Σόϊμπλε: Χαζοβιόλης ή Προβοκάτορας;

Για άλλη μια φορά ο ανεκδιήγητος καραγκιόζης του ευρωπαϊκού πολιτικού θεάτρου σκιών επιδόθηκε σε ένα αχαλίνωτο ανθελληνικό παραλήρημα.

Αξιοποιώντας καταφανώς χαλκευμένες πληροφορίες, ο ανερμάτιστος Γερμανός Υπουργός Οικονομικών σε ρόλο εκτελεστικού βραχίονα οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων, τα οποία υπονομεύουν συστηματικά το ευρώ και την ευρωζώνη, δεν δίστασε να ισχυρισθεί αναιδώς,  ότι δήθεν η Κυπριακή Κυβέρνηση απέσυρε το αίτημα της για υπαγωγή στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και ότι, των πραγμάτων ούτως εχόντων, τίθεται πλέον ζήτημα συστάσεως προς αυτή, αλλά ενδεχομένως και προς την Ελλάδα, να εξέλθουν από την Ευρωζώνη.

Επηκολούθησε σάλος που οδήγησε τόσο την Κυπριακή Δημοκρατία όσο και την Κομισιόν να διαψεύσουν τις ανοησίες Σόϊμπλε, ώστε μετά από λίγες ώρες να εξαναγκασθεί και ο ίδιος να αυτοδιαψευσθεί προβάλλοντας αναιδώς την παιδαριώδη δικαιολογία, ότι δυστυχώς έπεσε θύμα εσφαλμένων πληροφοριών.

Ο κος Σόϊμπλε όμως δεν είναι ούτε «πρωτάρα», ούτε «παρθένα» στην πολιτική.

Η θεσμική του θέση εξ άλλου στην Γερμανική κυβέρνηση και ιδίως το ειδικό βάρος του Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας για τα δρώμενα στην παγκόσμια οικονομία δεν επιτρέπουν τέτοιου είδους τυχοδιωκτικές συμπεριφορές.

Από τη θέση που βρίσκεται είναι κατ’ αρχήν ο κατά τεκμήριον καλλίτερα πληροφορημένος από τον καθένα. Σε κάθε περίπτωση όμως οφείλει προτού προβεί σε δηλώσεις αυτού του είδους να είναι σίγουρος για τις πληροφορίες του, την ακρίβεια των οποίων μπορούσε να διασταυρώσει με ένα απλό τηλεφώνημα στον Οργανισμό στήριξης ή απλούστερα στον Κύπριο ομόλογο του.

Ένα απλό τηλεφώνημα, που θα έκανε η τελευταία κουτσομπόλα της γειτονιάς για να διαφυλάξει στοιχειωδώς την αξιοπρέπειά της, ο μέγας και τρανός κος Σόϊμπλε, ο οποίος είχε το θράσος να διεκδικεί την θέση του Προέδρου του Γιουρογκρούπ, παρέλειψε να το κάνει.

Είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί εύκολα να γίνει πιστευτό, αν συνεκτιμήσει κανείς και ορισμένους άλλους παράγοντες όπως η χρονική συγκυρία, ή όλη πολιτική συμπεριφορά του συγκεκριμένου τύπου, καθώς και οι προβλέψιμες συνέπειες των δηλώσεων αυτού του είδους.

Η Κύπρος λοιπόν στην συγκεκριμένη συγκυρία δεν είναι ένα τυχαίο κράτος, είναι η Προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ και προφανώς κάθε πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησής της και κάθε αμφισβήτηση της παραμονής της στην Ευρωζώνη μειώνει ανάλογα το κύρος και την αποτελεσματικότητά της στη διαχείριση του θεσμικού ρόλου που έχει κατά το τρέχον εξάμηνο.

Εξ άλλου οι περί Κύπρου ανοησίες συνδεόμενες με την Ελληνική οικονομική δυσπραγία, προσφέρουν μια επί πλέον ευκαιρία δυσφήμισης του συνόλου Ελληνικού έθνους, εξάπτουν τον διεθνή ανθελληνισμό, ασκούν πίεση στην Κυπριακή Κυβέρνηση να προβεί σε συμφέρουσες για τη Γερμανία υποχωρήσεις και αντιστοίχως στην Ελληνική να υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών και κυρίως να επιταχύνει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού πλούτου με τρόπο συμφέροντα στις γερμανικές πολυεθνικές.

Τέλος είναι πασίδηλο ότι με την πρακτική αυτή ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας δημιουργεί αφόρητη ανησυχία στις αγορές για το μέλλον της Ευρωζώνης, πλήττει βαρύτατα την συναλλαγματική ισχύ του ευρώ, υπονομεύει τις προσπάθειες ανάκτησης της αξιοπιστίας του ευρωπαϊκού Νότου, πυροδοτώντας τον εκτροχιασμό των επιτοκίων δανεισμού τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι προ ολίγων ημερών και η Γερμανίδα Καγκελάριος είχε εκφράσει, ως μη όφειλε,  αμφιβολίες για την βιωσιμότητα της ευρωζώνης με δηλώσεις εξ ίσου ύποπτης σκοπιμότητας.

Αυτή λοιπόν η τακτική των υπονομευτικών δηλώσεων καλλιεργείται συστηματικά από την Γερμανική πλευρά και από αρκετούς ευρωπαίους αξιωματούχους, που ανήκουν στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας και βεβαίως αδιαμφισβήτητος εγκέφαλος και ενορχηστρωτής τους είναι ο κος Σόϊμπλε.

Για τις τελευταίες επομένως εγκληματικές του δηλώσεις εις βάρος του Ελληνισμού, του ευρώ και των οικονομιών του Νότου δεν μπορεί και δεν πρέπει να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό της βλακείας.

Τουναντίον πρέπει να γίνει κατανοητό ότι πρόκειται για ένα πανούργο και αδίστακτο προβοκάτορα, ο οποίος υπονομεύει συστηματικά το μέλλον των λαών της Ευρώπης, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα διεθνών οικονομικών εγκληματιών με λευκά κολάρα.

Και από αυτούς τους πληττόμενους λαούς της Ευρώπης είναι αφελέστατοι όσοι εκ των συμπατριωτών του εξαιρούν τον Γερμανικό λαό.

Ας αναλογισθούν μόνον ότι ταχύτητα η λιτότητα των άλλων χωρών θα μεταμορφωθεί σε ύφεση για την Γερμανική οικονομία και ότι το αντιγερμανικό κλίμα, που ραγδαία προκαλεί ο δύσμορφος γκεμπελίσκος, θα εκφρασθεί με εμπορική, και όχι μόνο, απομόνωση της Γερμανικής παραγωγής.

Ας αντιληφθούν ότι η πραγματική οικονομία της χώρας τους και εντεύθεν το δικό τους μεροκάματο δεν ευνοείται από το προϊόν της τοκογλυφίας των Γερμανικών τραπεζών και από το αρνητικό επιτόκιο δανεισμού του Γερμανικού Δημοσίου. Αυτά παραμένουν προς όφελος οικονομικών κύκλων εκτός και πέραν του κόσμου της εργασίας και της παραγωγής.

Ας καταλάβουν επί τέλους οι φίλοι Γερμανοί πολίτες ότι οι ίντριγκες και οι ιδιοτελείς προβοκάτσιες του εξοχότατου Υπουργού Οικονομικών και της Μεγαλειοτάτης Καγκελαρίου δεν ναρκοθετούν απλώς την βιωσιμότητα της Ευρωζώνης.

Υπονομεύουν πρωτίστως το μέλλον της Γερμανίας.

Απειλούν ευθέως το παρόν και το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους.