Εμφανώς τρομοκρατημένος από τα συντριπτικά εκλογικά αποτελέσματα και τις έντονες αναταράξεις, που προκάλεσαν στο εσωτερικό του κόμματός του ο κος Σαμαράς, προχώρησε από προχθές το απόγευμα σε ένα απονενοημένο διάβημα επανασυγκόλησης των συνιστωσών της ευρύτερης συντηρητικής παράταξης.
Καλώς ή κακώς στα αξιοπρεπή κόμματα των σοβαρών δυτικών δημοκρατιών οι ηγεσίες, που δεν πετυχαίνουν τους στόχους τους, αλλάζουν άνευ άλλου τινός την επομένη των εκλογών. Αυτό έπραξε ο κος Σαρκοζί, αυτό όφειλε να πράξει και ο κος Σαμαράς. Πολλώ μάλλον καθ’ όσον έτσι έχει συμβεί στο παρελθόν με όλους ανεξαιρέτως τους αρχηγούς της ΝΔ, παρότι ουδείς από τους προκατόχους του δεν είχε προκαλέσει ήττα τόσο τεραστίων διαστάσεων.
Αφού λοιπόν προεκλογικά κατάφερε να διασπάσει την ΝΔ πλείστα όσα κομμάτια, ων ουκ έστι αριθμός, αφού φρόντισε να διαγράψει τα πλέον ικανά και έντιμα στελέχη του κόμματος, πανικόβλητος πλέον μετά την οικτρή του αποδοκιμασία από το εκλογικό σώμα, θυμήθηκε την αξία της ενότητος της κεντροδεξιάς, σε μια ύστατη προσπάθεια να σταματήσει τις φυγόκεντρες κινήσεις και τις έντονες εσωκομματικές ζυμώσεις αποκαθήλωσής του.
Δυστυχώς όμως εξ αιτίας του αφόρητου πανικού και της πλήρους σύγχυσής του αντί καλέσματος ενότητος εξέπεμψε κρωγμούς μισαλλοδοξίας και διχασμού.
Αντί να σημάνει προσκλητήριο πανεθνικής ομοψυχίας προς άσκηση πίεσης στον ξένο παράγοντα, πίεσης αλλαγής της πολιτικής λιτότητας, αυτός επεδίωξε να διχάσει τους Έλληνες χωρίζοντάς τους σε δεξιούς και αριστερούς κατά τα πρότυπα της εμφυλιοπολεμικής περιόδου της δεκαετίας του ’50.
Δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς σοβαρός άνθρωπος στην ΝΔ, εκτός από μερικούς ίσως ανεγκέφαλους του στενού περιβάλλοντός του, που να πιστεύουν ότι αυτού του είδους οι παρωχημένες συνταγές, μπορεί να έχουν την παραμικρή απήχηση στους ψηφοφόρους.
Ιδιαίτερα σ’ αυτούς, που προτίμησαν αντιμνημονιακούς σχηματισμούς και παρακολούθησαν επί δύο μέρες με πικρία τα χοντροκομμένα τερτίπια του κου Σαμαρά, ο οποίος αν και ο μόνος, που είχε αριθμητική δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης, φρόντισε να καταθέσει χωρίς την παραμικρή προσπάθεια την σχετική εντολή.
Γιατί άραγε; Επειδή πλέον μετά το καθαρό αντιμνημονιακό μήνυμα της κάλπης δεν υπήρχαν άλλα περιθώρια για ψέματα και ανακυβιστήσεις;
Και σαν να μην έφθανε η άτακτη αποφυγή κυβερνητικών ευθυνών, δεν δίστασε για το κακώς εννοούμενο προσωπικό πολιτικό του συμφέρον να στείλει μήνυμα στην Ευρώπη ότι αυτός παραμένει πιστός στην μνημονιακή γραμμή και πρόθυμος συνεργάτης του κου Σόϊμπλε, την ώρα που ο Ελληνικός λαός προσπαθεί να στείλει ένα μήνυμα στο παγκόσμιο οικονομικό διευθυντήριο, ότι δεν δέχεται περαιτέρω εξαθλίωση.
Είναι πλέον ή βέβαιο ότι η όψιμη «ενωτική» προσπάθεια του κου Σαμαρά θα πέσει στο κενό, όπως άκαρπη θα παραμείνει και η στυγερή επιδίωξή του να διχάσει τον Ελληνικό λαό.
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ έχουν οριστικά κόψει τις γέφυρες με τους «προθύμους» να ξεπουλήσουν την δημόσια περιουσία και προφανώς ο κος Μάνος και η κα Μπακογιάννη δεν έχουν κανένα λόγο να συμπορευθούν με τον ηττημένο . Συνεργαζόμενοι μεταξύ τους μπορούν να προσδοκούν πολύ περισσότερες έδρες από όσες θα τους προσέφερε ο κος Σαμαράς.
Κανείς δεν πρόκειται να εμπιστευθεί ένα αποτυχημένο, ο οποίος στην φάση της παντοδυναμίας του δεν δίστασε να πετάξει έξω από το κόμμα ακόμη και αυτούς που τον ανέδειξαν στην ηγεσία μόνο και μόνο για να ενισχύσει το αρχηγικό του προφίλ, και ο οποίος τώρα στη φάση της συντριβής του τους ξαναθυμήθηκε.
Η «ενωτική πρωτοβουλία Σαμαρά» λοιπόν θα αποδειχθεί σύντομα σαπουνόφουσκα, που απλώς θα επιβεβαιώσει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι σπεσιαλίστας μόνο στις διασπάσεις και τους διχασμούς και όχι στις συνενώσεις.
Παρ’ όλα αυτά μπορεί να δημιουργήσει μια παράπλευρη εκλογική δυναμική, η οποία είναι ικανή να εξαφανίσει τελείως τα πενιχρή εκλογική βάση του κου Βενιζέλου.
Αν δηλαδή η εκλογική μάχη διεξαχθεί ανάμεσα στην «ανιευρωπαϊκή αριστερά» του κου Τσίπρα και την «ευρωπαϊκή δεξιά» του κου Σαμαρά, τότε το ΠΑΣΟΚ του κου Βενιζέλου, που δεν μπορεί να ενταχθεί σε καμία από τις δυο ομάδες, θα βρεθεί ανάμεσα σε δύο συμπληγάδες.
Έτσι και αλλιώς η κεντρική εκλογική μονομαχία θα διεξήγετο ανάμεσα στο πρώτο (εν δυνάμει κυβέρνηση) και στο δεύτερο (εν δυνάμει αξιωματική αντιπολίτευση) κόμμα. Όμως η πανικόβλητη κίνηση Σαμαρά απειλεί να μην αφήσει ίχνος ζωτικού χώρου στον δυστυχή κο Βενιζέλο.
Συμπέρασμα: Γράφαμε και τις προάλλες ότι η κυρίαρχη αντίθεση στις παρούσες συνθήκες είναι «μνημόνιο-αντιμνημόνιο». Όσοι επιμένουν να την αγνοούν δεν έχουν καμιά ελπίδα να κερδίσουν ηγετικό ρόλο.
Οι σπασμωδικές κινήσεις Σαμαρά δεν σώζουν το ίδιο, αλλά αντίθετα εξασθενούν έτι περαιτέρω το μνημονιακό στρατόπεδο.
Θα πριμοδοτήσουν την ένωση Δημοκρατικής Συμμαχίας και Δράσης με αρκετούς ψηφοφόρους, που θα εγκαταλείψουν την ΝΔ σε περίπτωση νέων εκλογών.
Και θα απογειώσουν στην κυριολεξία τον ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλοντας σε μικρότερους αριστερούς σχηματισμούς να συνεργασθούν προεκλογικά μαζί του και καθιστώντας τον ιδανικό υποδοχέα των ψηφοφόρων, που θα εγκαταλείπουν μαζικά το διαλυόμενο ΠΑΣΟΚ.
Εκτός πραγματικότητας και εκτός παραταξιακής ιστορίας.
Στις πρόσφατες παραληρηματικές εμφανίσεις του ο αξιοδάκρυτος αρχηγός της ΝΔ κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ ότι ευαγγελίζεται την κρατικοποίηση ιδιωτικών τραπεζών και αναρωτήθηκε πως είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα «εξτρεμιστικά», που δεν έγιναν ποτέ και πουθενά, την ώρα που όλος ο κόσμος αντιθέτως προβαίνει σε ιδιωτικοποιήσεις και εν πάση περιπτώσει, η Ελλάδα δεν διαθέτει τα χρήματα.
Επειδή μάλλον ο πανικός έχει συσκοτίσει τελείως την μνήμη και την σκέψη του, μήπως θα πρέπει κάποιος από το επιτελείο του να του υπενθυμίσει ότι κρατικοποιήσεις τραπεζών γίνονται κάθε μέρα στον σύγχρονο δυτικό κόσμο. Κάνει ο φίλος του Ισπανός φιλελεύθερος πρωθυπουργός, ακόμη και ο νυν Αμερικανός Πρόεδρος; Μήπως θα πρέπει να τον πληροφορήσουν επίσης ότι και ο ιστορικός ιδρυτής της παράταξης στην οποία ηγείται και επιχειρεί να καταστρέψει, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, είχε προβεί στην κρατικοποίηση της Εμπορικής, όπως δεν είχε διστάσει και να βγάλει την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, όταν εκτίμησε πως αυτό ήταν τότε το συμφέρον της χώρας.
Και τέλος μήπως κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει ότι ήδη ο Ελληνικός λαός, τουτέστι το Ελληνικό δημόσιο έχει ήδη καταβάλλει 150 δις σε συγκεκριμένες ιδιωτικές τράπεζες και με βάση τη σύμβαση, που έχει υπογράψει ο ίδιος, προβλέπεται να καταβληθούν άλλα 50δις για την περίφημη (ανακεφαλαιοποίησή) τους. Πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνον υπήρξαν χρήματα, αλλά και ότι ήδη έχει καταβληθεί ποσό που υπερβαίνει την χρηματιστηριακή τους αξία.
Προς Θεού ο άνθρωπος έχει εκτροχιασθεί. Κινείται πλέον εκτός σύγχρονης πραγματικότητας και μακράν της παραταξιακής ιστορίας.
Έχει ξεφύγει… Tragic
Κάποιος θα πρέπει να τον συγκρατήσει ή τουλάχιστον να του αλλάξει αυτόν, που του γράφει τους λόγους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου