Με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο του κου Νικολούδη και με δεδηλωμένο τον απόλυτο αποτροπιασμό μου προς τις πολικές απόψεις και πρακτικές τις κας Μπακογιάννη δεν μπορώ να μη διαπιστώσω ότι η περίπτωση, που επιχειρήθηκε να αναχθεί σε μείζον θέμα κοινοβουλευτικής ηθικής, κατέληξε στο απόλυτο πολιτικό φιάσκο.
Ο τρόπος μάλιστα, που ανεσύρθη, μεγαλοποιήθηκε και προβλήθηκε κατά κόρον από τα καθεστωτικά ΜΜΕ εύλογα δημιουργεί την υποψία ότι ο στόχος δεν ήταν απλώς να αποσπασθεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από τα τραγικά και καταστροφικά, που αυτές τις μέρες συντελούνται εις βάρος του λαού στις Βρυξέλλες και στη Βουλή.
Η όλη ιστορία αποπνέει το άρωμα ενός «δώρου» προς τον κο Σαμαρά εκ μέρους του ηγετικού ΠΑΣΟΚ και δη της γνωστής φράξιας, που μεθοδεύει την μετεκλογική τους συνεργασία.
Παρά τους πομπώδεις λεονταρισμούς και τους ανεδαφικούς παλικαρισμούς του κου Σαμαρά περί νίκης και αυτοδυναμίας, είναι πλέον ή βέβαιο ότι τρέμει το φυλλοκάρδι και το δικό του αλλά και των επίδοξων μετεκλογικών συνεργατών του για τα ποσοστά των πολυσυζητουμένων εκλογών, οψέποτε αυτές γίνουν.
Διότι βέβαια προϋπόθεση ίσως όχι ικανή, αλλά πάντως αναγκαία για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να συμπήξει κυβέρνηση συνεργασίας με τον κο Σαμαρά, όπως ονειρεύεται η τυχοδιωκτική ομάδα που στην παρούσα φάση ηγείται αυτού του κόμματος, είναι να αναδειχθεί πρώτο κόμμα και με αξιοπρεπές ποσοστό η ΝΔ.
Σύμφωνα όμως με τις δημοσκοπήσεις, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας (και είναι σίγουρο ότι οι μυστικές είναι χειρότερες) η τύχη του κου Σαμαρά δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη, ενώ η κυοφορούμενη εμφάνιση νέων κομμάτων απειλεί να μετατρέψει την εκλογική μάχη σε εφιάλτη για τα δύο μνημονιακά αυτά κόμματα και τους Γερμανούς πάτρωνές τους. (Τους οποίους ως γνωστόν τους έχουν ήδη «ζώσει τα φίδια», όπως φαίνεται από την αχαρακτήριστη δήλωση του κου Γιούνκερ, η οποία μόνο ως προϊόν πανικού μπορεί να εμηνευθεί).
Ως εκ τούτου η εξουδετέρωση των υπολοίπων μνημονιακών ανταγωνιστικών σχηματισμών είναι στοιχειώδες μέσο επιβίωσης για τον κο Σαμαρά.
Το μέχρι τώρα δε καταγραφόμενο ποσοστό των 2-3 μονάδων της κας Μπακογιάννη, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο για κομματίδια της τάξεως του 5 και του 17 τοις εκατό, όπως έχουν καταντήσει τα δύο αβασίμως πλέον αποκαλούμενα «κόμματα εξουσίας».
Μακιαβελικός συλλογισμός; Ενδεχομένως.
Πάντως εμένα δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι παίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Το μόνο που μου παραμένει μυστήριο είναι ότι ο κος Νικολούδης φέρεται να μίλησε για ένα από τους τρακόσιους και σε αυτό τον καμβά καλλιεργήθηκε και η μυθοπλασία των στρατευμένων ΜΜΕ όλο το προηγηθέν της «αποκαλύψεως» διάστημα.
Ίσως θα ήταν χρήσιμο ο αξιοσέβαστος εισαγγελικός λειτουργός να επανέλθει με κάποιες περισσότερες διευκρινήσεις (ή διαψεύσεις), ώστε τουλάχιστον να απεμπλακεί η Δικαιοσύνη από τα διαφαινόμενα και εν όψει εκλογών μέλλοντα να ενταθούν «βρώμικα» εκλογοθηρικά παιγνίδια.
Ο τρόπος μάλιστα, που ανεσύρθη, μεγαλοποιήθηκε και προβλήθηκε κατά κόρον από τα καθεστωτικά ΜΜΕ εύλογα δημιουργεί την υποψία ότι ο στόχος δεν ήταν απλώς να αποσπασθεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από τα τραγικά και καταστροφικά, που αυτές τις μέρες συντελούνται εις βάρος του λαού στις Βρυξέλλες και στη Βουλή.
Η όλη ιστορία αποπνέει το άρωμα ενός «δώρου» προς τον κο Σαμαρά εκ μέρους του ηγετικού ΠΑΣΟΚ και δη της γνωστής φράξιας, που μεθοδεύει την μετεκλογική τους συνεργασία.
Παρά τους πομπώδεις λεονταρισμούς και τους ανεδαφικούς παλικαρισμούς του κου Σαμαρά περί νίκης και αυτοδυναμίας, είναι πλέον ή βέβαιο ότι τρέμει το φυλλοκάρδι και το δικό του αλλά και των επίδοξων μετεκλογικών συνεργατών του για τα ποσοστά των πολυσυζητουμένων εκλογών, οψέποτε αυτές γίνουν.
Διότι βέβαια προϋπόθεση ίσως όχι ικανή, αλλά πάντως αναγκαία για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να συμπήξει κυβέρνηση συνεργασίας με τον κο Σαμαρά, όπως ονειρεύεται η τυχοδιωκτική ομάδα που στην παρούσα φάση ηγείται αυτού του κόμματος, είναι να αναδειχθεί πρώτο κόμμα και με αξιοπρεπές ποσοστό η ΝΔ.
Σύμφωνα όμως με τις δημοσκοπήσεις, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας (και είναι σίγουρο ότι οι μυστικές είναι χειρότερες) η τύχη του κου Σαμαρά δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη, ενώ η κυοφορούμενη εμφάνιση νέων κομμάτων απειλεί να μετατρέψει την εκλογική μάχη σε εφιάλτη για τα δύο μνημονιακά αυτά κόμματα και τους Γερμανούς πάτρωνές τους. (Τους οποίους ως γνωστόν τους έχουν ήδη «ζώσει τα φίδια», όπως φαίνεται από την αχαρακτήριστη δήλωση του κου Γιούνκερ, η οποία μόνο ως προϊόν πανικού μπορεί να εμηνευθεί).
Ως εκ τούτου η εξουδετέρωση των υπολοίπων μνημονιακών ανταγωνιστικών σχηματισμών είναι στοιχειώδες μέσο επιβίωσης για τον κο Σαμαρά.
Το μέχρι τώρα δε καταγραφόμενο ποσοστό των 2-3 μονάδων της κας Μπακογιάννη, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο για κομματίδια της τάξεως του 5 και του 17 τοις εκατό, όπως έχουν καταντήσει τα δύο αβασίμως πλέον αποκαλούμενα «κόμματα εξουσίας».
Μακιαβελικός συλλογισμός; Ενδεχομένως.
Πάντως εμένα δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι παίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Το μόνο που μου παραμένει μυστήριο είναι ότι ο κος Νικολούδης φέρεται να μίλησε για ένα από τους τρακόσιους και σε αυτό τον καμβά καλλιεργήθηκε και η μυθοπλασία των στρατευμένων ΜΜΕ όλο το προηγηθέν της «αποκαλύψεως» διάστημα.
Ίσως θα ήταν χρήσιμο ο αξιοσέβαστος εισαγγελικός λειτουργός να επανέλθει με κάποιες περισσότερες διευκρινήσεις (ή διαψεύσεις), ώστε τουλάχιστον να απεμπλακεί η Δικαιοσύνη από τα διαφαινόμενα και εν όψει εκλογών μέλλοντα να ενταθούν «βρώμικα» εκλογοθηρικά παιγνίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου