Πρόσφατα είχαμε αναφερθεί στα χάλια, που παρουσίασε ο ελληνικός εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς.
Είχαμε επισημάνει προς πάσα κατεύθυνση, ότι ο μαξιμαλισμός, ο ακτιβισμός και ο μικροκομματισμός διασπούν βλακωδώς το εργατικό κίνημα και φουσκώνουν με ούριο άνεμο τα πανιά του κ. Αλογοσκούφη.(σχετική ανάρτηση εδώ)
Πριν αλέκτωρ λαλήσει το κωμικοτραγικό έργο επαναλαμβάνεται.
Σύσσωμος ο ελληνικός λαός αντιτίθεται στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με αφορμή τον ΟΤΕ προσπαθεί να διαδηλώσει αυτήν την αντίθεση.
Πως όμως μεθοδεύουν τον αγώνα τους οι μεγαλοφυείς συνδικαλιστικές ηγεσίες για την υποστήριξη μιας υπόθεσης στην οποία υπάρχει πλήρης ταύτιση απόψεων;
ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ ξεχωριστές συγκεντρώσεις και στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Καταιγίδα από απεργίες, αλλά η Κυβέρνηση δεν δίνει σημασία…., επισημαίνει ο δημοσιογράφος του ιντερνετικού « Έθνους».
Μα γιατί να δώσει σημασία σε ένα διασπασμένο και ασυντόνιστο εργατικό κίνημα?
Ας το καταλάβουν επιτέλους οι εργατοπατέρες και οι κομματικές ηγεσίες όλων των αποχρώσεων.
Μόνο η ενότητα των εργαζομένων μπορεί να επηρεάσει πολιτικές εξελίξεις και να αποδώσει αποτελέσματα.
Η διασπαστική στάση τους υπονομεύει στην ουσία τους λαϊκούς αγώνες και δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον αριστερισμό, ούτε με το μαρξισμό.
Είναι σκέτος κούφιος προοδευτισμός και συνδικαλιστικός αβδηριτισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου