Μετά τις αθλιότητα της «διαρροής» της μελέτης από την ΕΘΝΙΚΗ, ήρθε σήμερα το εβδομαδιαίο δελτίο της Alpha Bank, για να καταστήσει απολύτως εναργή και στο τελευταίο ψηφοφόρο την βδελυρή διαπλοκή, που διασυνδέει συγκεκριμένους τραπεζικούς, πολιτικούς, δημοσιογραφικούς και επιχειρηματικούς κύκλους με τους Γερμανούς επίδοξους επικυρίαρχους.
Αν διαβάσει κανείς το κατάπτυστο κείμενο του δελτίου, που δημοσιεύεται σε έγκριτα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης θα φρίξει από την ταυτότητα προβλέψεων και συμπερασμάτων με την τρομοκρατική προπαγάνδα, που αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα.
Αν μάλιστα δεν γνωρίζει ότι πρόκειται για οικονομικό δελτίο, εύκολα θα σχηματίσει την εντύπωση ότι διαβάζει κάποιο προεκλογική φυλλάδα της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ.
Πρόκειται τωόντι για ένα αμιγώς πολιτικό κείμενο. Όσο πιο λαϊκιστικό, όσο πιο σκοταδιστικό, όσο πιο εκφοβιστικό, όσο πιο φανατικό, θα μπορούσε να επινοήσει ό πλέον αρρωστημένος και πολιτικά επιστρατευμένος (αν)εγκέφαλος.
Αυτό όμως που είναι πράγματι απελπιστικά ανησυχητικό δεν είναι η κτηνωδία μερικών banksters, οι οποίοι συστρατεύονται με χρεωκοπημένους πολιτικούς και ξένους τοκογλύφους προκειμένου να δώσουν την έσχατη απέλπιδα μάχη για την σωτηρία της «φαμίλιας» τους.
Στην προσπάθειά τους οι άθλιοι αυτοί τρομοκράτες να εκβιάσουν την λαϊκή ψήφο, δεν διστάζουν να απαξιώσουν τα πολιτικά κόμματα, στα οποία καταλογίζουν «αβάστακτη ελαφρότητα» και ενώ κατηγορούν τους πολιτικούς ότι «η πολιτική αντιπαράθεση διεξάγεται με τρόπο που πλήττει την οικονομική σταθερότητα… με αποτέλεσμα το τραπεζικό σύστημα να υφίσταται τις επιπτώσεις της αβεβαιότητας», διαπράττουν οι ίδιοι ένα παρόμοιο θανάσιμο αμάρτημα.:
«Αυτοί (οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι) θαείναι που με την απώλεια του ευρώ θα δουν τον μισθό τους και ενδεχομένως καιτις αποταμιεύσεις τους να εξανεμίζονται χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν», προφητεύουν ασύστολα οι αχρείοι κινδυνολόγοι, αδιαφορώντας για την ζημιά που μετά βεβαιότητος προκαλείται στις ίδιες τις τράπεζες από τέτοιου είδους κινδυνολογία.
Διότι τι πιο απλούστερο να κατανοήσει κανείς ότι η απειλή απώλειας των καταθέσεών του ισοδυναμεί για τον μικροκαταθέτη με προσκλητήριο μαζικής ανάληψης. Πολλώ μάλλον όταν αυτή η απειλή προέρχεται με τον πλέον επίσημο τρόπο από την ίδια την διοίκηση της τράπεζας του.
Είναι λοιπόν τόσο ηλίθιοι, τόσο αυτοκαταστροφικοί, τόσο άσχετοι οι συντάκτες αυτών των θλιβερών κειμένων;
Προφανώς όχι.
Θεωρούν άραγε ότι το διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών υπερβαίνει σε σημασία την ίδια την βιωσιμότητα των τραπεζών τους; Πιθανόν ναι.
Το βέβαιο όμως είναι ότι αποκαλύπτουν με την αήθη πρακτική τους την σήψη του συνόλου ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
Σήψη η οποία έχει αποδυναμώσει πλήρως την πολιτική ελίτ και απειλεί ευθέως να οδηγήσει σε τεράστια κοινωνική περιπέτεια ολόκληρη της Ευρώπη.
Δεν είναι τυχαίο όπου οι τραπεζίτες αποκαλύπτονται πλέον αδιάφοροι μπροστά στο ενδεχόμενο μαζικής ανάληψης των όσων καταθέσεων έχουν απομείνει στις τράπεζές τους.
Έτσι κι αλλιώς φρόντισαν με τις φούσκες, τις «γαλαντόμες» επενδύσεις τους και τις αστρονομικές αμοιβές τους να ροκανίσουν τα αποθεματικά τους. Έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια παραμένουν όρθιες οι περισσότερες εξ αυτών ελέω «ανακεφαλαιοποιήσεων».
Τουτέστιν αφού με τη φαύλη και αχαρακτήριστη διαχείριση οδήγησαν τις τράπεζες στα όρια της χρεωκοπίας, επέρριψαν τα βάρη της διάσωσής τους στις πλάτες των Ευρωπαίων φορολογουμένων, οι οποίοι υποχρεώνονται εκβιαστικά (για να μη χάσουν δήθεν τις καταθέσεις τους) να πληρώνουν αβάστακτους φόρους και να υφίστανται αφόρητη λιτότητα, προκειμένου να εξυπηρετούνται δάνεια προς ανακεφαλαίωση των τραπεζών.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της Ελλάδας, όπου τα ποσά στήριξης των τραπεζών από το 2008 υπερβαίνουν το ήμισυ του δημοσίου χρέους της χώρας.
Θεωρητικά ο υπαρξιακός ρόλος των τραπεζών είναι η συλλογή των αποταμιεύσεων των καταθετών και η παροχή ρευστότητος στην αγορά δια της δανειοδοτήσεως της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Αυτό που βιώνουμε όμως τα τελευταία χρόνια είναι η απόλυτη τραπεζική διαστροφή.
Οι τράπεζες εξανέμισαν τις καταθέσεις σε οικονομικώς ασύνετες δραστηριότητες. Ακολουθούν πολιτικές εξόντωσης των επιχειρήσεων και υπονόμευσης της αγοράς. Και έχουν μετατραπεί σε βαμπίρ απορρόφησης των δημοσίων εσόδων, παρά το γεγονός ότι έχουν επιδοθεί σε μια πρωτοφανή παρασιτική δράση, έχοντας επιβάλλει την διαμεσολάβησή τους (τουτέστιν την είσπραξη προμήθειας) και στις πλέον απλούστερες των οικονομικών μας συναλλαγών.
Και ενώ έχουν κάθε λόγο να ντρέπονται για τις εγκληματικές τους πρακτικές, έχουν την απίστευτη αναίδεια να εμφανίζονται ως τιμητές της δημοκρατίας, κατήγοροι των κομμάτων, παιδονόμοι των ψηφοφόρων.
Να απειλούν τους πολίτες και να επιχειρούν να εκβιάσουν την ψήφο τους υπέρ των συγκεκριμένων ευρωπαϊκών πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων που υπηρετούν με το αζημίωτο.
Και τέτοιος είναι ο πανικός τους, όπου επιδίδονται σε κινήσεις και δημόσιες διατυπώσεις, οι οποίες συνιστούν ευθεία παράβαση του επαγγελματικού τους καθήκοντος.
Στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν το σαρκίον τους εγκληματούν κατά των τραπεζών τους και υπονομεύουν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και εντεύθεν το ευρώ και την Ευρωζώνη.
Πρωτοφανής σήψη. Απίθανη διαστροφή.
Ας τους αξιολογήσουν οι πολίτες.
Ας τους χαίρονται οι πολιτικοί υποτελείς τους.