Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Το κουκί και το ρεβύθι...





"Είναι γνωστό σε όλους τι ακριβώς έχει πράξει η κυβέρνηση ώστε στις μεμονωμένες περιπτώσεις να πέσει άπλετο φως και να διαλευκανθούν όποια ζητήματα έχουν προκύψει. Υπάρχουν πολλοί μύθοι που προφανώς συντηρούνται για λόγους εντυπωσιασμού και δεν υπάρχει λόγος να εξακολουθούν να συντηρούνται".
Τάδε έφη ο κ. Αντώναρος σχολιάζοντας το αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το θέμα των ομολόγων. (*)



Μια φορά κι ένα καιρό σε ένα μυθικό πλανήτη υπήρχε μια μυθική χώρα, όπου όλα ήταν μυθικά.
Οι κάτοικοί της ζούσαν μέσα σε μυθικά πλούτη γιατί εύρισκαν με μυθική ευκολία ότι μυθική δουλειά ήθελαν. Το σπουδαιότερο απ’ όλα είναι ότι απολάμβαναν μυθικές συνθήκες εργασίας και εισέπρατταν μυθικούς μισθούς.
Στη χώρα αυτή κυβερνούσε μια μυθική κυβέρνηση, που είχε μυθικές επιτυχίες τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό. Για αυτό το λόγο από τις άλλες χώρες εισέπραττε καθημερινά μυθικές σφαλιάρες, ενώ οι πολίτες της συγκεντρώνονταν καθημερινά στους δρόμους και τις πλατείες για να εκφράσουν τη μυθική τους ευγνωμοσύνη στους μυθικούς υπουργούς αυτής της κυβέρνησης για τα μυθικά φιλολαϊκά μέτρα, που εφάρμοζαν.
Ο πιο αγαπητός υπουργός ήτανε ο μυθικός Πινόκαρος, ο οποίος είχε μια μυθική απέχθεια για τους μύθους και γι’ αυτό αποτελούσε μυθικό παράδειγμα μυθικής ειλικρίνειας για τις νεότερες γενιές.
Μια μυθική συνήθεια του μυθικού Πινόκαρου ήταν να δίνει καθημερινά μυθικές συνεντεύξεις σε μυθικούς δημοσιογράφους και να παρουσιάζει μυθικά στοιχεία με τα οποία ξεσκέπαζε όλους τους μύθους της μυθικά απαισιόδοξης αντιπολίτευσης.
Είναι αλήθεια ότι η αντιπολίτευση σ’ αυτή τη μυθική χώρα έδειχνε μια μυθική αδυναμία να κατανοήσει το μυθικό έργο, που εκτελούσε με μυθικούς ρυθμούς αυτή η μυθική κυβέρνηση.
Χάρις όμως στον μυθικό Πινόκαρο όλες οι μυθικά κακόβουλες προσπάθειες της αντιπολίτευσης παρέμεναν μυθικά άκαρπες.
Ολες οι μυθικές δημοσκοπήσεις απεδείκνυαν με μυθική σταθερότητα την μυθική εμπιστοσύνη του μυθικού εκείνου λαού στη μυθική κυβέρνησή του και κυρίως την μυθική λατρεία του στον μυθικό ήρωα Πρωθυπουργό.
Η μυθική αυτή λατρεία έφθασε στο απόγειό της όταν ο μυθικός ήρωας κατήγαγε μια μυθική νίκη εναντίον των μυθικών συμμάχων της χώρας.
Κατά ένα μυθικά παράδοξο τρόπο στο μυθικό αυτό πλανήτη παρά τους μυθικά ευφυείς διπλωματικούς χειρισμούς της μυθικής κυβέρνησης της, η μυθική εκείνη χώρα βρέθηκε σε μυθικά δεινή θέση, όταν το σύνολο των μυθικών στρατηγικών της εταίρων συμμάχησε εναντίον της με ένα μυθικά κακόβουλο γείτονά της.
Τότε ο μυθικός στρατηλάτης έκανε μια μυθική εκστρατεία και φθάνοντας μια μυθική νύκτα στο μυθικό κέντρο των μυθικών συμμαχικών δυνάμεων, επιχείρησε ένα μυθικό αιφνιδιασμό την ώρα που οι άλλοι μυθικοί αρχηγοί βρίσκονταν σε μυθικό δείπνο και μέσα σε δύο μυθικές ώρες κατήσχυνε τον μυθικά κακόβουλο γείτονα και ανάγκασε τους μυθικούς συμμάχους να υπογράψουν ένα μυθικό σύμφωνο συνθηκολόγησης.
Όμως μυθικότερο παρέμεινε το μυθικό έργο εκείνου του μυθικού στρατηλάτη στο εσωτερικό.
Πράγματι αυτός ο μυθικός Πρωθυπουργός ήταν μια μυθική μορφή, που είχε συλλάβει και εφάρμοζε με μυθική μεθοδικότητα ένα μυθικό σχέδιο για να εξασφαλίσει ένα μυθικό μέλλον σ’ αυτή τη μυθική χώρα.
Αφού πρώτα εισήγαγε και εδραίωσε ένα μυθικό βοναπαρτισμό, επιδόθηκε με μυθική απλότητα και μυθική ταπεινότητα σε ένα μυθικό αγώνα για τη μυθική ανασυγκρότηση του μυθικού εκείνου κράτους .
Εμπνέοντας μια μυθική εργατικότητα στους μυθικούς υπουργούς του, επιδόθηκε με μυθικό πείσμα σε σωρεία μυθικών μεταρρυθμίσεων, έτσι ώστε δικαίως έγινε μυθικά πασίγνωστος σε ολόκληρο το μυθικό πλανήτη ως μυθικός μέγας μεταρρυθμιστής.
Με μυθικά ακάματη φιλοπονία επέτυχε μυθικά πλήγματα στη διαφθορά, στη γραφειοκρατία, στην αναξιοκρατία. Η δικαιοσύνη απέκτησε μυθικό κύρος. Όλοι γενικά οι θεσμοί γνώρισαν μυθική αναβάθμιση. Η οικονομία, μυθική ανάπτυξη. Στα ελλείμματα, μυθικός περιορισμός, Στα δημόσια ταμεία, μυθικές εισροές. Στα κέρδη των τραπεζών, μυθική μείωση. Υγεία, παιδεία, μυθικά συστήματα. Μυθικό ήταν και το κτύπημα της εγκληματικότητας. Για πρώτη φορά επί των ημερών του οι πολίτες απέκτησαν ένα μυθικό αίσθημα ασφάλειας, ιδίως όταν ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους με το συναγερμό σε λειτουργία και με την καραμπίνα στο χέρι.
Μυθικά αλύπητα κτυπήματα δέχθηκε η πλουτοκρατία, οι καναλάρχες και οι μεγαλοεργολάβοι. Μυθική υπήρξε η εξαφάνιση της φτώχειας, αφού ο τιμάριθμος ήταν σε συνεχή μυθική πτώση και ο λαός επιδιδόταν σε μυθικές απολαύσεις παρά τις αχαλίνωτες μυθικές αποταμιεύσεις του.
Όμως αυτό που κατέστησε μυθικό ημίθεο στη συνείδηση του λαού τον μυθικό εκείνο Πρωθυπουργό ήταν η μυθική μάχη, που έδωσε για την μυθική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Εκεί χρησιμοποίησε ένα μυθικό συνδυασμό δύο μυθικών όπλων.
Πρώτα με μυθικά δομημένα ομόλογα, που είχαν μυθική κερδοφορία πέτυχε την μυθική αύξηση των αποθεματικών των ταμείων και έπειτα με ένα μυθικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο κατάφερε μια μυθική εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος.
Και το σπουδαιότερο όλα αυτά τα πέτυχε με την μυθική συναίνεση των εργαζομένων γιατί είναι γνωστή η μυθική εμμονή του στο μυθικό δημόσιο διάλογο για την επίτευξη πλατιών μυθικών κοινωνικών συναινέσεων.
Παρ’ όλα αυτά τα λαμπρά αποτελέσματα αυτής της μυθικής πολιτικής, η μυθικά κακόβουλη αντιπολίτευση δεν σταματούσε να σοφίζεται διάφορους μύθους, που χρησιμοποιούσε ακατάπαυστα σε μια μυθική συνομωσία προκειμένου να μειώσει το μυθικό κύρος του μυθικού Πρωθυπουργού.
Και τόσο μυθικά διαβολικοί ήταν αυτοί οι μύθοι, που 29 μεγάλοι μυθικοί κατασκευαστές μυθολογίας συμφώνησαν, ότι η μυθικά κακόβουλη αντιπολίτευση θα είχε ενδεχομένως επιτύχει του μυθικά σατανικού σκοπού της, αν δεν βρισκόταν καθημερινά αντιμέτωπη με τον μυθικό ιππότη της αλήθειας.
Τον μυθικό Πινόκαρο.
Ο οποίος υπήρξε μυθικά ακούραστος στη μυθική εξιχνίαση, αποκάλυψη και εξουδετέρωση κάθε μύθου, ώστε δικαίως επονομάσθηκε Μέγας Μυθεξολοθρευτής.

Επιμύθιον: Μύθοι υπάρχουν πολλοί, Πινόκαρος όμως ένας.

(*)http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8334&pubid=862429

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Οργουελ