Για άλλη μια φορά οι δημοσκόποι και οι μεγαλοδημοσιογράφοι έπεσαν έξω στα ρεπορτάζ και στις προβλέψεις τους.
Εμείς χωρίς πρόσβαση σε δημοσκοπήσεις και χωρίς διασυνδέσεις με πρωτοκλασάτους της κυβέρνησης κατ’ επανάληψη προβλέψαμε την επερχόμενη νίκη με αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και την νομοτελειακή συντριβή αυτής της απερίγραπτης κυβέρνησης.
Γιατί άραγε τόσο επιτυχημένοι επαγγελματίες μέχρι την τελευταία στιγμή επέμεναν να παρουσιάζουν σαν απροσδιόριστη την ψαλίδα της διαφοράς και σαν αμφίβολη την επίτευξη αυτοδυναμίας;
Ο λόγος είναι ο ίδιος, που τις τελευταίες ημέρες προσέφεραν άπλετο χρόνο στις συνεντεύξεις του κ. Καραμανλή και συναγωνίζονταν στην προβολή του κ. Τσίπρα, της κας Παπαρήγα και του κ. Χρυσογέλωτος, ενώ μετά δυσκολίας, αφιέρωναν ελάχιστο χρόνο στην ενημέρωση για τις δραστηριότητες και τις θέσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Είναι ο ίδιος λόγος, που όλως εσπευσμένα εμφανίσθηκε πέντε μέρες προ των εκλογών ο γνωστός κωμικός καλλιτέχνης για να επαναλάβει τον αγώνα του κατά του «δικομματισμού», υπέρ των μικρών και «καταφρονεμένων» κομμάτων και υπέρ της αποχής.
Είναι ο ίδιος λόγος, που τέλη Αυγούστου έπλεκαν σενάρια περί επικείμενου κυβερνητικού ανασχηματισμού την ίδια ώρα, που εμείς χαρακτηρίζαμε τις σχετικές προβλέψεις τους κουραφέξαλα.
Είναι ο ίδιος λόγος, που μέχρι την εμφάνιση του κ. Καραμανλή στο Ζάππειο, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι αμφέβαλλαν για το ενδεχόμενο παραίτησής του, ενώ εμείς ήδη από το τέλος Αυγούστου γράφαμε χαρακτηριστικά: «Τραγική φιγούρα ένας Πρωθυπουργός, που θα αναγκασθεί να βιώσει την προϊούσα απομόνωση και την σταδιακή του πολιτική απαξίωση μέχρι την οριστική θέση του στο περιθώριο της παράταξης, η οποία αναγκαία θα του φορτώσει όλη την ευθύνη της κυβερνητικής της αποτυχίας. Όσο πιο αποτελεσματικά η παράταξή της Νέας Δημοκρατίας καταφέρει να του φορτώσει το σύνολο των αδυναμιών της, τόσο περισσότερο μπορεί να ελπίζει σε πολιτική της επιβίωση και ανάκαμψη.Καλώς ή κακώς η καρατόμηση των πολιτικών αρχηγών είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τον εξαγνισμό και την αναγέννηση των πολιτικών παρατάξεων στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες».
Ο λόγος λοιπόν είναι απλός:
Το σχέδιο του «μεγάλου συνασπισμού», ως αναχώματος στην προϊούσα ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών, απαιτούσε την αποδυνάμωση των δύο μεγάλων κομμάτων, τον ευτελισμό της πολιτικής και του υπάρχοντος πολιτικού δυναμικού, την ισχυροποίηση των ποσοστών του «κανένα» και της αποχής, ώστε «ένα νέο τρίτο κόμμα» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με ένα μεσσία αρχηγό, εκλεκτό των επιχειρηματιών και των ΜΜΕ, (τύπου Μπερλουσκόνι), να προβληθεί σαν η μόνη σανίδα σωτηρίας.
Ο ελληνικός λαός όμως ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.
Η συντριβή της ΝΔ και η μεγαλειώδης πρόκριση του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, είναι η νίκη των πολιτών ενάντια στον κενό πολιτικής επικοινωνισμό, στον πολιτικό αμοραλισμό, αλλά και ενάντια στη χαλκευμένη δημοσιογραφία. Ενάντια στη διαπλοκή συγκεκριμένων επιχειρηματικών, πολιτικών και δημοσιογραφικών κύκλων, που θεωρούν την Ελλάδα φέουδο, την δημόσια περιουσία λεία τους και τον Έλληνα εργαζόμενο κολλήγο τους, έτοιμο να καταπιεί ότι κουτόχορτο του μαγειρεύουν.
Από την άλλη θα ήταν αφελές να θεωρηθεί ότι την ευθύνη για αυτή την εκλογική κατάρρευση την φέρει μονάχα ο παραιτηθείς Πρωθυπουργός. Όλοι αυτοί, που συμμετείχαν επί πέντε χρόνια στις κυβερνήσεις του κ. Καραμανλή έχουν ακεραία την ευθύνη για το θλιβερό κατάντημα της χώρας. Όλοι οι βουλευτές, όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο μέτρο, που δεν είχαν το σθένος να επιδείξουν το απαιτούμενο ηθικό ανάστημα στις εντολές, που έλαβαν για σύμπραξη στο κουκούλωμα των σκανδάλων.
Ευθύνονται προφανώς έναντι των απλών οπαδών της παράταξής τους, αλλά πρωτίστως έναντι της Πολιτείας.
Ορθά λοιπόν οι πολίτες τους κατεδίκασαν.
Κατεδίκασαν όμως και την οπορτουνιστική τακτική του ΚΚΕ, που όλα αυτά τα χρόνια στήριξε με την πολιτική του αυτή την καταστροφική δεξιά κυβέρνηση, προσποιούμενο ότι δεν κατανοεί τη διαφορά της από ένα προοδευτικό κίνημα όπως το ΠΑΣΟΚ.
Τιμώρησε δεόντως και τον ΣΥΡΙΖΑ για την άρνηση του να συνεργασθεί στην κατεύθυνση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
Όσο και αν η κ. Παπαρήγα προσπαθεί να περιορίσει τις εντυπώσεις από την απώλεια ψήφων, αποδίδοντας τη δική της αποτυχία στις Πασοκικές ηγεσίες των συνδικάτων, όσο και αν ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να παρουσιάσει ως επιτυχία την είσοδό του στη Βουλή, η πραγματικότητα είναι μία. Όταν σε μια τέτοια συγκυρία κατάρρευσης μιας δεξιάς διακυβέρνησης με έντονα χαρακτηριστικά αριστεροποίησης του εκλογικού σώματος, τα αριστερά κόμματα δεν καταφέρνουν να αυξήσουν τη δύναμή τους, αλλά αντιθέτως οι εργαζόμενοι τους γυρίζουν την πλάτη, τότε σημαίνει ότι κινούνται σε λάθος γραμμή, έχουν εσφαλμένη τακτική και χρεωκοπημένες ηγεσίες. Αντί λοιπόν να θριαμβολογούν ή να προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες τους σε άλλους (καληώρα όπως τόσα χρόνια έκανε η ΝΔ), καλύτερα να κάνουν την αυτοκριτική τους και να στείλουν επιτέλους σπίτι της την αποτυχημένη και διαλεκτικά αδιάβαστη ηγετική τους ομάδα.
Οι πολίτες λοιπόν δεν εκδήλωσαν απλώς την οργή τους ενάντια στη ΝΔ.
Δεν αποδοκίμασαν απλώς τη βαθύτατα συντηρητική πρακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ και την πολιτική ανωριμότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν επιδοκίμασαν απλώς το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και δεν εμπιστεύτηκαν απλώς την προσωπικότητα του Γιώργου Παπανδρέου.
Οι πολίτες κινήθηκαν μαζικά προς τα αριστερά.
Δεν είναι τυχαίο, που μόνο το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ υπερβαίνει κατά πολύ το άθροισμα των ποσοστών του ΛΑΟΣ και της ΝΔ.
Δεν είναι τυχαίο, που το άθροισμα των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ υπερβαίνει το 56%.
Και ας μη σπεύσουν μερικοί ανεγκέφαλοι καλοθελητές να αντιτείνουν ότι δήθεν το ΠΑΣΟΚ δεν ανήκει στην αριστερά.
Το κεντρικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Πρώτα ο πολίτης», είναι ένα ακραιφνώς σοσιαλιστικό σύνθημα. Ο σοσιαλισμός είναι πρωτίστως ανθρωποκεντρικό σύστημα, είναι πρωτίστως ανθρωπισμός. «Πρώτα ο πολίτης» σημαίνει «Πρώτα ο άνθρωπος». Ο άνθρωπος και οι ανάγκες του είναι αμφιμονοσήμαντα το επίκεντρο όλων των σχεδιαζόμενων και εφαρμοζόμενων σοσιαλιστικών πολιτικών.
Το σύνθημα των συγκεντρωμένων οπαδών κάτω από την πρόχειρη εξέδρα στην Ιπποκράτους προτού ο νέος Πρωθυπουργός ξεκινήσει για το Ζάππειο ήταν «Ανδρέα ζεις εσύ μας οδηγείς». Ο Ανδρέας ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός, που εξοικείωσε τον Έλληνα ψηφοφόρο με την λέξη σοσιαλισμός και ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος πρωθυπουργός, που τόλμησε να εφαρμόσει στοχευμένες σοσιαλιστικές πολιτικές στον αγροτικό τομέα, στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, στην διακυβέρνηση.
Το μήνυμα λοιπόν της κάλπης, όπως πάντα είναι μήνυμα προς πολλαπλούς αποδέκτες.
Είναι μήνυμα προς ολόκληρο το πολιτικό σύστημα για την τύχη, που περιμένει όσους εκμεταλλεύονται την εξουσία για ίδιον όφελος.
Είναι μήνυμα προς τις γνωστές ομάδες συμφερόντων να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπίβολα σχέδιά τους και να περιορισθούν στα στενά επαγγελματικά τους καθήκοντα.
Είναι μήνυμα προς το ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρό του ότι οι πολίτες τους εμπιστεύονται το τιμόνι, αλλά όχι και την τύχη τους.
Οι πολίτες είναι συνειδητοποιημένοι και είναι εδώ για να επιδοκιμάσουν και να στηρίξουν πολιτικές, που θα έχουν σαν επίκεντρο την ικανοποίηση των βιοτικών τους αναγκών, που θα έχουν σαν γνώμονα το συμφέρον του λαού και του τόπου.
Ζητούν ιδεολογική καθαρότητα στην νέα κυβέρνηση, ζητούν καθαρές κινήσεις, που να σηματοδοτούν καθαρές προθέσεις, καθαρές λύσεις, κρυστάλλινη φιλολαϊκή διακυβέρνηση.
Αυτή η νίκη είναι νίκη των πολιτών. Οι πολίτες την προσφέρουν στον ηγέτη της επιλογής τους, αλλά δεν την χαρίζουν σε κανένα.
Θα είναι εδώ για να ελέγχουν τη διαχείριση της. Θα είναι εδώ για να την υπερασπισθούν.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι κερδήθηκε μια μάχη.
Γνωρίζουν όμως ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θα είναι μακρύς γιατί και τα «συμφέροντα» είναι εδώ και γιατί και αυτά, έστω και αν συνετρίβησαν στις 4 Οκτώβρη δεν προτίθενται να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους.
Γιατί άραγε τόσο επιτυχημένοι επαγγελματίες μέχρι την τελευταία στιγμή επέμεναν να παρουσιάζουν σαν απροσδιόριστη την ψαλίδα της διαφοράς και σαν αμφίβολη την επίτευξη αυτοδυναμίας;
Ο λόγος είναι ο ίδιος, που τις τελευταίες ημέρες προσέφεραν άπλετο χρόνο στις συνεντεύξεις του κ. Καραμανλή και συναγωνίζονταν στην προβολή του κ. Τσίπρα, της κας Παπαρήγα και του κ. Χρυσογέλωτος, ενώ μετά δυσκολίας, αφιέρωναν ελάχιστο χρόνο στην ενημέρωση για τις δραστηριότητες και τις θέσεις του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Είναι ο ίδιος λόγος, που όλως εσπευσμένα εμφανίσθηκε πέντε μέρες προ των εκλογών ο γνωστός κωμικός καλλιτέχνης για να επαναλάβει τον αγώνα του κατά του «δικομματισμού», υπέρ των μικρών και «καταφρονεμένων» κομμάτων και υπέρ της αποχής.
Είναι ο ίδιος λόγος, που τέλη Αυγούστου έπλεκαν σενάρια περί επικείμενου κυβερνητικού ανασχηματισμού την ίδια ώρα, που εμείς χαρακτηρίζαμε τις σχετικές προβλέψεις τους κουραφέξαλα.
Είναι ο ίδιος λόγος, που μέχρι την εμφάνιση του κ. Καραμανλή στο Ζάππειο, οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μεγαλόσχημοι δημοσιογράφοι αμφέβαλλαν για το ενδεχόμενο παραίτησής του, ενώ εμείς ήδη από το τέλος Αυγούστου γράφαμε χαρακτηριστικά: «Τραγική φιγούρα ένας Πρωθυπουργός, που θα αναγκασθεί να βιώσει την προϊούσα απομόνωση και την σταδιακή του πολιτική απαξίωση μέχρι την οριστική θέση του στο περιθώριο της παράταξης, η οποία αναγκαία θα του φορτώσει όλη την ευθύνη της κυβερνητικής της αποτυχίας. Όσο πιο αποτελεσματικά η παράταξή της Νέας Δημοκρατίας καταφέρει να του φορτώσει το σύνολο των αδυναμιών της, τόσο περισσότερο μπορεί να ελπίζει σε πολιτική της επιβίωση και ανάκαμψη.Καλώς ή κακώς η καρατόμηση των πολιτικών αρχηγών είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τον εξαγνισμό και την αναγέννηση των πολιτικών παρατάξεων στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες».
Ο λόγος λοιπόν είναι απλός:
Το σχέδιο του «μεγάλου συνασπισμού», ως αναχώματος στην προϊούσα ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών, απαιτούσε την αποδυνάμωση των δύο μεγάλων κομμάτων, τον ευτελισμό της πολιτικής και του υπάρχοντος πολιτικού δυναμικού, την ισχυροποίηση των ποσοστών του «κανένα» και της αποχής, ώστε «ένα νέο τρίτο κόμμα» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με ένα μεσσία αρχηγό, εκλεκτό των επιχειρηματιών και των ΜΜΕ, (τύπου Μπερλουσκόνι), να προβληθεί σαν η μόνη σανίδα σωτηρίας.
Ο ελληνικός λαός όμως ανέτρεψε αυτά τα σχέδια.
Η συντριβή της ΝΔ και η μεγαλειώδης πρόκριση του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, είναι η νίκη των πολιτών ενάντια στον κενό πολιτικής επικοινωνισμό, στον πολιτικό αμοραλισμό, αλλά και ενάντια στη χαλκευμένη δημοσιογραφία. Ενάντια στη διαπλοκή συγκεκριμένων επιχειρηματικών, πολιτικών και δημοσιογραφικών κύκλων, που θεωρούν την Ελλάδα φέουδο, την δημόσια περιουσία λεία τους και τον Έλληνα εργαζόμενο κολλήγο τους, έτοιμο να καταπιεί ότι κουτόχορτο του μαγειρεύουν.
Από την άλλη θα ήταν αφελές να θεωρηθεί ότι την ευθύνη για αυτή την εκλογική κατάρρευση την φέρει μονάχα ο παραιτηθείς Πρωθυπουργός. Όλοι αυτοί, που συμμετείχαν επί πέντε χρόνια στις κυβερνήσεις του κ. Καραμανλή έχουν ακεραία την ευθύνη για το θλιβερό κατάντημα της χώρας. Όλοι οι βουλευτές, όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της ΝΔ ευθύνονται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο μέτρο, που δεν είχαν το σθένος να επιδείξουν το απαιτούμενο ηθικό ανάστημα στις εντολές, που έλαβαν για σύμπραξη στο κουκούλωμα των σκανδάλων.
Ευθύνονται προφανώς έναντι των απλών οπαδών της παράταξής τους, αλλά πρωτίστως έναντι της Πολιτείας.
Ορθά λοιπόν οι πολίτες τους κατεδίκασαν.
Κατεδίκασαν όμως και την οπορτουνιστική τακτική του ΚΚΕ, που όλα αυτά τα χρόνια στήριξε με την πολιτική του αυτή την καταστροφική δεξιά κυβέρνηση, προσποιούμενο ότι δεν κατανοεί τη διαφορά της από ένα προοδευτικό κίνημα όπως το ΠΑΣΟΚ.
Τιμώρησε δεόντως και τον ΣΥΡΙΖΑ για την άρνηση του να συνεργασθεί στην κατεύθυνση μιας προοδευτικής διακυβέρνησης.
Όσο και αν η κ. Παπαρήγα προσπαθεί να περιορίσει τις εντυπώσεις από την απώλεια ψήφων, αποδίδοντας τη δική της αποτυχία στις Πασοκικές ηγεσίες των συνδικάτων, όσο και αν ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να παρουσιάσει ως επιτυχία την είσοδό του στη Βουλή, η πραγματικότητα είναι μία. Όταν σε μια τέτοια συγκυρία κατάρρευσης μιας δεξιάς διακυβέρνησης με έντονα χαρακτηριστικά αριστεροποίησης του εκλογικού σώματος, τα αριστερά κόμματα δεν καταφέρνουν να αυξήσουν τη δύναμή τους, αλλά αντιθέτως οι εργαζόμενοι τους γυρίζουν την πλάτη, τότε σημαίνει ότι κινούνται σε λάθος γραμμή, έχουν εσφαλμένη τακτική και χρεωκοπημένες ηγεσίες. Αντί λοιπόν να θριαμβολογούν ή να προσπαθούν να επιρρίψουν τις ευθύνες τους σε άλλους (καληώρα όπως τόσα χρόνια έκανε η ΝΔ), καλύτερα να κάνουν την αυτοκριτική τους και να στείλουν επιτέλους σπίτι της την αποτυχημένη και διαλεκτικά αδιάβαστη ηγετική τους ομάδα.
Οι πολίτες λοιπόν δεν εκδήλωσαν απλώς την οργή τους ενάντια στη ΝΔ.
Δεν αποδοκίμασαν απλώς τη βαθύτατα συντηρητική πρακτική της ηγεσίας του ΚΚΕ και την πολιτική ανωριμότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν επιδοκίμασαν απλώς το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και δεν εμπιστεύτηκαν απλώς την προσωπικότητα του Γιώργου Παπανδρέου.
Οι πολίτες κινήθηκαν μαζικά προς τα αριστερά.
Δεν είναι τυχαίο, που μόνο το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ υπερβαίνει κατά πολύ το άθροισμα των ποσοστών του ΛΑΟΣ και της ΝΔ.
Δεν είναι τυχαίο, που το άθροισμα των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ υπερβαίνει το 56%.
Και ας μη σπεύσουν μερικοί ανεγκέφαλοι καλοθελητές να αντιτείνουν ότι δήθεν το ΠΑΣΟΚ δεν ανήκει στην αριστερά.
Το κεντρικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ «Πρώτα ο πολίτης», είναι ένα ακραιφνώς σοσιαλιστικό σύνθημα. Ο σοσιαλισμός είναι πρωτίστως ανθρωποκεντρικό σύστημα, είναι πρωτίστως ανθρωπισμός. «Πρώτα ο πολίτης» σημαίνει «Πρώτα ο άνθρωπος». Ο άνθρωπος και οι ανάγκες του είναι αμφιμονοσήμαντα το επίκεντρο όλων των σχεδιαζόμενων και εφαρμοζόμενων σοσιαλιστικών πολιτικών.
Το σύνθημα των συγκεντρωμένων οπαδών κάτω από την πρόχειρη εξέδρα στην Ιπποκράτους προτού ο νέος Πρωθυπουργός ξεκινήσει για το Ζάππειο ήταν «Ανδρέα ζεις εσύ μας οδηγείς». Ο Ανδρέας ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτικός, που εξοικείωσε τον Έλληνα ψηφοφόρο με την λέξη σοσιαλισμός και ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος πρωθυπουργός, που τόλμησε να εφαρμόσει στοχευμένες σοσιαλιστικές πολιτικές στον αγροτικό τομέα, στην υγεία, στην παιδεία, στην οικονομία, στην διακυβέρνηση.
Το μήνυμα λοιπόν της κάλπης, όπως πάντα είναι μήνυμα προς πολλαπλούς αποδέκτες.
Είναι μήνυμα προς ολόκληρο το πολιτικό σύστημα για την τύχη, που περιμένει όσους εκμεταλλεύονται την εξουσία για ίδιον όφελος.
Είναι μήνυμα προς τις γνωστές ομάδες συμφερόντων να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπίβολα σχέδιά τους και να περιορισθούν στα στενά επαγγελματικά τους καθήκοντα.
Είναι μήνυμα προς το ΠΑΣΟΚ και τον Πρόεδρό του ότι οι πολίτες τους εμπιστεύονται το τιμόνι, αλλά όχι και την τύχη τους.
Οι πολίτες είναι συνειδητοποιημένοι και είναι εδώ για να επιδοκιμάσουν και να στηρίξουν πολιτικές, που θα έχουν σαν επίκεντρο την ικανοποίηση των βιοτικών τους αναγκών, που θα έχουν σαν γνώμονα το συμφέρον του λαού και του τόπου.
Ζητούν ιδεολογική καθαρότητα στην νέα κυβέρνηση, ζητούν καθαρές κινήσεις, που να σηματοδοτούν καθαρές προθέσεις, καθαρές λύσεις, κρυστάλλινη φιλολαϊκή διακυβέρνηση.
Αυτή η νίκη είναι νίκη των πολιτών. Οι πολίτες την προσφέρουν στον ηγέτη της επιλογής τους, αλλά δεν την χαρίζουν σε κανένα.
Θα είναι εδώ για να ελέγχουν τη διαχείριση της. Θα είναι εδώ για να την υπερασπισθούν.
Οι πολίτες γνωρίζουν ότι κερδήθηκε μια μάχη.
Γνωρίζουν όμως ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θα είναι μακρύς γιατί και τα «συμφέροντα» είναι εδώ και γιατί και αυτά, έστω και αν συνετρίβησαν στις 4 Οκτώβρη δεν προτίθενται να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους.
2 σχόλια:
Tην επόμενη φορά φίλε Choricos, ο αγώνας θα είναι τριμέτωπος:
ενάντια στην δεξιάς "νέας κοπής"
ενάντια στο ΚΚΕ και
ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και αυτό γιατί όχι πως επιδιώκουμε παντοκρατορία, αλλά γιατί πρέπει να τους "πολιτικοποιήσουμε" και να τους θέσουμε όλους μπροστά στις ευθύνες τους για το κακό που προκαλούνε στο πολυπληθές γνήσιο και ακηδεμόνευτο κίνημα των πολιτών..
Πολιτεύονται όλοι τους με κίνητρο το μικροπολιτικό τους όφελος και δεν δίνουνε πεντάρα, για το τι πρέπει να γίνει επί της ουσίας σε επίπεδο κυβερνητικής ευθύνης και επίλυσης των προβλημάτων της βασανιστικής καθημερινότητας.
Το ΚΚΕ (υποτίθεται το σοβαρό κόμμα της εργατικής τάξης) ποτέ του δεν έκατσε να καταστρώσει ένα κυβερνητικό πρόγραμμα τετραετίας (έστω και με τις δικές του παραδοχές). Η ίδια μπροσούρα με το ίδιο ύφος και το ίδιο περιεχόμενο πάντα και μόνο οι ημερομηνίες αλλάζουν, από εκλογική σε εκλογική αναμέτρηση.
Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ με το μόνιμο άγχος του, "μπαίνει" "δεν μπαίνει" στη Βουλή.
Ας ελπίσουμε να δείξει αυτή τη φορά μια ποιο ρεαλιστική συμπεριφορά (αν και δεν το βλέπω)
Όσο για τα μας. Συμφωνώ με την εκφορά του σχλίου σου:
«Οι πολίτες είναι συνειδητοποιημένοι και είναι εδώ για να επιδοκιμάσουν και να στηρίξουν πολιτικές, που θα έχουν σαν επίκεντρο την ικανοποίηση των βιοτικών τους αναγκών, που θα έχουν σαν γνώμονα το συμφέρον του λαού και του τόπου».
Για την «Νέα Εξουσία» μας έχω τούτο των προγόνων μας να πω:
«Αρχή άνδρα δείκνυσι»
Εμείς εδώ και αλλαχού (εννοώ τους ποικιλώνυμους bloggers) όντας απεξαρτημένοι από το δηλητήριο της εσωστρέφειας, της κατά σύστημα και «καθ΄ εξιν» άρνησης σε όλα και του τυφλού άκριτου «οπαδισμού», πρέπει να έχουμε τα μάτια του μυαλού ορθάνοιχτα. Τα μάτια του μυαλού ορθάνυχτα και να διακατεχόμαστε με το αίσθημα της δικαιοσύνης και της ενδεικνυόμενης ανοχής των πρώτων 100 ημερών. Εδώ έχει θέση μόνο η καλόπιστη κριτική και ο έλεγχος των κυβερνητικών επιλογών του Κινήματος, καθώς επίσης και των πολιτικών πεπραγμένων.
Τι το καλύτερο!!!
Να συμπεριφερόμαστε παντού και πάντοτε σαν ακέραιοι και «μη δεδομένοι» πολίτες.
Φυσικά όσοι έχουν και γνώση και εξειδίκευση και «κότσια» δεν είναι καθόλου κακό, να κάνουν και τις ενδεδειγμένες πρακτικά εφαρμόσιμες προτάσεις τους.
Φρονώ πως θα κάνουν την μεγαλύτερη προσφορά προς την Νέα Κυβέρνηση αλλά και στην φιλτάτη μας Πατρίδα..
Φίλε Δωδωναίε,
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου, το οποίο προσυπογράφω ανεπιφύλακτα.
Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου