Όπως αποκαλύφθηκε χθες από την εφημερίδα (11.05.08) «ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ», στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας αναρτήθηκε κείμενο στο οποίο κατηγορείται ευθέως η χώρα μας για επεκτατικές βλέψεις έναντι της γείτονος χώρας, για προσπάθεια αποσταθεροποίησης και υπονόμευσης της εδαφικής της ακεραιότητας.
Επαναφέρονται τα ζητήματα των γκρίζων ζωνών στο αιγαίο, οι γνωστές θέσεις της Άγκυρας για το FIR Αθηνών και ανανεώνεται η δήλωση περί CASUS BELLI για την περίπτωση, που η χώρα μας κάνει χρήση του δικαιώματός της για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια.
Εξ άλλου επαναλαμβάνονται με οξύτητα οι κατηγορίες εναντίον μας για δήθεν καταπίεση των μειονοτήτων με έμφαση στη θρησκευτική μειονότητα της Θράκης, για την οποία αναλαμβάνει η Τουρκία ρόλο προστάτιδας και αναγορεύει ως επίσημο εκπρόσωπο την «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δ.Θράκης».
Ποια είναι η Ελληνική αντίδραση?
Σύμφωνα με την επίσημη δήλωση του κ. Γ.Κουμουτσάκου, που προκλήθηκε από ερώτηση δημοσιογράφων και δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, η τουρκική ιστοσελίδα «αξιολογείται σε κάθε της λεπτομέρεια» και η χώρα μας κάνει τις «ενδεικνυόμενες διπλωματικές ενέργειες» προς την τουρκική πλευρά, ενώ «τηρεί συνεχώς ενήμερη» την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τι είχες Γιάννη? Τι είχα πάντα.
Η Τουρκία ακολουθεί μια σταθερή επιθετική πολιτική, που δημιουργεί μεθοδικά προηγούμενα και τετελεσμένα σημαντικής βαρύτητας για το διεθνές δίκαιο και η Ελληνική πλευρά παρακολουθεί ως αμήχανος παρατηρητής την κινητικότητα της Τουρκικής διπλωματίας, σαν να επρόκειτο για χώρα άλλου ημισφαιρίου.
Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έχει εντείνει τις δραστηριότητές της στο Αιγαίο.
Έχει αυξήσει δραματικά τις παραβιάσεις του εναερίου χώρου.
Έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών στα Βαλκάνια με στόχο την υλοποίηση των στόχων της για δημιουργία μουσουλμανικού τόξου και έχει αναπτύξει έντονη διπλωματική δραστηριότητα εντός του Ελληνικού εδάφους, αναβαθμίζοντας θρασύτατα αυτήν την δραστηριότητα σε επίπεδο Πρωθυπουργού και Υπ. Εξωτερικών με τις αντίστοιχες επισκέψεις τους στη Θράκη.
Στον αντίποδα αυτής της απαράδεκτης κατάστασης η Ελλάδα εφαρμόζει σταθερά κάποιες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας συνταγές όπως προκύπτει και από την στερεότυπη επίσημη δήλωση του ΥΠΕΞ. Ποιες είναι αυτές?
Παρακολουθεί χαμηλοβλεπούσα.
Αξιολογεί με άγνωστα αξιολογικά κριτήρια.
Αποφεύγει επιμελώς την ενημέρωση του Ελληνικού λαού.
Σε τι ακριβώς λοιπόν χρησιμεύουν αυτές οι παρατηρήσεις και αξιολογήσεις;
Μήπως π.χ για ακαδημαϊκή κατανάλωση σε εκπόνηση στατιστικών του τύπου στις πόσες παραβιάσεις εναερίου χώρου προκύπτει πτώση μαχητικού αεροσκάφους;
Όταν σχετικά θέματα έρχονται στη δημοσιότητα από τις εφημερίδες, προβαίνει σε ολιγόλογες, αόριστες και επιμελώς στρογγυλοποιημένες ανακοινώσεις, που στόχο έχουν μάλλον την συσκότιση παρά την υπεύθυνη ενημέρωση.
Η παντί τρόπω αποφυγή δυσαρέσκειας της γείτονος έχει αναχθεί σε δόγμα υψηλής διπλωματίας.
Βεβαίως προβαίνουμε στις «ενδεικνυόμενες διπλωματικές ενέργειες».
Αλλά ποιες ακριβώς είναι αυτές; Σκότος και έρεβος επικρατεί.
Και πόσο «ενδεικνυόμενες» είναι πράγματι; Γιατί αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος ο συγκεκριμένος επιθετικός προσδιορισμός δεν επιβεβαιώνεται.
Και «η ενημέρωση» της Ευρωπαϊκής ένωσης σε τι ακριβώς συνίσταται και σε τι ακριβώς χρησιμεύει;
(Ας αντιπαρέλθουμε μια εύλογη παρατήρηση ότι παραδόξως γίνεται αναφορά μόνο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και όχι και του ΟΗΕ, καθώς και του ΝΑΤΟ για θέματα της αρμοδιότητός του).
Αν ενημερώνουμε για παράδειγμα περί του περιεχομένου της Τουρκικής ιστοσελίδας, είναι μάλλον παντελώς άχρηστο. Διότι η Ευρωπαική Ενωση μπορεί εύκολα να ενημερωθεί δι’ ιδίων μέσων και δεν έχει χρεία πληροφοριοδότη.
Αν ενημερώνουμε για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, μάλλον ερχόμαστε δεύτεροι και καταϊδρωμένοι, διότι η Τουρκία φροντίζει με πολύ μεγαλύτερη διπλωματική κινητικότητα (και όχι μόνον) να τηρεί σταθερά ενήμερους όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τις κατ’ ιδίαν κυβερνήσεις.
Αν ενημερώνουμε περί των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου, αυτό έχει κάποια διπλωματική αξία εφ’ όσον συνοδεύεται και από σχετικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο συγκροτημένης εξωτερικής πολιτικής.
Διότι άλλως είναι κινήσεις μάλλον αρμοδιότητος φωτορεπόρτερ, απολύτως αλυσιτελείς σε διπλωματικό επίπεδο.
Δηλαδή τι ακριβώς αντιλαμβάνεται ο μέσος Ευρωπαίος αξιωματούχος όταν από τι μια μεριά τον «ενημερώνουμε» για τα εις βάρος της χώρας μας τουρκικά κατορθώματα και από την άλλη δηλώνουμε ασμένως την επιθυμία μας να ενταχθεί η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Μήπως του δίνουμε την εντύπωση ότι «τα τραβάει το πετσί μας»; Οπότε καλύτερα να έλειπε η ενημέρωση και ίσως καλύτερα να προφασιζόμαστε και εμείς πλήρη άγνοια;
Ίσως καλύτερα, όπως συχνά κάνουμε για εσωτερικά προβλήματα, να παριστάνουμε το (ιπτάμενο) παγώνι, το οποίο όταν πληροφορείται κάτι δυσάρεστο «πέφτει από τα σύννεφα».
Αυτή η τακτική εξ’ άλλου ταιριάζει γάντι και με την ουρανοβάμονα μεθοδολογία ασκήσεως της εξωτερικής πολιτικής κατά τα τελευταία χρόνια.
Ως γνωστόν η νέα διακυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την παλιομοδίτικη διπλωματία του σχεδιασμού, των πρωτοβουλιών και της κινητικότητας και έχει εισάγει την υψηλού επιπέδου διπλωματία της …χημείας και της κουμπαριάς.
Η πεπαλαιομένη παραδοσιακή διπλωματία θέλει κόπο. Η μοντέρνα δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Καταργείς τις χρονοβόρες και επίμοχθες διπλωματικές προσπάθειες.
Υποβάλεις σε χημικά τεστ τον Πρωθυπουργό ή τον Πρόεδρο της χώρας, που σε ενδιαφέρει.
Βρίσκεις ποιανού «ταιριάζει η χημεία» με τον Έλληνα Πρωθυπουργό και προχωράς στην αναγκαία κουμπαριά.
Κατόπιν δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε ιδιαίτερο. Απλώς παρακολουθείς, αξιολογείς, ενημερώνεις τους φίλους και συμμάχους (ποτέ τον Ελληνικό λαό) και πάει λέγοντας (ή μάλλον κλαίγοντας).
Αν τώρα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, προσποιείσαι ότι το αγνοείς και «πέφτεις από τα σύννεφα».
Ενίοτε διαρρέεις ότι είσαι δυσαρεστημένος με τους χειρισμούς άλλων πολιτικών ή υπηρεσιακών παραγόντων.
Καθ’ όσον για τα αρνητικά αποτελέσματα ουδέποτε ευθύνεται η νέα διπλωματική φόρμουλα.
Απλώς ίσως χρειάζεται να αντικατασταθούν κάποιοι διπλωμάτες και στη θέση τους να τοποθετηθούν κατά περίπτωση χημικοί και προξενήτρες.
Επαναφέρονται τα ζητήματα των γκρίζων ζωνών στο αιγαίο, οι γνωστές θέσεις της Άγκυρας για το FIR Αθηνών και ανανεώνεται η δήλωση περί CASUS BELLI για την περίπτωση, που η χώρα μας κάνει χρήση του δικαιώματός της για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια.
Εξ άλλου επαναλαμβάνονται με οξύτητα οι κατηγορίες εναντίον μας για δήθεν καταπίεση των μειονοτήτων με έμφαση στη θρησκευτική μειονότητα της Θράκης, για την οποία αναλαμβάνει η Τουρκία ρόλο προστάτιδας και αναγορεύει ως επίσημο εκπρόσωπο την «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δ.Θράκης».
Ποια είναι η Ελληνική αντίδραση?
Σύμφωνα με την επίσημη δήλωση του κ. Γ.Κουμουτσάκου, που προκλήθηκε από ερώτηση δημοσιογράφων και δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, η τουρκική ιστοσελίδα «αξιολογείται σε κάθε της λεπτομέρεια» και η χώρα μας κάνει τις «ενδεικνυόμενες διπλωματικές ενέργειες» προς την τουρκική πλευρά, ενώ «τηρεί συνεχώς ενήμερη» την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τι είχες Γιάννη? Τι είχα πάντα.
Η Τουρκία ακολουθεί μια σταθερή επιθετική πολιτική, που δημιουργεί μεθοδικά προηγούμενα και τετελεσμένα σημαντικής βαρύτητας για το διεθνές δίκαιο και η Ελληνική πλευρά παρακολουθεί ως αμήχανος παρατηρητής την κινητικότητα της Τουρκικής διπλωματίας, σαν να επρόκειτο για χώρα άλλου ημισφαιρίου.
Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία έχει εντείνει τις δραστηριότητές της στο Αιγαίο.
Έχει αυξήσει δραματικά τις παραβιάσεις του εναερίου χώρου.
Έχει αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών στα Βαλκάνια με στόχο την υλοποίηση των στόχων της για δημιουργία μουσουλμανικού τόξου και έχει αναπτύξει έντονη διπλωματική δραστηριότητα εντός του Ελληνικού εδάφους, αναβαθμίζοντας θρασύτατα αυτήν την δραστηριότητα σε επίπεδο Πρωθυπουργού και Υπ. Εξωτερικών με τις αντίστοιχες επισκέψεις τους στη Θράκη.
Στον αντίποδα αυτής της απαράδεκτης κατάστασης η Ελλάδα εφαρμόζει σταθερά κάποιες αμφιβόλου αποτελεσματικότητας συνταγές όπως προκύπτει και από την στερεότυπη επίσημη δήλωση του ΥΠΕΞ. Ποιες είναι αυτές?
Παρακολουθεί χαμηλοβλεπούσα.
Αξιολογεί με άγνωστα αξιολογικά κριτήρια.
Αποφεύγει επιμελώς την ενημέρωση του Ελληνικού λαού.
Σε τι ακριβώς λοιπόν χρησιμεύουν αυτές οι παρατηρήσεις και αξιολογήσεις;
Μήπως π.χ για ακαδημαϊκή κατανάλωση σε εκπόνηση στατιστικών του τύπου στις πόσες παραβιάσεις εναερίου χώρου προκύπτει πτώση μαχητικού αεροσκάφους;
Όταν σχετικά θέματα έρχονται στη δημοσιότητα από τις εφημερίδες, προβαίνει σε ολιγόλογες, αόριστες και επιμελώς στρογγυλοποιημένες ανακοινώσεις, που στόχο έχουν μάλλον την συσκότιση παρά την υπεύθυνη ενημέρωση.
Η παντί τρόπω αποφυγή δυσαρέσκειας της γείτονος έχει αναχθεί σε δόγμα υψηλής διπλωματίας.
Βεβαίως προβαίνουμε στις «ενδεικνυόμενες διπλωματικές ενέργειες».
Αλλά ποιες ακριβώς είναι αυτές; Σκότος και έρεβος επικρατεί.
Και πόσο «ενδεικνυόμενες» είναι πράγματι; Γιατί αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος ο συγκεκριμένος επιθετικός προσδιορισμός δεν επιβεβαιώνεται.
Και «η ενημέρωση» της Ευρωπαϊκής ένωσης σε τι ακριβώς συνίσταται και σε τι ακριβώς χρησιμεύει;
(Ας αντιπαρέλθουμε μια εύλογη παρατήρηση ότι παραδόξως γίνεται αναφορά μόνο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και όχι και του ΟΗΕ, καθώς και του ΝΑΤΟ για θέματα της αρμοδιότητός του).
Αν ενημερώνουμε για παράδειγμα περί του περιεχομένου της Τουρκικής ιστοσελίδας, είναι μάλλον παντελώς άχρηστο. Διότι η Ευρωπαική Ενωση μπορεί εύκολα να ενημερωθεί δι’ ιδίων μέσων και δεν έχει χρεία πληροφοριοδότη.
Αν ενημερώνουμε για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, μάλλον ερχόμαστε δεύτεροι και καταϊδρωμένοι, διότι η Τουρκία φροντίζει με πολύ μεγαλύτερη διπλωματική κινητικότητα (και όχι μόνον) να τηρεί σταθερά ενήμερους όλους τους διεθνείς οργανισμούς και τις κατ’ ιδίαν κυβερνήσεις.
Αν ενημερώνουμε περί των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου, αυτό έχει κάποια διπλωματική αξία εφ’ όσον συνοδεύεται και από σχετικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο συγκροτημένης εξωτερικής πολιτικής.
Διότι άλλως είναι κινήσεις μάλλον αρμοδιότητος φωτορεπόρτερ, απολύτως αλυσιτελείς σε διπλωματικό επίπεδο.
Δηλαδή τι ακριβώς αντιλαμβάνεται ο μέσος Ευρωπαίος αξιωματούχος όταν από τι μια μεριά τον «ενημερώνουμε» για τα εις βάρος της χώρας μας τουρκικά κατορθώματα και από την άλλη δηλώνουμε ασμένως την επιθυμία μας να ενταχθεί η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Μήπως του δίνουμε την εντύπωση ότι «τα τραβάει το πετσί μας»; Οπότε καλύτερα να έλειπε η ενημέρωση και ίσως καλύτερα να προφασιζόμαστε και εμείς πλήρη άγνοια;
Ίσως καλύτερα, όπως συχνά κάνουμε για εσωτερικά προβλήματα, να παριστάνουμε το (ιπτάμενο) παγώνι, το οποίο όταν πληροφορείται κάτι δυσάρεστο «πέφτει από τα σύννεφα».
Αυτή η τακτική εξ’ άλλου ταιριάζει γάντι και με την ουρανοβάμονα μεθοδολογία ασκήσεως της εξωτερικής πολιτικής κατά τα τελευταία χρόνια.
Ως γνωστόν η νέα διακυβέρνηση έχει εγκαταλείψει την παλιομοδίτικη διπλωματία του σχεδιασμού, των πρωτοβουλιών και της κινητικότητας και έχει εισάγει την υψηλού επιπέδου διπλωματία της …χημείας και της κουμπαριάς.
Η πεπαλαιομένη παραδοσιακή διπλωματία θέλει κόπο. Η μοντέρνα δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Καταργείς τις χρονοβόρες και επίμοχθες διπλωματικές προσπάθειες.
Υποβάλεις σε χημικά τεστ τον Πρωθυπουργό ή τον Πρόεδρο της χώρας, που σε ενδιαφέρει.
Βρίσκεις ποιανού «ταιριάζει η χημεία» με τον Έλληνα Πρωθυπουργό και προχωράς στην αναγκαία κουμπαριά.
Κατόπιν δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε ιδιαίτερο. Απλώς παρακολουθείς, αξιολογείς, ενημερώνεις τους φίλους και συμμάχους (ποτέ τον Ελληνικό λαό) και πάει λέγοντας (ή μάλλον κλαίγοντας).
Αν τώρα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο, προσποιείσαι ότι το αγνοείς και «πέφτεις από τα σύννεφα».
Ενίοτε διαρρέεις ότι είσαι δυσαρεστημένος με τους χειρισμούς άλλων πολιτικών ή υπηρεσιακών παραγόντων.
Καθ’ όσον για τα αρνητικά αποτελέσματα ουδέποτε ευθύνεται η νέα διπλωματική φόρμουλα.
Απλώς ίσως χρειάζεται να αντικατασταθούν κάποιοι διπλωμάτες και στη θέση τους να τοποθετηθούν κατά περίπτωση χημικοί και προξενήτρες.
Σημ: Η φωτογραφία, η οποία θα μπορούσε mutatis mutandis να παρουσιάζει Ελληνα μεγαλοδιπλωμάτη επί το έργον, προέρχεται από το Alchemy web site.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου