Μόλις προχθές στην τελευταία ανάρτησή μας αναφερθήκαμε στη μυθοπλασία των ΜΜΕ (και όχι μόνον αυτών) γύρω από το «πακέτο (ψευτο)διάσωσης της χώρας μας, που αποφάσισε το πολιτικό «κουκλοθέατρο» των Βρυξελλών.
Εντοπίσαμε πέντε χαρακτηριστικούς μύθους φτηνής προπαγάνδας και προσπαθήσαμε να καταδείξουμε την πλήρη αντίθεσή τους με την δεινή πραγματικότητα και την κοινή λογική.
Ο δεύτερος από τους μύθους με τους οποίους ασχοληθήκαμε , ήταν η ανοησία περί δήθεν πρωταγωνιστικού ρόλου της ΕΕ στην διαχείριση του πακέτου, ως προσφέρουσας το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού ποσού «βοήθειας».
Προτού προλάβουν να περάσουν 24 ώρες, ο πλέον αρμόδιος άνθρωπος του πλανήτη επί του θέματος, ο κος Ντομινίκ Στρος Καν επικεφαλής του ΔΝΤ, έσπευσε να επιβεβαιώσει τις απόψεις μας, καταρρίπτοντας με κυνικό τρόπο τους παιδαριώδεις ισχυρισμούς των ανά την Ευρώπη εξωνημένων κοντυλοφόρων.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο κος Στρος Καν ξεκαθάρισε ωμά προς κάθε κατεύθυνση ότι το ΔΝΤ ανεξάρτητα από το ποσοστό οικονομικής συμμετοχής του, από τη στιγμή που θα κληθεί να δώσει τα ωραία του λεφτουδάκια, θα έχει και την αποκλειστική αρμοδιότητα της αρμοδιότητας να αποφασίσει μονομερώς και να επιβάλλει καταπλεονεκτικώς όποιους όρους εκείνο κρίνει σκόπιμο.
Δεν μας εξέπληξε βεβαίως ούτε η αντίληψη, ούτε ο τρόπος διατύπωσης του κου Στρος Καν, ο οποίος αν μη τι άλλο και τα αυτονόητα είπε και ειλικρινής υπήρξε και απόλυτα σύμφωνος με την διαχρονική «καουμπόικη» μανταλιτέ του εν λόγω ληστρικού Διεθνούς Οργανισμού.
Αυτό που μας τσακίζει τα νεύρα είναι η αβελτηρία, η μικρόνοια, η κουτοπονηρία ενίων ενίων πολιτικών, δημοσιογράφων, οικονομικών αναλυτών κα πολλών άλλων γνωστών και μη εξαιρετέων «μαϊντανών» των παντοειδών τηλεοπτικών παραθύρων και των cdπωλητών του Σαββατοκύριακου, που προσπαθούν να εξωραΐσουν, ως μη όφειλαν, την δεινή πραγματικότητα και να συμβάλλουν αφρόνως στη ολοκληρωτική καταστροφή της Εθνικής Οικονομίας।
Η προσωπική μας ιστορική διαδρομή μαρτυρεί ότι είμαστε οι τελευταίοι, που θα διανοηθούμε να αμφισβητήσουμε τις καλές προθέσεις του κου Πρωθυπουργού ή την φιλότιμη εργατικότητα των συνεργατών του. Όμως δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε, ούτε να στρουθοκαμηλίζουμε, ούτε πολύ περισσότερο να καταπίνουμε αμάσητες τις όποιες γκεμπελικές καραμέλες μας σερβίρουν τα ενημερωτικά «μαγειρεία» των Βρυξελλών προς κάλυψη ψυχολογικών μας αδυναμιών ή υψηλών μας πόθων.
Όπως έχουμε πεί πολλές φορές η σημερινή πρωτοφανής οικονομική αθλιότητα της χώρας οφείλεται κατά κύριο λόγο στην διασπάθιση του δημόσιου πλούτου ή την κατάχρηση της δημόσιας περιουσίας στην οποία επιδόθηκαν συγκεκριμένοι παράγοντες, αλλά συγχρόνως και στην απαράδεκτη τακτική των υπολοίπων που επέδειξαν ασύγγνωστη ολιγωρία στην αποκάλυψη της αλήθειας και τον στιγματισμό των εγκλημάτων, ολιγωρία που δυστυχώς μέχρι στιγμής τουλάχιστον φαίνεται να διακρίνει και την παρούσα κυβέρνηση.
Αυτή όμως την τακτική της αποφυγής της πικρής αλήθειας και της μαζικής παραμυθικής αποχαύνωσης, που υπήρξε πηγή μυρίων κακών τα τελευταία χρόνια, κατά μείζονα λόγο δεν μπορούμε να αποδεχθούμε στις κρίσιμες αυτές στιγμές που διανύουμε και οπότε πλέον οι καιροί ου μενετοί.
Δυστυχώς λοιπόν είμεθα υποχρεωμένοι εκόντες άκοντες να δούμε την αλήθεια κατάματα, γιατί η γνώση και η παραδοχή της αλήθειας είναι το πρώτο και το μόνο βήμα προς την σωστή κατεύθυνση εξόδου από τον λαβύρινθο των αδήριτων οικονομικών αναγκών μας.
Και η πικρή αλήθεια σε σχέση με όλη την κινητοποίηση των ξένων παραγόντων γύρω από το Ελληνικό πρόβλημα είναι πολύ δυσάρεστη, αλλά συγχρόνως και πολύ απλή.
Κανείς ξένος δεν ενδιαφέρεται σοβαρά για τη σωτηρία της Ελληνικής οικονομίας.
Αυτό που ενδιαφέρει τους Ευρωπαίους «εταίρους» μας είναι η κατά το δυνατόν εξασφάλιση εισπράξεως εδώ και τώρα του κατά το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους των οφειλών μας προς τις τράπεζες και τις εταιρίες τους.
Για αυτό απαιτούν και τη λήψη όλων αυτών των μέτρων σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αδιαφορώντας πλήρως αν οδηγήσουν σε θάνατο την εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα.
Επειδή θεωρούν πιθανό ότι παρά ταύτα δεν θα καταφέρουν να επιτύχουν την πλήρη εξόφληση των προς αυτούς χρεών μας, εισάγουν στο παιχνίδι το ΔΝΤ, προκειμένου σε δεύτερη φάση να εισπράξουν και από κει το υπολειπόμενο τμήμα της πιθανής ανεξόφλητης οφειλής μας। Και τότε πλέον το ΔΝΤ θα επιβάλλει την γνωστή αποστραγγιστική συνταγή του προκειμένου να εξασφαλίσει και εκείνο ότι θα καταφέρει να επανεισπράξει τα χρήματα, τα οποία θα έχει ουσιαστικά καταβάλλει στους «συμπαθείς μας εταίρους», ολοκληρώνοντας έτσι την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και ανοίγοντας το δρόμο για τη δήωση του εθνικού μας πλούτου από τους ξένους «επενδυτές», οι οποίοι θα εμφανισθούν μετά την ολική καταστροφή για να «συμβάλλουν» με το αζημίωτο στην μετά ταύτα «ανασυγκρότηση» της χώρας.
Αυτό το σενάριο επιβεβαιώνει η στυγνή παρέμβαση του κου Στρος Καν, η οποία υπό μία έννοια μπορεί να είναι και αποτέλεσμα της θείας πρόνοιας κατά την περίοδο των αγίων ημερών, που διανύουμε.
Επειδή όταν κρώζουν τα υπερατλαντικά κοράκια ίσως τουλάχιστον βουβαθούν τα παπαγαλάκια Βρυξελών και απαλλαγούμε από τις ανούσιες προπαγανδιστικές μωρολογίες τους.
Και επειδή, όπερ σπουδαιότερο, αυτή η θεόσταλτη απροκάλυπτη αλήθεια του επικεφαλής του ΔΝΤ δημιουργεί την ελπίδα ότι κάποιοι στην Ελλάδα θα αφυπνισθούν, θα αναστρέψουν πρύμνη και έστω στην έσχατη στιγμή θα κινηθούν γοργά και δραστήρια στην κατεύθυνση της σωτηρίας της εσωτερικής παραγωγής και της ανάπτυξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου