Ποιος κορόϊδεψε τον κο Σαμαρά;

Με εμφανή την ψευδαίσθηση του εν δυνάμει πρωθυπουργού εμφανίσθηκε ο κος Σαμαράς στην ΔΕΘ, προσπαθώντας να πείσει ένα θλιβερά μονοκομματικό ακροατήριο, ότι είναι έτοιμος να κυβερνήσει και να «σώσει τη χώρα», ξηλώνοντας όσα έχει κάνει η παρούσα Κυβέρνηση, εφαρμόζοντας εντελώς αντίθετες πολιτικές, αλλά… τηρώντας στο ακέραιο όλες τις δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ προς τους δανειστές μας.

«Παλιός γάιδαρος καινούργια περπατησιά δεν γίνεται» λέει ο σοφός λαός και έχει απόλυτο δίκιο.

Περίμεναν όλοι από τον κο Σαμαρά να παρουσιάσει αυτό το περιβόητο «μείγμα» διαφορετικής πολιτικής και αντ’ αυτού πλήξαμε εισπράττοντας ένα μείγμα από παλιομοδίτικες ρητορείες. («Παπαρολογίες» όπως θα έλεγε ο Σαρακατσάνος σοφός της παράταξης).

Ανεδαφικές θεωρίες, γενικόλογες υποσχέσεις, ανέξοδη πατριδοκαπηλία, αποφυγή δεσμεύσεων, συγχωροχάρτι στη διαφθορά, κομματικός ρεβανσισμός, χάιδεμα στους εφοπλιστές και τους καναλάρχες. Ομελέτα χωρίς να σπάσει αυγά αλλά και χωρίς λάδι. Το μόνο που ζήτησε από τους πολίτες ο κος Αντώνης είναι να του δώσουν το τηγάνι, ή μάλλον την «κουτάλα», κι από κει και πέρα «ξέρει αυτός». ..

Για το μόνο, που δεσμεύθηκε για να καθησυχάσει το κομματικό του ασκέρι, είναι ότι δεν θα ασχοληθεί με τις ρεμούλες του παρελθόντος και θα συνεργάζεται με τον κο Καραμανλή. Θα καταδιώξει όμως όσους παραποίησαν τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, δηλαδή τους πολιτικούς του αντιπάλους. (Πρωτότυπο, μη ξεχνάμε ότι ο κος Σαμαράς είναι μαθητής του κου Μητσοτάκη, άτακτος μεν αλλά …διαβαστερός).

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε διεξοδικά στο διήμερο φανφαρονισμού του φαντασιακού πρωθυπουργού. Πόσο τραγελαφικό π.χ είναι να λές ότι είσαι ο εφευρέτης της εργασιακής εφεδρείας αλλά «ο έφεδρος» θα παραμένει δήθεν αμειβόμενος στο σπίτι του μέχρι συνταξιοδοτήσεως. Ότι θα απέφευγες το νέο χαράτσι στα ακίνητα επειδή θα φρόντιζες να εισπράξεις τον «ισοδύναμο» φόρο ακίνητης περιουσίας του 2009. (Λες και έχει σημασία για τους ιδιοκτήτες, που πληρώνουν, η ονοματολογία του φορομπηχτικού μέτρου).

Εκεί όμως που υπερέβη κάθε όριο κουτοπονηρίας ο κατά φαντασίαν πρωθυπουργός ήταν σε δύο θέματα, που μόνα τους θα ήταν αρκετά για να τεκμηριώσουν τις υποψίες του Υπουργού Οικονομικών ότι ο αρχηγός της ΝΔ «επενδύει στην καταστροφή του».

Το πρώτο είναι η διαβεβαίωσή του ότι δεν είναι υπέρ της λογικής «δεν πληρώνω», σπεύδοντας όμως να συμπληρώσει ότι κατανοεί πλήρως αυτούς, που δεν έχουν να πληρώσουν και να προσφέρει έτσι πολιτικό άλλοθι στους οπαδούς του για να τινάξουν στον αέρα το μέτρο «σωτηρίας» του κου Βενιζέλου.

Το δεύτερο ήταν το ευρηματικό παραμυθάκι του δανειολήπτη ιδιοκτήτη, δήθεν συνομιλητή του, ο οποίος όταν πείρε στεγαστικό δάνειο η αξία του σπιτιού ήταν υψηλή και πλήρωνε μια δόση υποφερτή αναλογικά με τον τότε μισθό του. Όμως σήμερα η αξία του σπιτιού έχει μειωθεί δραματικά, η δόση είναι δυσανάλογη σε σχέση με τη τρέχουσα αξία του σπιτιού και δυσβάστακτη για τον πετσοκομμένο πλέον μισθό του δανειολήπτη. Έτσι κατά τα λεγόμενα του Κου Σαμαρά ο συγκεκριμένος ιδιοκτήτης έκρινε συμφέρον να αφήσει το σπίτι στην Τράπεζα και να νοικιάσει το απέναντι με ενοίκιο στο ήμισυ της δόσεως.

Υποτίθεται ότι ο οικονομολόγος κος Σαμαράς κρούει τον κώδωνα κινδύνου στην Κυβέρνηση, στην πραγματικότητα όμως δίνει μια καλή συμβουλή στους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων περιγράφοντας μια οικονομική επιλογή, που συμπτωματικά υπήρξε η αιτία της κατάρρευσης των Αμερικανικών τραπεζών και της έναρξης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Χαρακτηριστική τέλος ενός υπερφίαλου εγωκεντρισμού υπήρξε η απερίφραστη δήλωσή του ότι σκοπεύει να διεκδικήσει την αυτοδυναμία έστω και με την διενέργεια αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων (Και εδώ εμφανής η σφραγίδα Μητσοτάκη).

Τηρουμένων των αναλογιών του θνήσκοντος πολιτικού κατεστημένου, καλή η προσπάθεια του κου αρχηγού της ΝΔ.

Το δυστύχημα όμως είναι ότι όλοι είμαστε γνωστοί σ’ αυτόν των μικρό τόπο (σίγουρα δεν χρειάζεται να ξανασυστηθούμε, όπως διατείνεται ο κος Βενιζέλος) και οι πολίτες δεν είναι τόσο πρόθυμοι να «γυρίσουν σελίδες», να διαγράψουν το παρελθόν και να εμπιστευθούν ανθρώπους και κυρίως κομματικά επιτελεία και αρχηγικές αυλές με βεβαρημένη ιστορία.

Πολύ περισσότερο έχοντας καεί στο «γιαούρτι» του «σοσιαλιστή» κου Παπανδρέου, πώς να εμπιστευθούν τον χυλό (μείγμα) του φιλελεύθερου κου Σαμαρά, ο οποίος μάλιστα «θέλει να κρυφθεί αλλά η χαρά δεν τον αφήνει» και όπου βρεθεί και όπου σταθεί διατυμπανίζει ότι δική του είναι «η πατέντα» της αποκρατικοποίησης;

Προφανής η φιλότιμη προσπάθεια του να ενδυθεί την περιβολή προβάτου για να ξεγελάσει τους ψηφοφόρους, αλλά το ερώτημα είναι ποιός αλήθεια ξεγέλασε εκείνον ότι υπάρχει περίπτωση αξιωθεί αυτοδύναμης πρωθυπουργίας, έστω και αν κάνει σαράντα εκλογές και έστω και αν τον ψηφίσουν και όλα τα λιόδεντρα της Μεσσηνίας….