Όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε από την πρώτη στιγμή, κατά την τριήμερη διαδικασία της Βουλής, ιδιαίτερη σημασία δεν παρουσίαζε αυτή καθεαυτή η πρόταση δυσπιστίας, της οποίας η τελική τύχη ήταν ούτως ή άλλως προδιαγεγραμμένη. Αντίθετα εξαιρετικό ενδιαφέρον είχαν η στάσεις και οι θέσεις των κομμάτων και ιδιαίτερα των μικρών, γιατί βεβαίως η στάση της εγκαλούμενης κυβέρνησης και οι χειρισμοί της έχουσας την πρωτοβουλία αξιωματικής αντιπολίτευσης ήσαν εξ ίσου προβλέψιμα θέματα και εν πολλοίς δεν παρουσίασαν εκπλήξεις.
Η αντιφατική στάση του ΛΑΟΣ
Ενδιαφέρουσα για παράδειγμα είναι η στάση του ΛΑΟΣ. Αναλώθηκε επί μέρες να καταγγέλλει με όλα τα μέσα και σε όλα τα μήκη κύματος το ΠΑΣΟΚ για συμπαιγνία με την κυβέρνηση. Το βασικό επιχείρημα ότι ανάλωσε το υπέρτατο όπλο της αντιπολίτευσης, την πρόταση μομφής, σε ένα έλασσον θέμα, όπως το ασφαλιστικό, όπου μάλιστα η Κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα πειθαρχίας των βουλευτών της.
Έτσι κατά την επιχειρηματολογία του ΛΑΟΣ, ο κ. Παπανδρέου προσέφερε καλές υπηρεσίες στον κ. Καραμανλή, γιατί στερώντας τον εαυτό του από τη δυνατότητα να υποβάλει νέα μομφή στους επόμενους έξι μήνες, απήλλαξε τον Πρωθυπουργό από το άγχος να αντιμετωπίσει μια ψηφοφορία για ψήφο εμπιστοσύνης σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα, όπως το Σκοπιανό, όπου η πειθαρχία των βουλευτών του μοιάζει να μη είναι δεδομένη.
Η επιχειρηματολογία αυτή του κ. Καρατζαφέρη θα μπορούσε να ήταν πειστική, αν και η τελική του στάση στη Βουλή ήταν συνεπής προς αυτή.
Όμως κατά την τελική ψηφοφορία το ΛΑΟΣ, επέλεξε να δηλώσει παρών.
Όλοι γνωρίζουν ότι η δήλωση «παρών» σε μια τέτοια ψηφοφορία είναι στην ουσία ταυτόσημη της δήλωσης οιονεί «απών». Είναι σαν να δηλώνεις ότι εγώ κανονικά θα έπρεπε να βγω έξω από την αίθουσα, αλλά προτίμησα να μείνω μέσα γιατί έξω βρέχει και ρίχνει καλαπόδια.
Όταν όμως καταγγέλλεις μέσα και έξω από τη Βουλή επί μήνες μια κυβέρνηση, ότι βλάπτει τα μείζονα εθνικά συμφέροντα και τη στιγμή, που σου δίνεται η ευκαιρία να την καταψηφίσεις, έστω για άλλο δευτερεύον θέμα, εσύ αρνείσαι να την εκμεταλλευτείς και με τη στάση σου διευκολύνεις την «κατακριτέα» κυβέρνηση να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, για να συνεχίσει το εθνικά «καταστροφικό» της έργο, τότε πως μπορείς να είσαι αξιόπιστος?
Δικαιολογίες του τύπου ότι η κυβέρνηση δεν θα έπεφτε, ακόμη και αν την ψήφιζε ο κ. Καρατζαφέρης δεν είναι επαρκώς πειστικές και οπωσδήποτε είναι πολιτικά απρόσφορες.
Στην πολιτική κάθε πράξη ανεξάρτητα από το άμεσο αποτέλεσμά της έχει την σημειολογία της.
Και το μήνυμα που εκπέμπεται από μια πρόδηλη διάσταση λόγων και έργων αφήνει ιδιαίτερα ισχυρό εντύπωμα στη συνείδηση των απλών ψηφοφόρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου