Η γνωστή φράση «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα» φαίνεται να μην έχει πλέον πρακτική αξία στην μνημονιακή καθημερινότητά μας.
Στο πολιτικό σκηνικό της χώρας το οποίο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, κυριαρχείται σε κυβερνητικό επίπεδο από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ η αντίστοιχη πρόταση, που θα ταίριαζε περισσότερο, είναι: « Οι κότες κάνανε τ’ αυγά ή μήπως τα κοκόρια».
Και αυτό διότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα δύο κόμματα ομοιάζουν με βρωμερά κοτέτσια, όπου οργιάζουν τα νταβραντισμένα κοκόρια της τρόϊκας. (Ενίοτε βέβαια μαθόντες ότι «σκύβουμε» πλακώνουνε και διάφοροι ευρωπαίοι «γύφτοι», αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία της υπόθεσης). Από δε τις σκοτεινές και σαδομαζοχιστικές συνευρέσεις τους παράγονται ως γνωστόν μέτρα, τα οποία υπό την μορφή «αυγών» προσφέρονται πειθαναγκαστικά στους ιθαγενείς με κακαρίσματα του τύπου ότι "θα σώσουν την χώρα". Τα οποία αυγά εξωτερικά είναι χρυσοποίκιλτα και πανέμορφα, αλλά όταν σπάνε ξεπετιούνται κάτι φίδια, που δηλητηριάζουν την οικονομία και σακατεύουν τα νοικοκυριά.
Η ουσία λοιπόν της υπόθεσης είναι ότι από την πρώτη ημέρα παράδοσης της διακυβέρνησης της χώρας στους διεθνείς τοκογλύφους, κάθε "αυγό" που εκσφενδονίζονταν από το «κοτέτσι» της πλατείας Συντάγματος στο κεφάλι των ανυποψίαστων ιθαγενών συνοδευόταν και με μια έντονη δημόσια (διακαναλική) συζήτηση στη βάση του υπαρξιακού ερωτήματος: «Οι κότες της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έκαναν το αυγό ή μήπως τα κοκόρια της τρόϊκας;».
Στο πρώτο διάστημα εφαρμογής των μνημονιακών πολιτικών, οι πρωτοκλασάτες «κότες» της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ απαντούσαν με ειλικρίνεια ότι τα μέτρα δεν ήταν δικές τους επιλογές, αλλά ήταν εντολές της τρόϊκας.
Αργότερα, μετά το παλλαϊκό κράξιμο αποφάσισαν ότι επικοινωνιακά ήταν καλλίτερο να λένε στους ιθαγενείς πως τα μέτρα ήταν ιδέες δικές τους μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο του μνημονίου, το οποίο εν πάση περιπτώσει και αν δεν το επέβαλλε η τρόϊκα θα έπρεπε να το είχαμε σχεδιάσει μόνοι μας.
Επειδή όμως έστω και έτσι ο λαός συνέχισε να τους κράζει σκέφθηκαν εν όψει των εκλογών ένα νέο επικοινωνιακό τρυκ. Σκέφθηκαν ότι θα ήταν πιο έξυπνο να πληροφορούνται εγκαίρως τις επιθυμίες της τρόϊκας. Να τις εμφανίζουν ως δήθεν δικές τους προτάσεις-διεκδικήσεις και στην συνέχεια μετά την δήθεν αποδοχή τους από την τρόϊκα να προβάλλουν τους εαυτούς τους ως σκληρούς και επιτυχημένους εθνικούς διαπραγματευτές.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της παράτασης του μνημονίου μέχρι το 2015, την οποία παρουσίασε ως φαεινή ιδέα ο κος Βενιζέλος και μετά άρχισε να παραπονείται ο κος Σαμαράς ότι ήταν δική του και μετά ως διά μαγείας διάφορα «κοκόρια» από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την ΕΕ, την Γερμανική καγκελαρία άρχισαν να την βλέπουν με συμπάθεια και να λένε ότι δεν δέχονται καμία παρέκκλιση από το μνημόνιο, αλλά το θέμα της παράτασης του χρόνου εφαρμογής θα ήταν διατεθειμένοι να το συζητήσουν. (Υπό την προϋπόθεση ότι από τις εκλογές θα τους προκύψει μία «συνεργάσιμη» κυβέρνηση προερχόμενη από τα συμπαθή «κοτέτσια» ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και Σια).
Σπουδαία σύλληψη!!!
Υποτίθεται ότι η ιδέα είναι ελληνική και ότι οι δανειστές μας θα υποκύψουν στην διαπραγματευτική δεινότητα των κκ Σαμαρά-Βενιζέλου και στο τέλος θα χρωστάμε και χάρη στη μεγαλοψυχία τους….
Άλλη μια παιδαριώδης επικοινωνιακή εφεύρεση αυτών των χρεωκοπημένων πολιτικών, που δεν μπορεί να πείσει ούτε τους πλέον αφελείς ψηφοφόρους.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο ουσιαστικός ρόλος του ΔΝΤ είναι η δημιουργία προϋποθέσεων για την καταλήστευση του εθνικού πλούτου των κρατών που πέφτουν στο δόκανό του.
Είναι πασίδηλο ότι το ενδιαφέρον των Γερμανικών και λοιπών πολυεθνικών εταιριών δεν είναι ούτε η στήριξη της Ελλάδας, ούτε η διάσωση της Ευρωζώνης, αλλά η ιδιοποίηση του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου της χώρας.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η υλοποίηση του ληστρικού σχεδίου «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας έχει μείνει στα χαρτιά και σίγουρα δεν προλαβαίνει να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2013, που λήγει η ισχύς του μνημονίου.
Χρειάζονται λοιπόν τουλάχιστον άλλα δυό χρονάκια για να προλάβει μια πρόθυμη κυβέρνηση να φέρει σε πέρας το «μεγάλο φαγοπότι».
Το «μεγάλο φαγοπότι», το οποίο σημειωτέον, όλως συμπτωματικά, αποτελεί την λυδία λίθο του κου Σαμαρά για την δήθεν κάλυψη του ελλείμματος.
Αυτή είναι η αλήθεια πίσω από τους επικοινωνιακούς φανφαρονισμούς του διδύμου της μνημονιακής υποτέλειας.
Το ξεπούλημα της χώρας αντί πινακίου φακής είναι η «κρυφή ατζέντα» των κκ. Σαμαρά-Βενιζέλου. Η κρυφή ατζέντα η οποία βολεύει αφάνταστα όχι μόνο τους ξένους κερδοσκόπους, αλλά και τους ντόπιους διαπλεκόμενους μεγαλοεργολάβους και πάσης φύσεως μιζαδόρους.
Και ακριβώς για την ευόδωση αυτής της κρυφής ατζέντας (όχι προς Θεού για την χαλάρωση των μέτρων λιτότητας) είναι απολύτως απαραίτητη η παράταση ισχύος του μνημονίου.
Οι βαρύγδουπες «εθνοσωτήριες» λοιπόν ιδέες των κκ Βενιζέλου –Σαμαρά είναι στην πραγματικότητα ο δούρειος ίππος, που προσφέρεται στους λιμοκτονούντες ιθαγενείς προκειμένου να ξεγελασθούν να τους ξαναψηφίσουν και να διευκολυνθεί έτσι η διαδικασία απογύμνωσής τους από τα τελευταία υπολείμματα της εθνικής και ιδιωτικής τους περιουσίας.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω εκτός από το ρητό περί κότας και αυγού, ένα ακόμη στερεότυπο της αρχαίας αυτή τη φορά γραμματείας χρήζει αναθεώρησης.
Το γνωστό ρητό «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες» (λατινιστί timeo Danaos et dona ferentes), καθ’ όσον τουλάχιστον αφορά στην σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα, θα πρέπει να διασκευασθεί σε «φοβού τα βρωμοκοτέτσια της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και εθνοσωτήριες προτάσεις κομίζοντα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου