Με πανηγυρικό τρόπο και τη συνήθη βαρύγδουπη ρητορική η εξοχοτάτη Υπουργός Ανάπτυξης συνοδευόμενη από τον πολυχρονεμένο Επίτροπο Περιφερειακής Ανάπτυξης κο Γιοχάνες Χαν ανακοίνωσαν στους ιθαγενείς επιχειρηματίες ότι οι αυτών μεγαλειότητες αποφάσισαν ευαρέστως να λύσουν το πρόβλημα ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων με την χορήγηση του αστρονομικού ποσού του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ.
Σε τί χρονικό ορίζοντα θα συντελεσθεί αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο; Αμεσότατα, μέχρι το τέλος του 2013 (!). Δηλαδή με τον ιλιγγιώδη ρυθμό των 47,5 εκατομμυρίων το μήνα !!!
Πώς θα διοχετευθεί; Μέσω του ασφαλούς διαύλου των τραπεζών, οι οποίες εξ άλλου έχουν επιδείξει εξαιρετικά επιτυχημένο έργο μέχρι τώρα σε σχέση με τα εκατόν τριάντα δισεκατομμύρια, που έχουν αποσπάσει από το πενόμενο Ελληνικό Δημόσιο στη βάση πανομοιότυπων εθνοσωτήριων υποσχέσεων και αναπτυξιακών σχεδιασμών.
Για να έχουμε ένα μέτρο αξιολόγησης του ποσού αρκεί να σκεφθούμε ότι σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία μόνο οι ακάλυπτες επιταγές του 2011 ήταν διπλάσιες (2.083.073.720 €) από το ποσό «σωτηρίας» των δύο γκουρού της Ευρω-ελληνικής (υπ)ανάπτυξης, ενώ οι ακάλυπτες επιταγές Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2012 είναι υπερεξαπλάσιες (298.576.123 €) του μηνιαίου φιλόδοξου ποσού-στόχου «τόνωσης» της ρευστότητος της αγοράς.
Άλλο παράδειγμα; Το «αστρονομικό» ποσό, που κατά την ευφυή αντίληψη των δύο εκλαμπρότατων πολιτικών θα αναστρέψει τον κατήφορο της εγχώριας επιχειρηματικότητας είναι ισόποσο με το επίδομα ελεημοσύνης του ενός δις ευρώ, που η τότε νεοεκλεγείσα κυβέρνηση Παπανδρέου είχε διανείμει τον Δεκέμβριο του 2009 στους απόρους, εκπληρώνοντας σχετική προεκλογική της υπόσχεση για πρώτη και τελευταία φορά (έκτοτε παραβίασε όλες τις υπόλοιπες).
Άλλο παράδειγμα; Σύμφωνα με το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την ΖΗΜΕΝΣ (σελ.363) η ζημιά του Δημοσίου εκτιμάται ότι υπερβαίνει τα 2 δις ευρώ, δηλαδή η παρούσα Κυβέρνηση με τον πρόσφατο συμβιβασμό της χάρισε στον πολυεθνικό Γερμανικό διαφθορέα ποσό διπλάσιο από την μεγαλόψυχη ελεημοσύνη του κου Γιοχάνες Χαν (!).
Με άλλα λόγια αν ο κος Παπαδήμος και η κυβέρνησή του (υπερβαίνοντας τα όρια του ειδικού σκοπού, ο οποίος υποτίθεται ότι τους ανατέθηκε) για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν και οι νοήμονες πολίτες υποπτεύονται, δεν είχαν προχωρήσει σ’ αυτήν την κατάπτυστη συμφωνία συμβιβασμού, η εγχώρια επιχειρηματικότητα θα μπορούσε θεωρητικά να ενισχυθεί άμεσα με ποσό διπλάσιο από αυτό που υποτίθεται ότι θα της χορηγηθεί με το σταγονόμετρο στους επόμενους 21 μήνες (!).
Και το πιο φρικαλέο: Προχθές το βράδυ (20.3.2012) κατά την ψήφιση της δανειακής συμβάσεως στη Βουλή καταγγέλθηκε (σελ..42 πρακτικών) ότι το Ελληνικό Δημόσιο ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλλει προμήθειες διαχείρισης και εκταμίευσης του νέου δανείου ποσοστού εκάστης 0,5%, που με απλά λόγια αντιστοιχούν σε ποσό μεγαλύτερο από ένα δις ευρώ. Υπέρογκες προμήθειες την ίδια στιγμή, που στραγγαλίζονται οι συνταξιούχοι για να εξοικονομηθούν 325 εκ. ευρώ και εμπαίζονται οι απελπισμένοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες με αναιμικά προεκλογικά πυροτεχνήματα ευτελούς αξίας και αμφιβόλου μετεκλογικής εφαρμογής.
Η αγορά έχει υποστεί μη αναστρέψιμη κατάρρευση. Χιλιάδες έντιμοι επαγγελματίες έχουν οδηγηθεί στην οικονομική εξαθλίωση, την πτώχευση, ακόμη και στην αυτοκτονία.
Επί πέντε χρόνια το κυβερνητικό κατεστημένο αδιαφορεί, ομφαλοσκοπεί, ακκίζεται, ολιγωρεί, φλυαρεί, πηγαινοέρχεται στις Βρυξέλλες και αναμασάει υποσχέσεις, που τελευταία μάλιστα δεν έχουν καμία πιθανότητα να τηρηθούν, αφού αυτός που τις δίνει συνηθέστατα την επομένη αλλάζει υπουργικό θώκο.
Καληώρα σαν την εξοχοτάτη Υπουργό Ανάπτυξης, η οποία αφού έβαλε σε τάξη την Παιδεία έφυγε κι «άφησε πίσω της συντρίμμια» (κατά το λαϊκό άσμα), για να πάει να βάλει μπροστά την ανάπτυξη, από όπου είχε μόλις αφήσει πίσω του συντρίμμια ο έτερος εκλαμπρότατος κος Χρυσοχοΐδης, που πήγε να ανασυγκροτήσει τα συντρίμμια του κου Παπουτσή. (Τι περίπτωση loser κι αυτή για το βιβλίο Γκίνες. Παραιτήθηκε από το Υπουργείο για να καταφέρει να χάσει τις εσωκομματικές εκλογές προτού συμμετάσχει σ’ αυτές….!!!).
Περιπαίζουν λοιπόν ασύστολα τους ξελιγωμένους μικρομεσαίους «ιθαγενείς» πουλώντας τους φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Σε αγαστή συνεργασία με τον Γερμανικό παράγοντα προσποιούνται ότι κόπτονται για την σωτηρία των ελληνικών επιχειρήσεων, την ώρα που απεργάζονται την ολοκληρωτική καταστροφή τους. Γνωρίζουν καλλίτερα από τον καθένα ότι τα χρήματα που δήθεν θα διαθέσουν δεν φθάνουν ούτε «για στραγάλια». Ότι ακόμη και αυτά τα ψίχουλα δεν έχουν καμιά ελπίδα να φθάσουν στις ξεψυχισμένες επιχειρήσεις, αλλά θα εξαφανισθούν στην «μαύρη τρύπα» των τραπεζών, όπου ήδη έχουν εξανεμισθεί 130 δις και όπου έχουν προγραμματισθεί να σπαταληθούν πάνω από τα μισά χρήματα του νέου δανείου.
Και το χειρότερο από όλα μεθοδεύουν ένα ασφυκτικό περιβάλλον δολοφονικού αθέμιτου ανταγωνισμού, που προβλέπει Fast Truck, ειδικές ζώνες, ειδική επενδυτική τράπεζα και άλλα πολλά ειδικά προνόμια για τις ξένες, ιδιαίτερα τις Γερμανικές, πολυεθνικές επιχειρήσεις.
Μεθοδεύουν δηλαδή την διάσωση της Γερμανικής επιχειρηματικότητας επί του πτώματος των Ελληνικών επιχειρήσεων και την εξασφάλιση του Γερμανικού πλεονάσματος διά της πτωχεύσεως των Ελλήνων πολιτών.
Εάν η δύσμοιρη Ελλάδα διέθετε Εθνική αστική τάξη και εάν οι εγχώριοι επιχειρηματικοί συνδικαλιστικοί φορείς διέθεταν στοιχειώδη νοημοσύνη, ακούγοντας τους Κυβερνητικούς σχεδιασμούς και βλέποντας τα καμώματα της πολιτικής ελίτ, θα έπρεπε να είχαν βάλει μαύρες σημαίες σε όλες τις βιομηχανίες, σε όλες τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, σε όλα τα μαγαζάκια της χώρας…
Aντ’ αυτού παγιδεύουν τα μέλη τους παραμυθιάζοντάς τους ότι θα πετύχουν να γίνουν ανταγωνιστικοί διά της εσωτερικής υποτιμήσεως, που περνάει μέσα από τον μισθολογικό σφαγιασμό του εργατοϋπαλληλικού προσωπικού τους.
Φρούδες ελπίδες, αφού οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ αντιλαμβάνονται ότι και αυτά τα δήθεν ευνοϊκά για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων μέτρα λαμβάνονται με τέτοιους ρυθμούς όπου να εξασφαλίζεται ότι κανείς Έλληνας επιχειρηματίας δεν θα προλάβει να «αξιοποιήσει»…
Η «κινεζοποίηση» της Ελλάδας θα συντελεσθεί με μαθηματική ακρίβεια την στιγμή που θα πτωχεύει ο τελευταίος Έλληνας επιχειρηματίας και θα εισέρχεται «ελπιδοφόρος» στη χώρα ο πρώτος Γερμανός «επενδυτής».
Και είθε ο Θεός να με βγάλει ψεύτη, αλλά όπως θα μας δοθεί η ευκαιρία να αναλύσουμε τις επόμενες μέρες, η κινεζοποίηση των Ελλήνων δεν είναι ούτε «τιμωρία», ούτε «πείραμα», ούτε «μοχλός διάσωσης» των Ελληνικών εργοστασίων.
Είναι θέμα ζωής και θανάτου της Γερμανικής οικονομίας, που δεν είναι ούτε ισχυρή, ούτε βιώσιμη υπό τις παρούσες συνθήκες και κυρίως με βάση τις προβλέψιμες προοπτικές δεν έχει καμιά ελπίδα σωτηρίας της χωρίς το ολοκαύτωμα του Ευρωπαϊκού νότου και όχι μόνον…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου