Κουΐζ: «Βρες το επόμενο προπαγανδιστικό καλαμπούρι».

Η προπαγάνδα υπήρξε διαχρονικά βασικό εργαλείο κατάκτησης και συντήρησης της εξουσίας στα ολιγαρχικά καθεστώτα.

Ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε πολιτειακές ωραιοποιήσεις και πολιτικάντικους βερμπαλισμούς, ουδείς πλέον σ’ αυτή τη χώρα αμφιβάλει για το είδος και την ποιότητα της κατ’ επίφασιν κυρίαρχης και κατ’ ευφημισμόν καλούμενης Ελληνικής Δημοκρατίας. (τουτ’ αυτό βεβαίως, για να είμαστε δίκαιοι,  ισχύει και για  το σύνολο των Ευρωπαϊκών «δημοκρατιών», και όχι μόνον).

Θα ήταν λοιπόν αδύνατο να μην κυριαρχείται ο χώρος της καθημερινής ενημέρωσης από  άθλιους μύθους της κυρίαρχης προπαγάνδας.

 Πεδίον δόξης λαμπρόν για διάφορα αργυρώνητα «παπαγαλάκια», στρατευμένους επαγγελματίες κάθε λογής  που αναζητούν συμπληρωματικό εισόδημα (καθηγητάδες, λογιστάδες, κ.λ.π) και φυσικά για φιλόδοξους δημοσιογράφους της ελεεινής μορφής.

Το πρόβλημα μας ως λαού  είναι ότι παράγουμε πάρα πολλά τέτοια «μπουμπούκια».

Το πρόβλημά τους ως επαγγελματιών της προπαγάνδας, ότι υπάρχει υπερκορεσμός του επαγγέλματος, με αποτέλεσμα να έχει χαθεί το μέτρο της αξιοπρεπούς και συνακόλουθα πειστικής ψευδολογίας.

 Είναι πραγματικά αστείο. Οι άνθρωποι παράγουν περισσότερη προπαγάνδα από όση μπορούμε να καταναλώσουμε ως πολίτες και το σπουδαιότερο περισσότερη από όση είναι ικανοί να διαχειρισθούν.

Εξ άλλου, ας  μην ξεχνάμε ότι η ποιότητα της προπαγάνδας έχει να κάνει με την ποιότητα των εγκεφάλων που την παράγουν και η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από την ποιότητα των εγκεφάλων, που την διακινούν.

Παράδειγμα η πρόσφατη γελοία ιστορία με το παρ’ ολίγον πραξικόπημα. Δεν πέρασαν ούτε είκοσι τέσσερεις ώρες και η βροχή των διαψεύσεων από παντού όχι μόνο κατέρριψε τον άθλιο προπαγανδιστικό μύθο, αλλά  ανέδειξε περίτρανα ότι αν υπήρξε κάποια σκευωρία εις βάρος του πολιτεύματος, αυτή δεν πρέπει να αναζητηθεί στις τάξεις των Ελλήνων Αξιωματικών, αλλά στις «παράγκες» των πληρωμένων κονδυλοφόρων.

Εξ άλλου, όπως ήδη γράψαμε και στο twitter οι επίδοξοι πραξικοπηματίες, αν υπάρχουν, δεν «προλαμβάνονται», συλλαμβάνονται. Κι αν δεν υπάρχουν, τότε εγκαλούνται και τιμωρούνται παντοιοτρόπως οι ευφάνταστοι «ρεπόρτερ» (πειθαρχικά και ποινικά).

Αλήθεια γιατί δεν έχει ακόμη ανησυχήσει η ΕΣΗΕΑ; Οι εισαγγελικές αρχές; Περί ποίων τυρβάζουν ο ΥΠΕΘΑ ως πολιτικός επί κεφαλής και εκπρόσωπος του κατασυκοφαντούμενου στρατεύματος και ο Υπουργός Δικαιοσύνης ως πολιτικός  προϊστάμενος της αδρανούσας  Εισαγγελικής Αρχής;

Γιατί άραγε υπήρξε τόσο μεγάλη κυβερνητική και κρατική ευαισθησία για τον δημοσιογράφο, που δημοσιοποίησε μια υποτιθέμενη λίστα του ΣΔΟΕ με κάποια πρωτοκλασάτα πολιτικά ονόματα και από την άλλη επιδεικνύεται μια τόσο προκλητική ανοχή για το δημοσιογραφικό χαλκείο των υπονομευτικών για το πολίτευμα και συκοφαντικών για το στράτευμα σεναρίων;

Ευτυχώς που οι σύγχρονοι Γκεμπελίσκοι είναι μικρόνοες και πάντως μειωμένης ευφυΐας ως προς τους πολίτες, με αποτέλεσμα οι μυθοπλασίες τους να γίνονται ευκόλως αντιληπτές και καταγέλαστες.

Έτσι αν κάποιος  ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει μια φθηνή  διασκέδαση δεν έχει να παρά να παρακολουθήσει ένα συγκεκριμένο τηλεοπτικό κανάλι και δη τα σχόλια ενός συγκεκριμένου «έγκριτου» δημοσιογράφου παίζοντας με την παρέα του το κουΐζ «Βρες το επόμενο προπαγανδιστικό καλαμπούρι».

Μετά λοιπόν το φιάσκο του πραξικοπήματος, το νέο μυθιστόρημα, που πρώτο και πάλι πλασάρει το σεσημασμένο δελτίο ειδήσεων είναι το καλαμπούρι με το κακό ΔΝΤ εναντίον του οποίου μάχεται η κυβέρνηση και την καλή Γερμανική αποικιοκρατία, που θα  στηρίξει την Ελλάδα.

Υπάρχει πιο ηλίθια επινόηση; Υπάρχει πιο αστείος ισχυρισμός; Υπάρχει μεγαλύτερη αρλούμπα;

Προφανώς όχι . Κι όμως αυτοί οι ευτυχώς ολιγοφρενείς προπαγανδιστές της συμφοράς βαυκαλίζονται ότι οι ιθαγενείς θα το καταπιούν αμάσητο. 

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο ενδοτισμός της συγκυβέρνησης είχε γίνει ιδιαίτερα αηδιαστικός στην κοινή γνώμη. Την ίδια στιγμή ο αντιγερμανισμός και η ιδέα μιας ειονεί εμπόλεμης κατάστασης με το λεγόμενο Δ’ οικονομικό Ράιχ έχει αρχίσει να λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις πανευρωπαϊκά.

Χρειαζόταν λοιπόν ένα αντίδοτο στο διπλό αυτό επικοινωνικό Βατερλώ.

Η στοχοποίηση του ΔΝΤ τους φάνηκε ως καλή διέξοδος. Ο κος Πρωθυπουργός «ξαναφοράει την εθνική φανέλα», η ΕΚΤ βγαίνει από το κάδρο των τοκογλύφων και η κα Μέρκελ, τουτέστιν η Γερμανική μπότα μετατρέπεται σε προστάτιδα φίλη.

Πείτε μου τώρα ποιος ηλίθιος σ’ αυτόν τον καθημαγμένο τόπο δεν αντιλαμβάνεται  ότι η τρόϊκα είναι μια τριάδα ομοούσιος και αχώριστος, όπου όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά έχουν ένα κοινό στόχο και διακριτούς, πλην απολύτως αρμονικούς ρόλους;

Ποιός δεν γνωρίζει ότι το ΔΝΤ είναι ένα εργαλείο επιβολής συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, που στην περίπτωση της Ευρώπης έχουν ως επί τω πλείστον γερμανική ταυτότητα;

Ποιος δεν γνωρίζει ότι το ΔΝΤ είναι εκ προορισμού περιστασιακό ενώ η Γερμανική αποικιοκρατία πρόορισται να μακροημερεύσει, επομένως είναι βολικό και αναγκαίο η απέχθεια του Έλληνα «μουζίκου» να διοχετευθεί στον περιπλανώμενο Τόμσεν και να αγιοποιηθεί ο μόνιμος Γερμανός τοποτηρητής κος Ράχενμπαχ και γενικά οι συμπατριώτες του;

Ο καθένας  είναι ικανός να υποψιασθεί  ότι εν όψει των επερχόμενων εκλογών η κα Μέρκελ έχει ανάγκη τις εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους των Ελλήνων ομογενών και επομένως από «κακή μάγισσα» πρέπει να μεταφορτωθεί σε «καλή μητερούλα» των Ελλήνων αναξιοπαθούντων, που ξαφνικά της «ματώνουν την καρδιά».

Όσο για το ανέκδοτο του «σκληροτράχηλου» κου Στουρνάρα και του «εθνικού ήρωα» Πρωθυπουργού και των συνεταίρων του «ιπποτών με τις κόκκινες κορδέλες», αυτό μπορεί να ήταν καλό για τους καύσωνες του Αυγούστου, αλλά τώρα πια εισερχόμαστε στους παγετώνες της χειμερινής ύφεσης….

Το κακό λοιπόν δεν είναι ότι βαλλόμαστε  απλώς από μια ελεεινή προπαγάνδα. Το κακό είναι ότι πρόκειται για μια ελεεινή προπαγάνδα εξαιρετικά κακόγουστη και αποκαρδιωτικά ηλίθια.

Χαρακτηριστική της απέραντης ηλιθιότητας των εμπνευστών της  είναι εκτός των άλλων και η συγκυρία, που επέλεξαν.  Διότι αυτή τη στιγμή το ΔΝΤ, σύμφωνα με το δικό τους ρεπορτάζ , συγκρούεται με την Γερμανική αδιαλλαξία στο θέμα  της ανάγκης περαιτέρω περικοπής του Ελληνικού χρέους. 

Πόσο λοιπόν κατάλληλη είναι η παρούσα περίοδος για να στοχοποιηθεί  ο οργανισμός, που κουτσά στραβά προωθεί μια συμφέρουσα για την χώρα ιδέα και να ωραιοποιηθεί  ο Γερμανικός παράγοντας, που επιμένει στην σκληρή γραμμή της κερδοσκοπίας της ΕΚΤ και των Γερμανικών Τραπεζών;

Προφανώς η χοντροκομμένη αυτή προπαγάνδα που μας σερβίρεται ανηλεώς σε υπερβολικές δόσεις στη διάρκεια των βραδυνών δελτίων ουδένα μπορεί να πείσει και καταλήγει σχεδόν πάντα μπούμερανγκ για αυτούς που σχεδιάσθηκε να εξυπηρετήσει.

Το ερώτημα πάντως δεν είναι γιατί οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Γκεμπελίσκοι της συμφοράς επιμένουν στις ανοησίες τους.

Το ερώτημα είναι γιατί τα αφεντικά τους επιμένουν να τους απασχολούν.

Με αυτά τα λεφτά δεν θα μπορούσαν άραγε να βρουν κάποιους καλλίτερους;

Αν πράγματι όχι , τότε υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ… 

Πηγή φωτογραφίας:

http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Holocaust/goebbels.html