Σχεδόν επί τροχάδην διεξήχθηκαν οι παρελάσεις ενώπιον ελάχιστων ψοφοδεών επισήμων και με το λαό αποκλεισμένο, απωθούμενο, ψεκαζόμενο με χημικά, διωκόμενο, συλλαμβανόμενο.
Για πρώτη φορά σε ειρηνική περίοδο από το 1821 μέχρι σήμερα το παραδοσιακό σκηνικό του καθιερωμένου «πάνδημου εορτασμού» της εθνικής επετείου σκηνοθετήθηκε σε ένα σουρεαλιστικό πλαίσιο που προέβλεπε παντελή απουσία του δήμου, καναδυό αξιοθρήνητους καρεκλοκένταυρους, ελάχιστους «προσκεκλημένους» χειροκροτητές και χιλιάδες τραγικές φιγούρες αστυνομικών σε διατεταγμένη υπηρεσία καταδιώξεως των εξαθλιωμένων Ρωμιών, που θα είχαν την αποκοτιά να πλησιάσουν στους τόπους παρελάσεως.
Μετά την καταστρατήγηση της συνταγματικής νομιμότητας, μετά τον ευτελισμό της Δημοκρατίας, μετά την διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, η βεβήλωση των εθνικών εορτών με τις πρόσφατες κυβερνητικές ασχημίες ήταν νομοτελειακά αναμενόμενη.
Υπό το πρόσχημα της δήθεν προστασίας του εορταστικού τελετουργικού, με μια άνευ προηγουμένου επίδειξη κατασταλτικής ισχύος, που δεν αποτόλμησαν ούτε στρατοκρατικά καθεστώτα η Κυβέρνηση Βενιζέλου-Σαμαρά διέπραξε άλλη μια απερίγραπτη ύβρη ενάντια στους αγωνιστές του 1821 και εν τέλει ενάντια στο εθνικό αίσθημα αυτού του μεγάλου αλλά κατά τον εθνικό ποιητή «πάντοτε ευκολόπιστου και πάντα προδομένου» λαού.
Θα μπορούσαν να είχαν αφήσει να γίνουν οι παρελάσεις με τους μαθητές, τους δασκάλους, τους γονείς, τους παππούδες και όλο το λαό παρόντα να συμμετέχει σε μια πανηγυρική, λυτρωτική εθνική πανδαισία μνήμης, τιμής και ανώτερων συναισθημάτων. Αρκούσε να συστήσουν διακριτικά στους «επισήμους» να αποφύγουν την διέλευση από το κέντρο των πόλεων. Θα μπορούσαν για μερικές ώρες το πρωΐ της Κυριακής να αυτοπεριορισθούν στα πρωϊνάδικα των καναλιών και στα καφενεία των κομματικών τους γραφείων.
Όμως προτίμησαν να κινητοποιήσουν χιλιάδες άμοιρους αστυνομικούς για να επιβάλλουν την ανεπιθύμητη παρουσία τους σε μια μοναχική «πανήγυρη», ένα καταθλιπτικό εορτασμό, σε μια υβριστική ψευτοαπόδοση τιμής.
Πρόκειται για τον ορισμό της πολιτικής σχιζοφρένειας.
Διόλου παράξενο για πολιτικούς ολετήρες, που έχουν την αλαζονεία να αυτοπροσδιορίζονται ως σωτήρες και που επιμένουν να εξουσιάζουν τον τόπο αδιαφορώντας για τα αισθήματα των πολιτών και τις απόψεις των ψηφοφόρων.
Στηριζόμενοι στην ισχύ των δυνάμεων καταστολής και όχι στην αγάπη του λαού, όπως ακόμη και απολυταρχικά πολιτεύματα στο παρελθόν συνήθιζαν να προβάλλουν ως προμετωπίδα.
Διόλου παράξενο για τους πολιτικούς κληρονόμους του Κολέτη και του Μαυροκορδάτου, που με τις ίδιες πρακτικές του δανεισμού από τις ξένες δυνάμεις υποθήκευσαν τον τόπο επί γενεές γενεών και έβαλαν τον λαό στο περιθώριο, παραμερίζοντας και εξοντώνοντας τους οπλαρχηγούς και αποκλείοντας από τα αξιώματα όσους είχαν δώσει το αίμα και τις περιουσίες τους για την απελευθέρωση της πατρίδας.
Και εδώ ακριβώς βεβαίως τεράστιες ανακύπτουν οι ευθύνες και της αριστεράς, η οποία άλλοτε από αβελτηρία και άλλοτε από κακώς εννοούμενη «προοδευτικότητα» το μεν επιτρέπει στην συντηρητική παράταξη να μονοπωλεί την «εθνικοφροσύνη», το δε της παραχωρεί το δικαίωμα να γράφει τη ιστορία στα μέτρα της.
Είτε ως αστική, είτε ως εθνική η επανάσταση του 1821, είναι μια μεγαλειώδης σελίδα της Ελληνικής ιστορίας, μια λαμπρή περίοδος απελευθερωτικών αγώνων και ως εκ τούτου είναι τουλάχιστον βλακώδης η παράλειψη της σύγχρονης αριστεράς να φωτίσει την ιστορική αλήθεια και εγκληματική η παραχώρηση ελεύθερου του πεδίου σε διάφορους καλοθελητές να παραχαράσσουν την ιστορία προς εξυπηρέτηση πολυποίκιλων σκοτεινών συμφερόντων.
Η υπονόμευση της γλώσσας και η κατάργηση της ιστορικής μνήμης είναι το εργαλείο αποσυντονισμού και εν τέλει εξανδραποδισμού ενός λαού.
Είναι φυσικό λοιπόν οι κάθε λογής επίδοξοι αποικιοκράτες και οι όποιοι ντόπιοι υπηρέτες τους να μετέρχονται κάθε μέσου, ώστε να αποκόπτουν τις νεότερες γενιές από την γλωσσική παράδοση και από την ιστορική αλήθεια. Να συσκοτίζουν κρίσιμες ιστορικές στιγμές, να εξωραΐζουν εθνικές μειοδοσίες και να δυσφημούν ηρωϊκές προσωπικότητες.
Είναι επομένως καθήκον των προοδευτικών ανθρώπων να διασώσουν την γλώσσα και να διατηρήσουν ζωντανή την ιστορική μνήμη του έθνους, έτσι ώστε η παρούσα αλλά και οι επερχόμενες γενεές να έχουν ρίζα και πυξίδα.
Η αλήθεια για τις παρελάσεις.
Εκτός των άλλων χθες καταρρίφθηκε και ένας ακόμη μύθος σύμφωνα με τον οποίον κάποιοι ψευτοαριστεροί είναι εναντίον των παρελάσεων και αποτελούν αιτία για την κατάργησή τους.
Η πραγματικότητα κατέδειξε ότι ο λαός, ανεξάρτητα από μειοψηφίες ψευτοπροοδευτικών και ψευτοπατριωτών, συναισθηματικά είναι δεμένος με τις ηρωϊκές στιγμές της ιστορικής του διαδρομής και επιθυμεί θερμά να συμμετέχει σε εκδηλώσεις τιμής και μνήμης. Η πραγματική απειλή είναι αυτοί που στήνουν κάγκελα και απαγορεύουν στον λαό τη συμμετοχή. Αυτοί οι ίδιοι που έχουν κάνει την αγγλική επίσημη γλώσσα της διοίκησης της χώρας και που έχουν παραχαράξει την διδακτέα ύλη των σχολικών βιβλίων και όχι μόνο την στορική.
** Στις φωτογραφίες το σπίτι στο οποίο ξεκίνησε τη δράση της η Φιλική εταιρία και η δίγλωσση πλάκα που είναι ανηρτημένη στην είσοδό του, όπως είναι σήμερα στην Οδησσό.
** Στις φωτογραφίες το σπίτι στο οποίο ξεκίνησε τη δράση της η Φιλική εταιρία και η δίγλωσση πλάκα που είναι ανηρτημένη στην είσοδό του, όπως είναι σήμερα στην Οδησσό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου