Στην ένδοξη εποχή της Βυζαντινής αυτοκρατορίας οι μεγαλειώδεις αυτοκράτορες είχαν την απόλυτη εξουσία την μια μέρα να νομοθετούν, την άλλη να ανασκευάζουν τους νόμους εαυτών και προγενεστέρων και ανά πάσα στιγμή να εξαιρούν τους ημετέρους κατά την ανέλεγκτη κρίση τους.
Αυτοί που έχουν απομείνει στον πλανήτη να εφαρμόζουν βυζαντινού στυλ αυτοκρατορικές πρακτικές διοίκησης είναι πλέον ολίγοι αλλά εκλεκτοί.
Στη μάχη εναντίον του καπνίσματος, ανέκρουσε αιφνιδίως πρύμνη το Υπουργείο Υγείας
Λίγες μέρες πριν την εφαρμογή του σχετικού νόμου ο κ. Αβραμόπουλος προχώρησε σε επιλεκτικές «βελτιώσεις», που χαλαρώνουν τα μέτρα σε πολύ λίγες αλλά πολύ συγκεκριμένου είδους επιχειρήσεις.
Τα καζίνα απολαμβάνουν εξαιρετικά προνομιακή μεταχείριση, ενώ και τα μεγάλα νυκτερινά κέντρα τυγχάνουν ειδικής ευνοίας.
Τι κι αν ο νόμος περιέλαβε αρχικά ρυθμίσεις, που εφαρμόζονται ενιαία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο;
Τι και αν η Κυβέρνηση, στην οποία μετέχει, κόπτεται ότι είναι «Κυβέρνηση όλων των Ελλήνων»;
Προφανώς κάποιες Κυβερνήσεις είναι υπεράνω της ΕΕ, όπως και κάποιοι Υπουργοί υπεράνω της Κυβέρνησης.
Όποιος διαθέτει προσωπική μεγαλοπρέπεια, κατέχει ένα εξαιρετικό προσόν, που του επιτρέπει κατά το δοκούν πάσης φύσεως υπέρβαση των Κοινοτικών κατεστημένων αξιών και των κοινών ρυθμίσεων.
Οι κατηγορίες, που πιθανότατα κάποιοι καλοθελητές θα σπεύσουν να διατυπώσουν, εναντίον του κ. Υπουργού, περί δήθεν εξυπηρέτησης των αφεντικών της νυκτερινής διασκέδασης, αποτελούν προφανώς κακόβουλες συκοφαντίες, μικροκομματικές μικροπρέπειες ή ενδεχομένως και εσωκομματικά μαχαιρώματα.
Οι καλόπιστοι πολίτες γνωρίζουν ότι μοναδική μέριμνα του κ. Υπουργού ήταν η προστασία των απόρων κορασίδων, που απασχολούνται στις «γκαρνταρόμπες» των νυκτερινών ναών της τέχνης, γνωστών με το γενικό επαγγελματικό προσδιορισμό «λουλουδούδες» και απασχολουμένων στη πώληση, λουλουδιών και τσιγάρων.
Αυτές και μόνο αυτές είχε κατά νου ο μεγαλόφρων και κοινωνικά ευαίσθητος Υπουργός.
Και ποιος άλλωστε αμφιβάλλει για τις αυτοκρατορικές του ιδιότητες.
Ούτε η μεγαλοπρέπεια του λείπει, ούτε το αυτοκρατορικό παράστημα, ενώ ενίοτε αρέσκεται και στις βυζαντινολογίες.
Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, ως γνωστόν, ανάλογα με τα κατορθώματα τους έπαιρναν και εύστοχα παρατσούκλια από τους σύγχρονους τους ιστορικούς:
Ιουλιανός ο Παραβάτης, Θεοδόσιος ο Μικρός,Κωνσταντίνος Δ' ο Πωγωνάτος,
Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος, Κωνσταντίνος Ζ' ο Πορφυρογέννητος
Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος κ.λπ.
Με τον Υπουργό Υγείας φρονούμε ότι θα υπήρχε διχογνωμία σ’ αυτό το ζήτημα, διότι ξεκίνησε ως «Τσιγαροκτόνος» και κατέληξε «Γκουαρνταρομπιέρης»….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου