Μετά τα ουρανοβάμονα παραληρήματα Σαμαρά την σκυτάλη παρέλαβαν ο κος Βενιζέλος με την κα Παπαρήγα.
Ο μεν πρώτος προέβη σε θλιμμένες διαπιστώσεις ότι ο Ελληνικός λαός δεν αγαπάει την αλήθεια και προτιμάει να του λένε ευχάριστα πράγματα, η δε δεύτερη ότι πρέπει να ξαναγίνουν εκλογές προκειμένου οι ψηφοφόροι να διορθώσουν την ψήφο τους.
Κάθε σχολιασμός της ανοησίας που περιέχουν δηλώσεις αυτού του τύπου προφανώς περιττεύει.
Θα περιορισθούμε μόνο να επισημάνουμε, σε όσους επιμένουν να ακολουθούν τέτοιου πολιτικού διαμετρήματος προσωπικότητες, ότι η έσχατη κατάντια ενός πολιτικού και ο αψευδής δείκτης απόλυτης πνευματικής συγχύσεως είναι η επίρριψη στο λαό των ευθυνών για την δική του ανεπάρκεια.
Μπορούμε δε επίσης να διαβεβαιώσουμε υπεύθυνα τους ατυχείς οπαδούς τους ότι η παρουσία αυτών των συμπτωμάτων συμπίπτει συνήθως χρονικά με την αδήριτη ανάγκη πολιτικής συνταξιοδότησης των τοιούτων αυθαδέστατων πολιτικών ηγετίσκων.
Επιπροσθέτως τι άλλο από θυμηδία αλλά και θλίψη για το κατάντημα του Κινήματος μπορούν να προκαλέσουν οι εξωφρενικές δηλώσεις του κου Βενιζέλου ότι κατάφερε να οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στο ποσοστό, που υπήρξε η αφετηρία του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου.
Είναι βέβαια κατανοητό αυτός, ο οποίος αδυνατεί να ανιληφθεί την σημερινή καθημερινότητα στην οποία πρωταγωνιστεί, να μη διαθέτει την αναγκαία νοητική επάρκεια για να καταλάβει ιστορικά γεγονότα από τα οποία απουσίαζε.
Κάποιος όμως από αυτούς που ακόμα τον περιστοιχίζουν (π.χ ο κος Απόστολος Κακλαμάνης, ο κος Παπουτσής, ο κος Τζουμάκας) οφείλουν για την διάσωση της δικής τους σοβαρότητας να του επισημάνουν την απλή διαφορά:
Ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και το πήγε στο 13% εκ του μηδενός (αύξηση μαθηματικώς απείρου μεγέθους). Ετούτος δε παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ εκ του ασφαλούς και στο 40% και το πήγε στο 13% (μείωση πολιτικώς επαίσχυντη).
Και κυρίως ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου στήριξε την πολιτική του ισχύ στην αγάπη του λαού σεβόμενος το συμβόλαιο σοσιαλιστικής εμπνεύσεως, που συνήψε μαζί του και υπερασπιζόμενος σκληρά τα εθνικά δικαιώματα του τόπου.
Ενώ ετούτος διέλυσε το ΠΑΣΟΚ κάνοντας το λαομίσητο εξ αιτίας της αναξιοπιστίας, της συγκάλυψης των σκανδάλων, της ενδοτικότητας προς τον ξένο παράγοντα, της εφαρμογής σκληρών αντιλαϊκών μέτρων και της στροφής του Κινήματος σε ένα ιδεολογικά ανερμάτιστο ψευδώνυμο σοσιαλδημοκρατικό νεοφιλελεύθερο οπορτουνισμό με αμιγώς ιδιοτελή χαρακτηριστικά.
Εγγίζει δε πλέον τα όρια πολιτειακού εκτροχιασμού η συγχορδία κάποιων ελεεινών Ευρωπαίων γραφειοκρατών με μια αηδιαστική κουστωδία αργυρώνητων δημοσιογράφων, που προσπαθούν λυσσαλέα να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες πολίτες.
Καθώς και η επιμονή των ηττημένων των εκλογών να παραχαράσσουν την λαϊκή εντολή προκειμένου να παραμείνουν γαντζωμένοι στην εξουσία, που δεν τους ανήκει, που δεν την δικαιούνται και όπου η έστω και για μία ώρα περαιτέρω παραμονή τους αποτελεί πολιτικό σκάνδαλο.
Χωρίς αιδώ, χωρίς αισχύνη αυθαδιάζουν στο προσκήνιο και βυσσοδομούν στο παρασκήνιο για να βρούν λύση να παραμείνουν στην κυβέρνηση αυτοί, που ο λαός καταδίκασε για την φαύλη πολιτική τους.
Συμπεριφέρονται ως να μη έγιναν εκλογές.
Ως να μη καταποντίσθηκαν στο 13 και το 18% αναδεικνυόμενοι πλέον όχι σε απλώς ισχνή αλλά και σε απεχθή μειοψηφία.
Παραχαράσσουν τα μηνύματα της κάλπης και ψευδολογούν για δήθεν οικουμενικές κυβερνήσεις.
Που ακούσθηκαν οικουμενικές κυβερνήσεις του 32% πειθήνιες στον ξένο παράγοντα, υποχείριες των τραπεζιτών και των μεγαλοεργολάβων, βασανιστικές για το λαό, καταδιωκτικές για την Ελληνική επιχειρηματικότητα, εκποιητικές για την δημόσια και ιδιωτική περιουσία.
Οικουμενικές κυβερνήσεις που για να στηθούν δεν φθάνει η «καλπονοθεία» της επιδότησης του βραχεία κεφαλή πρώτου εκλογικά αποδοκιμασμένου κόμματος, αλλά παρίσταται αναγκαία και η εξεύρεση κάποιου πολιτικού σαλτιμπάγκου, που να δεχθεί να παίξει το ρόλο του Εφιάλτη της Ελληνικής Πολιτείας.
Κάποιου ο οποίος να αγνοήσει τα λαϊκά κελεύσματα, να απεμπολήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, να θυσιάσει την προσωπική του αξιοπρέπεια και να συμπράξει στην ωμή παραχάραξη του εκλογικού αποτελέσματος, τουτέστι στον στυγνό σφετερισμό της εξουσίας.
Δέσμιοι των υπογραφών τους και θύματα του υπερφίαλου εγωϊσμού τους δεν αντιλαμβάνονται ότι μια τέτοια κυβέρνηση θλιβερής μειοψηφίας ούτε οικουμενική μπορεί να είναι, ούτε προγράμματα λαομίσητα θα μπορέσει να εφαρμόσει, παρά μόνο νέα αβάστακτα δεινά θα επισωρεύσει στην καθημαγμένη πατρίδα
.
Ματαιοπονούν λοιπόν και ίδιοι και οι ξένοι και ντόπιοι παράγοντες, που τους στηρίζουν. Γιατί όπως προκύπτει αυτονοήτως από την πολιτική ιστορία του ανδρός, αλλά και από τις σημερινές ξεκάθαρες δηλώσεις του ο κος Κουβέλης έχει πλήρη επίγνωση ότι οι «αλεπούδες οι κουτσονούρες ψάχνουν και για άλλη κουτσονούρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου