Αναστάτωση έχει προκαλέσει τις τελευταίες ημέρες στον νομικό κόσμο της χώρας η περίπτωση της πειθαρχικής δίωξης του κ. Σωτήρη Μπάγια για δηλώσεις του σχετικές με τον τρόπο λειτουργίας της δικαιοσύνης.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Μπάγιας, ως Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων έχει όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και καθήκον να αναφέρεται στα προβλήματα του χώρου του.
Και ποια ήταν «τα φοβερά και τρομερά», που τόλμησε να εκστομίσει ο. κ. Μπάγιας?
Ότι καθυστέρησε υπερβολικά η έρευνα στην υπόθεση των υποκλοπών και παρέμεινε, ως μη όφειλε, μυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σπουδαίο το πράμα. (Ο κόσμος τόχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι).
Ότι η υπερβολική χρήση των καμερών αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες? Ε! και…!
10.000..0000 Έλληνες πολίτες έχουν άποψη γι αυτό το θέμα. Ο πρόεδρος της ΕΕΕ είναι μειωμένων πολιτικών δικαιωμάτων? Και αν ως δικαστικός λειτουργός δεν δικαιούται να εκφράζει άποψη για αυτό το θέμα, τότε γιατί δεν παραπέμπονται στο πειθαρχικό δικαστικοί λειτουργοί, που είχαν και εξέφρασαν κατά καιρούς την εντελώς αντίθετη άποψη?
Ότι ως Ενωση κατέθεσαν προτάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς προ τριετίας στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και ουδεμία απάντηση εδόθη? Μα αν δεν κάνω λάθος θεσμικά δεν προβλέπεται μυστικότητα στην λειτουργία της Βουλής και επομένως παράπτωμα ουδέν.
Το ότι αρκετοί Υπουργοί δικαιοσύνης δεν διέθεταν το απαιτούμενο όραμα και με διάφορες ρυθμίσεις περιέπλεξαν αντί να λύσουν προβλήματα?
Οσοι θεωρούν ότι λειτουργεί καλά το δικαιοδοτικό σύστημα της χώρας, προτού λιθοβολήσουν τον κ. Μπάγια, ας μπουν στον κόπο να ρωτήσουν τον μαχόμενο δικηγόρο για την καθημερινό του Γολγοθά . Ας ρωτήσουν τους ταλαίπωρους διαδίκους για τα μακροχρόνια βάσανά τους. Ας ρωτήσουν τον κάθε μεροκαματιάρη αν τολμάει να ζητήσει το δίκαιο του και αν μπορεί να επωμισθεί το βάρος των δικαστικών εξόδων? Ας αφουγκρασθούν την καθημερινή απελπισία του κάθε χαμηλόβαθμου δικαστικού λειτουργού, που συνθλίβεται από τις συνθήκες εργασίας του.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ο κ. Μπάγιας, ως Πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων έχει όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και καθήκον να αναφέρεται στα προβλήματα του χώρου του.
Και ποια ήταν «τα φοβερά και τρομερά», που τόλμησε να εκστομίσει ο. κ. Μπάγιας?
Ότι καθυστέρησε υπερβολικά η έρευνα στην υπόθεση των υποκλοπών και παρέμεινε, ως μη όφειλε, μυστική για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σπουδαίο το πράμα. (Ο κόσμος τόχει τούμπανο και μεις κρυφό καμάρι).
Ότι η υπερβολική χρήση των καμερών αποτελεί κίνδυνο για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες? Ε! και…!
10.000..0000 Έλληνες πολίτες έχουν άποψη γι αυτό το θέμα. Ο πρόεδρος της ΕΕΕ είναι μειωμένων πολιτικών δικαιωμάτων? Και αν ως δικαστικός λειτουργός δεν δικαιούται να εκφράζει άποψη για αυτό το θέμα, τότε γιατί δεν παραπέμπονται στο πειθαρχικό δικαστικοί λειτουργοί, που είχαν και εξέφρασαν κατά καιρούς την εντελώς αντίθετη άποψη?
Ότι ως Ενωση κατέθεσαν προτάσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς προ τριετίας στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής και ουδεμία απάντηση εδόθη? Μα αν δεν κάνω λάθος θεσμικά δεν προβλέπεται μυστικότητα στην λειτουργία της Βουλής και επομένως παράπτωμα ουδέν.
Το ότι αρκετοί Υπουργοί δικαιοσύνης δεν διέθεταν το απαιτούμενο όραμα και με διάφορες ρυθμίσεις περιέπλεξαν αντί να λύσουν προβλήματα?
Οσοι θεωρούν ότι λειτουργεί καλά το δικαιοδοτικό σύστημα της χώρας, προτού λιθοβολήσουν τον κ. Μπάγια, ας μπουν στον κόπο να ρωτήσουν τον μαχόμενο δικηγόρο για την καθημερινό του Γολγοθά . Ας ρωτήσουν τους ταλαίπωρους διαδίκους για τα μακροχρόνια βάσανά τους. Ας ρωτήσουν τον κάθε μεροκαματιάρη αν τολμάει να ζητήσει το δίκαιο του και αν μπορεί να επωμισθεί το βάρος των δικαστικών εξόδων? Ας αφουγκρασθούν την καθημερινή απελπισία του κάθε χαμηλόβαθμου δικαστικού λειτουργού, που συνθλίβεται από τις συνθήκες εργασίας του.
Ότι υπάρχει απογοήτευση στο δικαστικό σώμα για εσωτερικά θέματα διοικητικής φύσεως?
Μα αν ως συνδικαλιστής δεν αναφερθεί σε τέτοια θέματα τότε γιατί τον εξέλεξε το 70% των συναδέλφων του?.
Μήπως για να σιωπά? Να χαϊδεύει υψηλά ιστάμενα αυτιά? Να υποκλίνεται στους προύχοντες? Να στέλνει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στους κυβερνώντες?
Τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται ένα ζοφερό κλίμα.
Ξεκίνησε με μια πρωθυπουργική προτροπή στους πολιτικούς αντιπάλους να αποφεύγουν τον καταγγελτικό πολιτικό λόγο, να περιορίζονται σε συλλογή στοιχείων και να καταφεύγουν για όλα τα κακώς κείμενα στη δικαιοσύνη.
Συνεχίσθηκε με την παραπομπή στη δικαιοσύνη σωρείας κατ’ ουσίαν πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων για την διαχείριση των οποίων αποκλειστικά πολιτειακώς αρμόδιοι είναι η Κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος της χώρας..
Επεκτάθηκε με την επιδημία αγωγών και μηνύσεων πάντων κατά πάντων για δήθεν συκοφαντικές δυσφημίσεις και τα τοιαύτα, εις τρόπον ώστε να αποδίδονται εγκληματικές προθέσεις σε όποιον τολμά να έχει άποψη για την πολιτική, κοινωνική ή οικονομική ζωή της χώρας.
Αποκορυφώνεται πλέον με την δίωξη αυτών των ίδιων των δικαστικών λειτουργών. Με την περίεργη αιτιολογία ότι ούτε ως συνδικαλιστές δεν δικαιούνται να εκφράζουν απόψεις περί του οίκου τους ή ότι οι απόψεις τους «ταυτίζονται με πολιτικές απόψεις».
Κάποιοι προφανώς λησμονούν ότι οι λέξεις πολίτης-πολιτεία αποτελούν δώρο αυτής της χώρας στις γλώσσες της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Κάποιοι ξεχνούν ότι όποιος δεν ασχολείται με τα κοινά, με την πολιτεία, είναι ιδιώτης, ήτοι πολιτικά ανάξιος και επομένως ηλίθιος για τις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες (idiot).
Αν αυτοί οι κάποιοι δεν γνωρίζουν ελληνικά ή δεν αρέσκονται στη μελέτη της ελληνικής ιστορίας αξίζουν του οίκτου και της βοήθειάς μας. Αν γνωρίζουν και απλώς προσπαθούν να αποτρέψουν τον έλληνα πολίτη να ασχολείται με την πολιτική, ήτοι να τον αποβλακώσουν τότε είναι επικίνδυνοι για τη δημοκρατία.
Η δημοκρατία βεβαίως νοείται ως κράτος δικαίου. Κατά την σύγχρονη αντίληψη μάλιστα, ως κοινωνικό κράτος δικαίου.
Αυτό που όμως φαίνεται να ονειρεύονται μερικοί είναι Κράτος δικαστών και Εισαγγελέων.
Ιστορικά τέτοιου είδους κρατικά μορφώματα δεν είχαν σχέση με την δημοκρατία και συνδέθηκαν με τις απεχθέστερες σελίδες της πολιτικής ιστορίας των λαών.
Ευτυχώς το σύνολο σχεδόν του νομικού κόσμου της χώρας και των προοδευτικών πολιτικών τάχθηκε αλληλέγγυο στον διωκόμενο Δικαστή (το κεφαλαίο Δ δεν είναι τυχαίο) και ελάχιστες υπήρξαν οι θλιβερές εξαιρέσεις.
Το ζήτημα όμως παραμένει εξαιρετικά σοβαρό και αποτελεί άλλη μια αφορμή για να δημιουργείται διεθνώς η αίσθηση ότι είμαστε τριτοκοσμική χώρα.
Ας αναλογισθεί η Κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος τις ευθύνες του απέναντι στη Δημοκρατία και την Ιστορία αυτού του τόπου.
Ας αναλογισθούν όλοι εν τέλει ότι την δικαστική ιστορία δεν την έγραψαν οι άφωνοι δικαστές. Την έγραψαν οι Τερτσέτηδες και οι Σαρτζετάκηδες.
Μα αν ως συνδικαλιστής δεν αναφερθεί σε τέτοια θέματα τότε γιατί τον εξέλεξε το 70% των συναδέλφων του?.
Μήπως για να σιωπά? Να χαϊδεύει υψηλά ιστάμενα αυτιά? Να υποκλίνεται στους προύχοντες? Να στέλνει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στους κυβερνώντες?
Τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται ένα ζοφερό κλίμα.
Ξεκίνησε με μια πρωθυπουργική προτροπή στους πολιτικούς αντιπάλους να αποφεύγουν τον καταγγελτικό πολιτικό λόγο, να περιορίζονται σε συλλογή στοιχείων και να καταφεύγουν για όλα τα κακώς κείμενα στη δικαιοσύνη.
Συνεχίσθηκε με την παραπομπή στη δικαιοσύνη σωρείας κατ’ ουσίαν πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων για την διαχείριση των οποίων αποκλειστικά πολιτειακώς αρμόδιοι είναι η Κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος της χώρας..
Επεκτάθηκε με την επιδημία αγωγών και μηνύσεων πάντων κατά πάντων για δήθεν συκοφαντικές δυσφημίσεις και τα τοιαύτα, εις τρόπον ώστε να αποδίδονται εγκληματικές προθέσεις σε όποιον τολμά να έχει άποψη για την πολιτική, κοινωνική ή οικονομική ζωή της χώρας.
Αποκορυφώνεται πλέον με την δίωξη αυτών των ίδιων των δικαστικών λειτουργών. Με την περίεργη αιτιολογία ότι ούτε ως συνδικαλιστές δεν δικαιούνται να εκφράζουν απόψεις περί του οίκου τους ή ότι οι απόψεις τους «ταυτίζονται με πολιτικές απόψεις».
Κάποιοι προφανώς λησμονούν ότι οι λέξεις πολίτης-πολιτεία αποτελούν δώρο αυτής της χώρας στις γλώσσες της υπόλοιπης ανθρωπότητας. Κάποιοι ξεχνούν ότι όποιος δεν ασχολείται με τα κοινά, με την πολιτεία, είναι ιδιώτης, ήτοι πολιτικά ανάξιος και επομένως ηλίθιος για τις περισσότερες ευρωπαϊκές γλώσσες (idiot).
Αν αυτοί οι κάποιοι δεν γνωρίζουν ελληνικά ή δεν αρέσκονται στη μελέτη της ελληνικής ιστορίας αξίζουν του οίκτου και της βοήθειάς μας. Αν γνωρίζουν και απλώς προσπαθούν να αποτρέψουν τον έλληνα πολίτη να ασχολείται με την πολιτική, ήτοι να τον αποβλακώσουν τότε είναι επικίνδυνοι για τη δημοκρατία.
Η δημοκρατία βεβαίως νοείται ως κράτος δικαίου. Κατά την σύγχρονη αντίληψη μάλιστα, ως κοινωνικό κράτος δικαίου.
Αυτό που όμως φαίνεται να ονειρεύονται μερικοί είναι Κράτος δικαστών και Εισαγγελέων.
Ιστορικά τέτοιου είδους κρατικά μορφώματα δεν είχαν σχέση με την δημοκρατία και συνδέθηκαν με τις απεχθέστερες σελίδες της πολιτικής ιστορίας των λαών.
Ευτυχώς το σύνολο σχεδόν του νομικού κόσμου της χώρας και των προοδευτικών πολιτικών τάχθηκε αλληλέγγυο στον διωκόμενο Δικαστή (το κεφαλαίο Δ δεν είναι τυχαίο) και ελάχιστες υπήρξαν οι θλιβερές εξαιρέσεις.
Το ζήτημα όμως παραμένει εξαιρετικά σοβαρό και αποτελεί άλλη μια αφορμή για να δημιουργείται διεθνώς η αίσθηση ότι είμαστε τριτοκοσμική χώρα.
Ας αναλογισθεί η Κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος τις ευθύνες του απέναντι στη Δημοκρατία και την Ιστορία αυτού του τόπου.
Ας αναλογισθούν όλοι εν τέλει ότι την δικαστική ιστορία δεν την έγραψαν οι άφωνοι δικαστές. Την έγραψαν οι Τερτσέτηδες και οι Σαρτζετάκηδες.
Ας αναλογισθεί ο κ. Πρωθυπουργός ότι πλησίον του δικαστικού μεγάρου της γενέτειράς του τον παρακολουθεί η μαρμάρινη προτομή του συντοπίτη του Αναστάσιου Πολυζωίδη.
Παραπομπές:
1) Για ειδησεογραφική ενημέρωση:
http://www.tanea.gr/Article.aspx?d=20080411&nid=8151990&sn=&spid=876
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=778433
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=778433
2)Για την αντίδραση του ΔΣΑ:
3) Για την όμορφη πόλη των Σερρών και τη δράση του Α.Πολυζωίδη στην ιστοσελίδα
http://www.serrelib.gr/polizoidis.htm από όπου και η φωτογραφία του Εθνικού Ηρωα.
1 σχόλιο:
Αγαπητέ χωρικέ γνωρίζεις ( και μάλλον εκ των έσω) τις διαστάσεις του προβλήματος της "δικαιοσύνης".
Πιστεύω ότι κατ' αντιστοιχία με τα πολιτικά κόμματα και την λειτουργία τους θα λαμβάναμε από τον ελληνικό λαό αρνητικές απαντήσεις στο ερώτημα : είστε ικανοποιημένος από την λειτουργία της "δικαιοσύνης".
Πέρα από την ρηξικέλευθη πρόταση της εκλογής των δικαστών από το λαό, στηριγμένη στο άρθρο 1 του Συντάγματος (αρχή λαϊκής κυριαρχίας)θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα δημοκρατίας.
Το σχήμα ξεκινά με την αποτομή των διοικητικών καθηκόντων απο τις ηγεσίες των ακυρωτικών δικαστηρίων.
Οι δικαστές είναι για να δικάζουν και όχι για να συγκροτούν διοικητικές αρχές (συμβούλια επιλογής, προαγωγών, πειθαρχικά κλπ.).
Τα καθήκοντα αυτά ανατίθενται σε ανεξάρτητη δημόσια αρχή, εκλεγμένη με καθολική ψηφοφορία από τους πολίτες, πολυμελή (για να μην χρηματίζεται), με ενιαίο ψηφοδέλτιο (για να μην έχουμε κομματικά ψηφοδέλτια). Η αρχή αυτή διενεργεί τον έλεγχο της δικαιοσύνης και άπαντα τα συναφή καθήκοντα (ως άνω).
Η εκλογή των ηγεσιών των ανωτάτων δικαστηρίων γίνεται κατ' αρχήν από αυτή την αρχή με στόχο να γίνεται με καθολική ψηφοφορία.
Αυτά σαν δείγμα πραγματικής δημοκρατίας, διότι "αυτοκαθάρσεις" αποδείχθηκε πως δεν γίνονται ... .
Δημοσίευση σχολίου