβαίως με κανόνες εκ των προτέρων γνωστούς και όχι αενάως μεταβαλλόμενους σαν την κινούμενη άμμο.
Αντίθετα στην περί ης ο λόγος συνεδρίαση τα «παιδάκια» είχαν βασικά δικαίωμα να κάθονται σοβαρά και σεμνά και να ακούσουν το μάθημα «υπευθυνότητας» του αρχηγού, που προσφάτως αποδοκιμάσθηκε από την κοινωνία για την τεράστια ανευθυνότητά του.

Ευφυέστατη παρακαταθήκη του αρχηγού το σύνθημα ΕΝΟΤΗΤΑ- ΣΥΝΟΧΗ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στο οποίο συμπυκνώνεται με αριστοτεχνικό τρόπο η υπαρξιακή αγωνία του για ολοκληρωτικό κουκούλωμα των τεράστιων ευθυνών του για το κατάντημα της Ελλάδας και της παράταξης του.
Κουκούλωμα, το οποίο αποτελεί προφανώς το μοναδικό του μέλημα, γύρω από το οποίο περιστράφηκε το σύνολο της ομιλίας του και το οποίο ουσιαστικά είναι ο ακρογωνιαίος λίθος πέριξ του οποίου έχουν κινητοποιηθεί όλοι οι κομματικοί μηχανισμοί και επί του οποίου θα στηριχθεί η επιλογή του διαδόχου.

Ο όρος λοιπόν ΕΝΟΤΗΤΑ περί του οποίου ξαφνικά δήθεν κόπτονται και αγωνιούν άπαντες είναι ένα απλό προπέτασμα καπνού για τα μάτια της ταλαίπωρης βάσης. Είναι γνωστό ότι η πλατιά μάζα των οπαδών και των ψηφοφόρων ανησυχεί μήπως το κόμμα χωρίς την συνεκτική κόλλα της εξουσίας οδηγηθεί σε διάσπαση από τους φιλόδοξους επιγόνους. Την φυσική λοιπόν αυτή ανησυχία των άδολων οπαδών εκμεταλλεύονται δεόντως οι οργανωτές της βελούδινης διαδοχής για να εκβιάσουν όσους ατίθασους δυσκολεύονται να ευθυγραμμισθούν στη λογική της «λήθης στο (φαύλο κυβερνητικό) παρελθόν», «της αλλαγής σελίδας», « της αποφυγής οποιασδήποτε αναφοράς σε πρόσωπα».
Η σημειολογία της λέξης ΕΝΟΤΗΤΑ είναι πολύ απλή: Όποιος μιλήσει για τα κακώς κείμενα πρόσωπα ή πράγματα θα κατηγορηθεί ότι ναρκοθετεί την ενότητα της παράταξης και συνεπώς θα βρει αντιμέτωπη ολόκληρη την κομματική βάση. (Κοινότυπο αλλά αποτελεσματικό τρυκ).

Με τη λέξη ΣΥΝΟΧΗ επιχειρείται να δοθεί ένα μήνυμα στα κορυφαία στελέχη ότι η τύχη είναι κοινή και το μέλλον αβέβαιον για όλους τους, αν κάποιος οποιοσδήποτε από τους πρωτοκλασάτους παραστρατίσει και ανοίξει το στόμα του εναντίον κάποιου άλλου.
Με απλά λόγια όλοι οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι ουδείς μεταξύ τους αναμάρτητος και επομένως ουδείς νομιμοποιείται να ρίψει λίθον κριτικής ή αποδοκιμασίας εναντίον του αρχηγού, των συνεργατών του, των υπουργών ή της ευρύτερης συντροφίας τους.

Και τέλος η λέξη ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ εκφράζει ακριβώς την μαγική συνταγή επιτυχίας του κουκουλώματος. Αλληλεγγύη σημαίνει συλλογική ανάληψη ευθύνης για όλα όσα έχουν συμβεί. Οι αλληλέγγυοι μεταξύ τους οφείλουν να λειτουργούν στη λογική του «όλοι για ένα και ένας για όλους» στη λογική του ότι όλοι οφείλουν να καλύπτουν με αυτοθυσία την ομάδα καθώς και κάθε μέλος της ξεχωριστά.

Ευφυές, ευρηματικό και απολύτως εύληπτο το τρίπτυχο του απερχόμενου αρχηγού.
ΕΝΟΤΗΤΑ-ΣΥΝ(ΕΝ)ΟΧΗ-ΑΛΗΛΕΓΓΥΗ.
Προς εξασφάλιση της εμπέδωσής του και από τους πλέον «χοντροκέφαλους» ο απερχόμενος αρχηγός φρόντισε να το συνοδέψει με μια ασυνήθιστη για συνεδρίαση κεντρικής επιτροπής αλλά δοκιμασμένη μεθοδολογία.
Άστραψε, βρόντηξε και «πούλησε» την δέουσα αγριάδα προς κάθε κατεύθυνση: «όποιος δεν στηρίξει τον επόμενο αρχηγό θα έχει να κάνει μαζί μου».

Σε κάθε συλλογικό όργανο, που σέβεται το εαυτό του ένας τέτοιος ανάρμοστος λεονταρισμός από ένα αποδιοπομπαίο αρχηγό θα προκαλούσε τουλάχιστον την γενική θυμηδία.
Ω του θαύματος όμως σ’ αυτή τη Κεντρική Επιτροπή η ανάρμοστη αυτή μαγκιά είχε απόλυτη επιτυχία:
Τα «στρατιωτάκια» παρέμειναν «αγέλαστα, ακούνητα και αλάλητα».
Οι επίδοξοι διάδοχοι του αποτυχημένου αρχηγού, παρότι υπόσχονται να αλλάξουν τα πάντα στο κόμμα, δεν παραλείπουν να δοξολογούν νυχθημερόν τον πανελληνίως αποδοκιμασθέντα τέως πρωθυπουργό και προς το παρόν τουλάχιστον φαίνονται διατεθειμένοι να υποβαθμίσουν το μεταξύ τους παραδοσιακό «ξεκατίνιασμα» σε επίπεδο «μαντρόσκυλων» πρωτοπαλίκαρων.
Ήδη δε ο πλέον άτακτος των υποψηφίων με τις επικίνδυνες περί της ελευθέρας συμμετοχής της λαϊκής βάσης στην επιλογή του νέου αρχηγού αιρετικές απόψεις του εξαναγκάσθηκε να τραπεί σε άτακτη έως ατιμωτική φυγή.

Η πρώτη μάχη για το κουκούλωμα φαίνεται ότι κερδήθηκε. Η γραμμή της παντελούς συγκάλυψης φαίνεται να επεκράτησε πλήρως στη ηγετική κομματική νομενκλατούρα.
«Οι οικογένειες», «τα τζάκια», «οι βαρώνοι» και τα κάθε λογής «τσιράκια» τους απέβαλαν ιδιοτελώς τις όποιες ιδεολογικές μάσκες, ξέχασαν τις ιστορικές τους αντιπαλότητες και έσπευσαν να στοιχηθούν «νομιμοφρόνως» στη γραμμή της συγκάλυψης εγγράφοντας έτσι υποθήκη στην «νέα εποχή».

Ως εδώ όλα φαίνεται να πηγαίνουν καλώς για την επίτευξη του στόχου της βελούδινης διαδοχής, που μπορεί να υπονομεύει το πολίτικό μέλλον της παράταξης, αλλά κάποιοι έχουν αποφασίσει ότι αποτελεί μονόδρομο για την δική τους στοιχειώδη πολιτική διάσωση.

Μένει να δούμε αν και η βάση θα αποδεχθεί να αναλάβει το βάρος λαθών και σκανδάλων για τα οποία δεν ευθύνεται προκειμένου ανενόχλητοι να συνεχίσουν να γελούν εις βάρος των κορόιδων κάποιοι που επιμένουν να λειτουργούν με τη λογική:

Στρατιωτάκια αγέλαστα, ακούνητα και αλάλητα…

ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΥΝ(ΕΝ)ΟΧΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ...

Η ποιο απλά:
«Στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά…»