Η Γερμανία του Σόϊμπλε δεν έχει θέση στην Ευρώπη.

Ο κος Παπούλιας προέβη χθες σε δηλώσεις, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν περιεχόμενο εύλογης συναισθηματικής εκτόνωσης ενός οποιουδήποτε κοινού Έλληνα, αλλά εκφερόμενες δημοσίως από τον Πρόεδρο μιας χώρας κινούνται στις παρυφές της διπλωματικής δεοντολογίας και θα λέγαμε ότι μάλλον τις υπερβαίνουν.
 

Ο κος Παπούλιας προφανώς ως παλαιός πολιτικός με μακρά ειδίκευση σε θέματα διεθνών σχέσεων  το γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλο.
Θα μπορούσαν να γίνουν πολλές υποθέσεις για τους ενδεχόμενους προσωπικούς λόγους, που οδήγησαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε αυτή την  διπλωματικώς αήθη συμπεριφορά.
Όμως η σημαντικότερη διαπίστωση στην οποία θα πρέπει να εστιάσει κανείς βρίσκεται αλλού.
Οι παραπονετικές, όσο και απαξιοτικές αναφορές του Έλληνα Προέδρου για ένα σημαίνων πρόσωπο της Γερμανικής κυβέρνησης, καθώς και για κατ’ ιδίαν ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Φιλανδία), καταδεικνύουν ότι η επηρμένη ανεγκέφαλη κεφαλή, που ονομάζεται Σόϊμπλε και η ομάδα  οικονομικών συμφερόντων, που αυτός αντιπροσωπεύει, εξελίσσονται σε θανάσιμο κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή συνοχή και για την μελλοντική επιβίωση αυτής καθαυτής της Γερμανίας και των δορυφόρων τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Σόϊμπλε, αυτή η επηρμένη ανεγκέφαλη κεφαλή, εξελίσσεται σε υπ’ αριθμό ένα κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για αυτή καθαυτή την Γερμανική Δημοκρατία.

Στην Ελλάδα αντίθετα με την κυρίαρχη προπαγάνδα έχει γίνει προ πολλού ευρέως αντιληπτό ότι η πολιτική ελίτ της Ευρώπης έχει μια στενή, περίπου υπαλληλική, σχέση με συγκεκριμένα τραπεζικά και επιχειρηματικά κυκλώματα.
Ότι ιδιαίτερα η Γερμανία αποτελεί τις τελευταίες δεκαετίες το κέντρο εκτεταμένης τραπεζικής κερδοσκοπίας και επιχειρηματικής διαφθοράς μέσω πολυεθνικών εταιριών με πλοκάμια σε ολόκληρο τον κόσμο. 

Ότι οι δραστηριότητες, εμφανείς και αφανείς, της Γερμανικής διαπλοκής ευθύνονται όχι μόνο για την αποδυνάμωση των οικονομιών του Ευρωπαϊκού νότου, αλλά πλέον για την οικονομική εξαθλίωση μεγάλων ευρωπαϊκών μαζών.

Τώρα δε ο κυνικός και αδίστακτος τρόπος με τον οποίο ο κος Σόϊμπλε επιχειρεί να επιβάλει το δίκαιο των πολυεθνικών κεφαλαίων, συνθλίβοντας την Ελληνική Δημοκρατία και εξοντώνοντας τους Έλληνες, αποτελεί αφυπνιστικό ράπισμα προς όλους τους λαούς της Ευρώπης, οι οποίοι στο μαρτυρικό καθρέπτη της Ελλάδας αρχίζουν ήδη να αναγνωρίζουν το δικό τους αυριανό είδωλο.

 Καμιά Γκεμπελική προπαγάνδα δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι οι πλέον ιδιοτελείς, οι πλέον αρπακτικοί, οι πλέον ζημιογόνοι εταίροι αναδεικνύονται περίτρανα οι Γερμανοί.  Είναι δε και οι πλέον αναξιόπιστοι αφού παρά τους σκληρούς και ισοπεδωτικούς όρους , που επιβάλλουν στην Ελλάδα, εκείνοι συνεχώς υπαναχωρούν αδικαιολόγητα από τις συμφωνίες, αναιρούν κατ’ επανάληψη τις υποσχέσεις τους και αποφεύγουν κακόπιστα να καταβάλουν τα χρήματα, τα οποία οφείλουν κατ’ εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών, που συνάπτουν με την Ελλάδα και την ΕΕ.
Πρόκειται για εντελώς πρωτότυπο είδος νεοαποικιοκρατών, που επιχειρούν να επιβάλουν μια οικονομικώς ληστρική και ανθρωπιστικώς εγκληματική ηγεμονία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο απολύτως ανέξοδα.

Και τι ακριβώς κάνουν. Επαναλαμβάνουν τις τακτικές των Χιτλερικών καθαρμάτων.
Ασκούν απροκάλυπτη βία και ωμούς εκβιασμούς. Καταλύουν εθνικά δημοκρατικά πολιτεύματα. Καταργούν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Μεθοδεύουν τη διαρπαγή δημοσίων, αλλά  και ιδιωτικών περιουσιών. Εξωθούν στην αυτοκτονία, στον διά λιμοκτονίας θάνατο, στον μεταναστευτικό εξανδραποδισμό σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και αύριο εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με μια άνευ προηγουμένου διαστροφική προπαγάνδα.

Αν λοιπόν ο Γερμανικός λαός επιτρέψει σ΄ αυτόν  τον  μικρόνου Βησιγότθο να συνεχίσει εξ ονόματός του τις ληστρικές και εξοντωτικές επιθέσεις του ενάντια στους άλλους λαούς της Ευρώπης, δεν θα αργήσει η ώρα όπου η κοινή ευρωπαϊκή γνώμη θα ανατρέξει σε δυσάρεστες ιστορικές μνήμες, θα συμπήξει διακρατικές και διαταξικές συμμαχίες και θα αποδυθεί σε κοινές δράσεις αμύνης και αντεπίθεσης.

Σε μια τέτοια εξέλιξη η Γερμανία και οι όποιοι συνοδοιπόροι τους θα βρεθούν σε συντριπτική απομόνωση.
Και μπορεί ο κος Σόϊμπλε και οι περί αυτόν να προλάβουν να δραπετεύσουν σε χώρες τις Λατινικής Αμερικής, όπως οι ομοϊδεάτες πολιτικοί πρόγονοί τους , όμως ο Γερμανικός λαός θα βρεθεί σε πρωτόγνωρα δυσάρεστες περιπέτειες, όπου πιθανότατα αυτή τη φορά κανείς  Ευρωπαίος δεν θα θελήσει να  προσφέρει αρωγή ή επιείκεια, όπως συνέβη μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.

Αντί λοιπόν να καμαρώνουν αυτόν το ανεκδιήγητο πολιτικό καλικάτζαρο όταν λοιδορεί την Ελλάδα και κάνει επίδειξη ισχύος στους οικονομικά ασθενέστερους Ευρωπαϊκούς λαούς, είναι πιο χρήσιμο για τους Γερμανούς φορολογομένους να του ζητήσουν εξηγήσεις γιατί το ποσοστό αμειβόμενων με τα κατώτατα ημερομίσθια είναι στη Γερμανία το μεγαλύτερο της Ευρώπης, την ίδια στιγμή που οι Γερμανικές Τράπεζες και οι Γερμανικές εταιρίες είναι οι πλέον κερδοφόρες;