Σκοτεινές μνήμες από ένα μαύρο παρελθόν επανέφερε στην επιφάνεια το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ονδούρα.
Δυνάμεις του στρατού ανέτρεψαν την Κυριακή την νόμιμη κυβέρνηση της χώρας σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν το δημοψήφισμα, που είχε προκηρύξει ο εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας Μανουέλ Ζελάγια.
Κύριος στόχος του δημοψηφίσματος ήταν η αλλαγή του συντάγματος, ώστε να γίνει δυνατή η επανεκλογή του ανατραπέντος Προέδρου για μια ακόμη τετραετία.
Η νότια Αμερική έχει «παράδοση» στα στρατιωτικά πραξικοπήματα, όμως αυτό είναι το πρώτο προς το παρόν «επιτυχημένο» μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου.
Ακόμα και για την πολύπαθη αυτή περιοχή του πλανήτη, καταστάσεις τέτοιου είδους αποτελούν πλέον κακόγουστα ξεθωριασμένα σκηνικά από ασπρόμαυρες ταινίες βρικολάκων.
Ο σύγχρονος κόσμος δεν ανέχεται πια ξεπουλημένους στρατοκράτες, που συνεργάζονται με ντόπιους και ξένους χαφιέδες για να καταλύσουν τη δημοκρατία και να σφετερισθούν την εξουσία.
Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος, που η διεθνής κοινότητα έσπευσε να καταδικάσει απερίφραστα το πραξικόπημα στην Ονδούρα.
Και βέβαια αποτελεί και ένα τεστ για τον νέο Πρόεδρο Ομπάμα.
Στην ευαίσθητη διεθνή συγκυρία, που διανύουμε, δεν αρκεί οι Ηνωμένες Πολιτείες να δηλώνουν ότι δεν είχαν ανάμειξη στην ανατροπή του Ζελέγια.
Δεν αρκεί να υποστηρίζουν ότι δεν επιτρέπονται παρεμβάσεις στα εσωτερικά θέματα της Ονδούρας.
Οι πολιτισμένοι λαοί του πλανήτη περιμένουν από τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ να συνεργασθεί δραστήρια και ειλικρινά με τις υπόλοιπες δημοκρατικές κυβερνήσεις για να ασκηθούν οι δέουσες και επαρκείς πιέσεις στη Χούντα της Ονδούρας, ώστε να αποκατασταθεί άμεσα η ανατραπείσα δημοκρατική Κυβέρνηση της χώρας.
Η άμεση λεκτική καταδίκη του πραξικοπήματος συνιστά μια ελπιδοφόρα μεταβολή στην Αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Όμως όταν από τι μια μεριά υπάρχει άοπλος κόσμος και από την άλλη αδίστακτοι στρατοκράτες η λύση δεν μπορεί να επαφίεται στην «ειρηνική» συζήτηση των εμπλεκομένων μερών.
Τι είδους διάλογο μπορεί να κάνει η κακόμοιρη γυναίκα της φωτογραφίας με αυτούς, που βρίσκονται από την άλλη πλευρά των όπλων, που την σημαδεύουν.
Η Αμερική δεν μπορεί να πείσει κανένα για την αναγκαιότητα να εξάγει δημοκρατία στο Κόσσοβο, στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν και την ίδια ώρα «να νίπτει τας χείρας της» στην Ονδούρα, στο Αιγαίο ή στην Κύπρο…
Ξεκάθαρες δηλώσεις και διεθνείς πρωτοβουλίες, περιμένουν βεβαίως οι προοδευτικοί άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο και από την Σοσιαλιστική Διεθνή, που συνεδριάζει σήμερα στο Μαυροβούνιο.
Δυνάμεις του στρατού ανέτρεψαν την Κυριακή την νόμιμη κυβέρνηση της χώρας σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν το δημοψήφισμα, που είχε προκηρύξει ο εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας Μανουέλ Ζελάγια.
Κύριος στόχος του δημοψηφίσματος ήταν η αλλαγή του συντάγματος, ώστε να γίνει δυνατή η επανεκλογή του ανατραπέντος Προέδρου για μια ακόμη τετραετία.
Η νότια Αμερική έχει «παράδοση» στα στρατιωτικά πραξικοπήματα, όμως αυτό είναι το πρώτο προς το παρόν «επιτυχημένο» μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου.
Ακόμα και για την πολύπαθη αυτή περιοχή του πλανήτη, καταστάσεις τέτοιου είδους αποτελούν πλέον κακόγουστα ξεθωριασμένα σκηνικά από ασπρόμαυρες ταινίες βρικολάκων.
Ο σύγχρονος κόσμος δεν ανέχεται πια ξεπουλημένους στρατοκράτες, που συνεργάζονται με ντόπιους και ξένους χαφιέδες για να καταλύσουν τη δημοκρατία και να σφετερισθούν την εξουσία.
Αυτός προφανώς είναι και ο λόγος, που η διεθνής κοινότητα έσπευσε να καταδικάσει απερίφραστα το πραξικόπημα στην Ονδούρα.
Και βέβαια αποτελεί και ένα τεστ για τον νέο Πρόεδρο Ομπάμα.
Στην ευαίσθητη διεθνή συγκυρία, που διανύουμε, δεν αρκεί οι Ηνωμένες Πολιτείες να δηλώνουν ότι δεν είχαν ανάμειξη στην ανατροπή του Ζελέγια.
Δεν αρκεί να υποστηρίζουν ότι δεν επιτρέπονται παρεμβάσεις στα εσωτερικά θέματα της Ονδούρας.
Οι πολιτισμένοι λαοί του πλανήτη περιμένουν από τον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ να συνεργασθεί δραστήρια και ειλικρινά με τις υπόλοιπες δημοκρατικές κυβερνήσεις για να ασκηθούν οι δέουσες και επαρκείς πιέσεις στη Χούντα της Ονδούρας, ώστε να αποκατασταθεί άμεσα η ανατραπείσα δημοκρατική Κυβέρνηση της χώρας.
Η άμεση λεκτική καταδίκη του πραξικοπήματος συνιστά μια ελπιδοφόρα μεταβολή στην Αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Όμως όταν από τι μια μεριά υπάρχει άοπλος κόσμος και από την άλλη αδίστακτοι στρατοκράτες η λύση δεν μπορεί να επαφίεται στην «ειρηνική» συζήτηση των εμπλεκομένων μερών.
Τι είδους διάλογο μπορεί να κάνει η κακόμοιρη γυναίκα της φωτογραφίας με αυτούς, που βρίσκονται από την άλλη πλευρά των όπλων, που την σημαδεύουν.
Η Αμερική δεν μπορεί να πείσει κανένα για την αναγκαιότητα να εξάγει δημοκρατία στο Κόσσοβο, στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν και την ίδια ώρα «να νίπτει τας χείρας της» στην Ονδούρα, στο Αιγαίο ή στην Κύπρο…
Ξεκάθαρες δηλώσεις και διεθνείς πρωτοβουλίες, περιμένουν βεβαίως οι προοδευτικοί άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο και από την Σοσιαλιστική Διεθνή, που συνεδριάζει σήμερα στο Μαυροβούνιο.
3 σχόλια:
Όπως είχε κάνει ξεκάθαρες δηλώσεις και τότε που το Ισραήλ είχε μπει στην Γάζα; Μα καλά, που ζεις; Νομίζεις η ΣΣ δεν είναι και αυτή στο κόλπο. Εδώ ο Μπάρακ είναι αντιπρόεδρος!!!!
Η στήριξη του ΠΑΣΟΚ στην Παλαιστινιακή υπόθεση από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου μέχρισήμερα είναι διηνεκής και αδιάκοπη.Αυτό είναι πασίγνωστο και ανγνωρίζεται απολύτως από όλο τον Αραβικό κόσμο με εξαιρετικά όφέλη για την Ελλάδα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς έχει επίσης αναπτύξει μια σειρά από σημαντικές πρωτοβουλίες στην κατέυθυνση της ορθής επίλυσης του προβλήματος. Βεβαίως στη Σοσιαλιστική Διεθνή συμμετέχουν πολλά και διάφορα κόμματα με πολιτικές και ιδεολογικές αποκλίσεις.
Η θεωρία ότι "όλοι εκτός από μένα" είναι στο κόλπο είναι μια στείρα θεωρία, που οδηγεί στην αδράνεια, στην αποχή και στην παραλία. Διευκολύνει αυτούς, που θέλουν να αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς.
Καθήκον των σοσσιαλιστών είναι, από όποια θέση κι αν βρίσκονται, να αγωνίζονται για την επικράτηση των σωστών απόψεων και την υιοθέτηση των ορθών πολιτικών.
Γι' αυτό η γνώμη σου, η γνώμη μας έχει αξία και πρέπει να ακούγεται δυνατά και ελεύθερα.
Εξ άλλου από το σχόλιο σου καταλαβαίνω ότι συμφωνούμε απόλυτα στά βασικά ζητήματα. Ότι δηλαδή το πραξικόπημα στην Ονδούρα είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και ότι πρέπει όλοι να πάρουμε ξεκάθαρη και υπεύθυνη θέση.
Αυτό τελικά φίλε μου σε τελική ανάλυση έχει αξία και απαντά και στην ερώτησή σου σε ποιόν κόσμο ζώ.
Νομίζω ότι ζούμε κι οι δυό σε ένα κόσμο που θέλουμε και υποχρεούμαστε να αλλάξουμε.
Δημοσίευση σχολίου